در زمانی که کار کردن برای زنان آنچنان هم مورد پسند جامعه و قابل قبول نبود ، آبوت خود را به عنوان یکی از با استعداد ترین عکاسان کشور مطرح ساخت . زندگی هنری او شامل چهار بخش اصلی است : 1-عکاسی پرتره از افراد مشهور پاریس در دهه 20، عکاسی مستند و تاریخی از نیویورک در دهه 30 ، عکاسی ازموضوعات علمی در دهه های 50 و60 ، ترویج آثار عکاس فرانسوی Euge Atget .

او در دنیای قوانین سخت و خشک اجتماعی زاده شده بود اما نوعی جسارت و حس استقلال باعث شد که او از چنین محدودیتهای اجباری جامعه بیزار گردد.
آبوت در سن 20 سالگی ، زمانی که در نیویورک زندگی می کرد ، شروع به آموختن روزنامه نگاری ، طراحی و مجسمه سازی کرد اما در سال 1923 زمانی که تجربیاتی در این رشته ها کسب کرد آمریکا را ترک کرده و به پاریس رفت . در ابتدا در یک تاریکخانه، دستیاری مان ری را انجام می داد سپس استودیو پرتره خود را تاسیس کرد جایی که تصاویر بسیاری از چهره های برجسته ادبی و هنری زمان را ثبت کرد.
او یکی از حامیان عکاسی ” صریح ” بود که هیچ جلوه ویژه ای در تصاویر استفاده نمی کردند. او معتقد بود که عکاسی نوعی سند سازی است و باید ماهیت واقعی تصاویر را حفظ کرد و اگر عکاسی بخواهد از سایر رسانه ها تقلید کند نمی تواند رشد کند.
آبوت در زمان اقامت خود در پاریس با یک عکاس فرانسوی به Euge Atget آشنا شد و به آثار او علاقمند گردید . Atget یکی از طرفداران عکاسی مستند تاریخی بود و بخش زیادی از زندگی خود را به ثبت زندگی و معماری در حال تغییر پاریس صرف کرد. اشتیاق انجام پروژه نیویورک در دهه 30 در این زمان در آبوت به وجود آمد.
زمانی که او در سال 1929 به نیویورک بازگشت دوره جدید از فعالیتهای حرفه ای او آغاز گردید . او در نظر داشت شهر نیویورک را به گونه ای به تصویر بکشد که تاکنون کسی آن کار را نکرده بود. او اکثر تصاویر خود را از ساختمان ها، ساختمان های نیمه تمام ، تابلوهای تبلیغاتی ، صحنه های گریز از آتش و اصطبل ها گرفت . بسیاری از مناطقی که او عکاسی کرده بود در جریان توسعه ساختمان سازی نیویورک از بین رفتند و بسیاری از آن تصاویر در سال 1939 در کتابی به نام ” نیویورک دگرگون شده” به چاپ رسیدند.
برنیس آبوت در دهه 40 و50 توجه خود را به سمت عکاسی علمی معطوف کرد. او که شیفته عکاسی علمی شده بود واحد های درسی شیمی و الکترونیک را برای درک بهتر از مسائل علمی گذراند . این عزم آهنین او در یادگیری سبب موفقیت او در این حرفه شد. با اینکه انجمن علمی به تلاش های او بدگمان بود اوسالهای زیادی را صرف کرد تا دانشمندان و ناشران را متقاعد سازد که تصاویر و عکس ها را نیز در کتاب ها قرار دهند زیرا در آن زمان آنها بر این باور بودند که وجود طرح ها در کتاب ها کافی و نیازی به حضور عکس نیست . در سال 1958 او از سوی موسسه فنی ماساچوست ماموریت یافت تا تصاویری باری کتاب های درسی فیزیک تهیه کند . تصاویر او از حباب های صابون ، الگوهایی امواج، توپ های جهنده ، آچارهای در حال چرخش و پرتوهای نور نشان دهنده اصول علمی بودند . در طی این کار ، آبوت تکنیک های جدیدی از عکاسی را با موفقیت به اجرا گذاشت .
عکس پرتره او در پاریس شهرت زیادی برای او به ارمغان آورد . او از بسیاری افراد مشهور و برجسته زمان خود همچون: جیمز جویس( نویسنده ایرلندی) ، ژان کوکتو(نویسنده و فیلم ساز فرانسوی) و پرنسس Eugie Murat (نوه امپراطور فرانسه) عکاسی کرد. تصاویر او به دلیل بی واسطه جلوه دادن شخصیت افراد به خصوص زنان حیرت آور بودند.

مترجم : فرانه فراهانی