1. خانه
  2. اخبار
  3. سایر خبرها
  4. ایجاد حس عکاسی مستند

ایجاد حس عکاسی مستند

یک تصویر ممکن است ارزش هزاران کلمه را داشته باشد، اما لازم است بدانید چگونه تصویر را برای شناخت کامل آن تحلیل کنید.
ایجاد حس عکاسی مستند جایگاهی برای دانشجویان و مربیان فراهم می آورد تا با تصاویر مستندی که غالباَ کتاب های درسی را به تصویر می کشند، دست و پنجه نرم کنند، اما تقریبا هرگز به معنای واقعی کلمه، به عنوان شواهد تاریخی بررسی نشده اند.
این راهنما که توسط جیمز کورتیس نگارش شده است تاریخچه مختصری از عکاسی مستند ، مثال هایی از چند پرسش در زمان بررسی یک عکس مستند و یک کتاب شناسی مشروح و لیستی از منابع آنلاین را برای عکاسی مستند ارائه می کند.
جیمز کورتیس استاد تاریخ در دانشگاه دلاوار و دیر برنامه Winterthur در Early American Culture بود. کورتیس نویسنده Fox at Bay بود. بخش هایی از این جلد دوم موضوع مستند بی بی سی در زمینه عکس های Depression America بود. کورتیس اخیراَ در حال کار روی نوشتن کتابی در مورد تأثیر نگرش نژادی روی عکاسی مستند در طی دهه ۱۹۳۰ است.

واکر ایوانز، گوشه آشپزخانه در خانه فلوید باروز،هیل ، آلاباما، 1936

واکر ایوانز، گوشه آشپزخانه در خانه فلوید باروز،هیل ، آلاباما، ۱۹۳۶

مورخان غالبا به عکس ها به عنوان یک فرم انتقادی شواهد نگاه می کنند که بازتاب رویدادهای گذشته را حفظ می کند. اعتقاد عمومی و علمی به واقع گرایی تصویر عکاسی با این باور استوار شده است که یک عکس بازتولید مکانیکی واقعیت است.
سوزان سونتاگ جوهره ایمان را در خیال پردازی تاریخی در عکاسی زمانی استخراج کرد که وی نوشت به نظر نمی رسد تصاویر عکسبرداری شده اظهارات در مورد دنیا و بخشی از آن باشند و در تنظیم این قطعات برای شکل گیری موزائیک های تاریخی ، مربیان و محققین به ندرت بر روی ارائه عکس ها برای تست های معمول بکار رفته برای فرم های دیگر شواهد مستند متوقف شده اند. برای مثال: ما عامل را در ذهنیت محقق زمانی آزمون می کنیم که نوشته های زندگینامه شخص را قرائت کنیم، اما زمانی که با یک عکس تاریخی روبرو می شویم، غالبا تصویر را محصول یک ماشین و در نتیجه مصنوع عینی در نظر می گیریم.
از آنجا که عکس ها ذاتا راستگو در نظر گرفته شده اند ، عمدتا برای نمایش کتاب های درسی تاریخی بکار رفته اند. ناشران و نه نویسندگان ، معمولا تصاویر را همراه با متون تاریخی انتخاب می کنند و تصاویر صرفا به عنوان مثال های تصویری بکار رفته اند و نه اسناد تاریخی . در نتیجه، دانشجویان تاریخ امروز فرصت را بررسی ابعاد تصویری جذاب گذشته و ایفای نقش آشکارکننده با کوهی از تصاویری که در اسناد مکتوب سنتی پرتعداد قرار دارند از دست نمی دهند.

این مقاله درجستجوی راهکارهایی برای عکس های افراد با تست های مشابه می باشد که برای اسناد نوشتاری در زمان استفاده از آنها به عنوان شواهد تاریخی اعمال می کنیم.
با انجام این تحقیق ، دانشجویان می توانند به روایات مخفی درون تصاویری که همیشه بررسی نشده اند پی ببرند، با وجود باور سنتی ما مبنی بر این که یک تصویر ارزش هزاران کلمه را دارد.

عکاسی مستند اولیه
عکس ها در سال ۱۸۳۹ به آمریکا آمد و همانند بسیاری از مهاجران همان دوره ، به سرعت در نواحی شهری در حال رشد کشور جذب شدند. تصویر عکاسی اولیه آمریکا شی آیینه ای و صفحه نقره ای با نام داگرئوتایپ بود که مخترع آن لوئی ژاک مانده داگر بود. این روند عکاسی جدید پیچیده و وقت گیر بود. تنها آماده سازی یک صفحه داگروتایپ به تنهایی ممکن است ۳۰ دقیقه زمان نیاز داشته باشد. قرارگرفتن صفحه در دوربین نیاز دارد افراد به مدت چند دقیقه بی حرکت بمانند تا مبادا تصویر نهایی تار به نظر برسند. بخاطر این درخواست های تکنولوژیکی ، پیشگامان اولیه عکاسی بندرت از استودیوهای شهری خود دور بودند یعنی جایی که انواع داگرئوتایپ ساخته و به نمایش گذاشته شدند. چون عکس های اولیه تصاویر منحصر به فرد بودند، تنها روش تولید و توزیع کپی های ارزان قیمت از طریق فرآیندهای چاپ نظیر لیتوگرافی و حکاکی بود که در آن تصویر عکاسی توسط یک عکاس استخراج می شد.

محبوبیت این شکل جدید نمایش آزمایش های بی شماری را شتاب بخشید که همگی با هدف ارزان تر کردن فرایند عکاسی، سریع تر کردن و قابل حمل تر کردن آن می باشند. معرفی آمبروتایپ ها و تین تیپ ها بازتولید چاپ های کاغذی از نگاتیو عکاسی را میسر ساخت و بنابراین گردش سریع تر تصاویر امکان پذیر شد.
در زمان جنگ جهانی ، داگرئوتایپ و بازماندگان آن وارد قلمرو فرهنگ مصرف کننده طبقه متوسط شدند که غالباَ عکاسان را برای حمایت از عکاسی به عنوان یک فرم هنری بی میل کردند.
عکاسی مستند در طی این دوره توسعه یافت و غالبا با انتقادهای هنری در قلمرو روزنامه نگاری مواجه شد ، یک ارتباط که تا به امروز نیز وجود داشته است. این کالا نشان داد که عکاسان مستند ثبت کنندگان صرف ، تکنیسین های ماهر بودند ، اما ناظران منفعل صحنه های اجتماعی و بطور قطع هنرمندان نبودند. عکاسان مستند این ویژگی را برای بازتاب رئالیسم تصویر شده تصویر خودشان پذیرفتند.
آنها به عنوان جمع آوری کنندگان حقیقت مطرح شدند و برنامه های سیاسی یا زیباشناسی را انکار کردند.
اما مخاطبان اولیه عکاسی مستند ، شامل چهره های مورد تحسین نظیر متیو برادی می باشد که هیچ گزینه ای نداشتند اما موضوعی را سفارش می دهند که در چارچوب عکاسی آنها جای می گیرد.
زمان های پرتوگیری طولانی به این معناست که برادی و عکاسانی که با وی کار می کردند نمی توانستند از سربازان در حین عملیات در جنگ داخلی عکس بگیرند و وی مجبور بود تا تصاویری از بقایای باد کرده میدان جنگ را استخراج کند.
پس از نبرد گوتسبورگ به سال ۱۸۶۳ ، عکاس معروف الکساندر گادرنر اظهار کرد که یکی از اجساد چهل یارد کشیده شد و در یک گوشه سنگی افتاده است. تصویر حاصل با نام Rebel Sharpshooter با وجود کشف اخیر دستکاری های عکاس همچنان مورد توجه بود.

کوه مقدس ویلیام هنری جکسون ، 1873

کوه مقدس ویلیام هنری جکسون ، ۱۸۷۳

در پایان جنگ داخلی، عکاسی به پیشرفت بی وقفه خود در غرب ادامه داد ، جایی که حمایت شرکت ها و دولت به ویلیام جکسون کمک کرد تا خود را به عنوان یکی از پرکارترین و پرماجراجوترین افراد کشور مطرح کند. جکسون از ابعاد به یاد ماندنی مانند عکس مشهور بالا از کوه صلیب مقدس تصاویر را استخراج کرد، تصویری که دوست وی توماس موران برای اجرای یک نقاشی رنگ و روغن درخشان با همین نام از آن استفاده کرد. موران با نسخه این چشم انداز افسانه ای از طریق دو قسمت کردن پیش زمینه با یک نهر که هرگز وجود خارجی نداشت به آزادی هنری قابل توجه ای دست یافت.
از قضا ، نسخه اصلی جکسون اصلاح شده بود ، اما سوای ضرورت های دیگر غیر از ترجیحات زیباشناختی می باشد. جکسون مجبور بود تا پایان بهار صبر کند قبل از این که بتواند تجهیزات بزرگ دوربین را برای تصویربرداری از کوه بکار گیرد. از این رو ، وی کشف کرد که یک بازوی کوه طیب مقدس نیز ذوب شده است. با دستکاری جزیی ، وی یکی از محبوب ترین نشانه های گسترش غربی را خلق کرد.

عکاسی مستند مدرن
دو عکاس شهری با نام های ژاکوب ریس و لویس هاین ، تلاش کردند تا بخش غیرمسکونی داخل شهر را کاوش کنند و در نتیجه عکاسی مستند را به عنوان یک ابزار اصلاح اجتماعی ابداع کردند.
ریس که یک مهاجر دانمارکی و گزارشگر پلیس در خبرگزاری New York Tribune بود ، تا اواخر قرن نوزدهم به آشکارسازی شرایط آپارتمانی در شرق پائین دست نیویورک مبادرت ورزید و به عنوان یک قهرمان تصویرساز مردان و زنان کارگر به عنوان یک جنگجوی صلیبی علیه کار کودکان در طول دوره مترقی مورد قدردانی قرار گرفت.
ریس و هاین مردان هم عصر خود را با تصاویر چشمیگری که پیامدهای انسانی رشد شهری کنترل نشده و بیش از اندازه صنعتی را نشان می دهند شوکه کردند. قبل از کار آنها ، عکس های معماری شهری یا چشم اندازهایی ارائه شدند که بر شلوغی شهر، ترافیک و تجارت تأکید می کردند. علاوه بر این ، در اواخر دهه قرن نوزدهم ، پیشرفت های جدید به عکاسان اجازه داد تا تکثیر ارزان قیمت عکس در روزنامه ها، مجلات و کتاب را انجام دهند.
این پیشرفت فن آوری بطور قابل توجه ای انتشار تصاویر مستند را افزایش داد.
قبل از آغازین قرن بیستم ، تصاویر مردم فقیر و کارگر محدود به پرتره های گرفته شده در استودیوهای عکاسی بود. تأثیر روانی و عاطفی عکس های ریس و هاین همانند یک محصول اتفاقی نبود ، بلکه جوهره کار میدانی عکاسی آنها بود.

از بسیاری جهات در کار ریس و هاین، پروژه عکاسی امنیت کشاورزان بسرعت بر خروجی ترکیبی این دو پیشگام جلو زده و هم اکنون به عنوان یکی از مشهورترین پروژه های عکاسی مستند در آمریکا شناخته می شود.
آغاز تحت نظارت اداره اسکان مجدد در سال ۱۹۳۵ و پس از آن اداره امنیت کشاورزان (FSA) در سال ۱۹۳۷ بود ، گروهی که در طی زمان بیست مرد و زن کارگر را دربرگرفتند تا یک رکورد تصویری از تأثیر رکورد بزرگ روی ملت و عمدتا روی جامعه روستایی آمریکا خلق شود.
این پروژه ، همان طور که عکاس مورخ آلن تراخنبرگ اظهار کرد: شاید بزرگترین تلاش جمعی در تاریخ عکاسی برای جابجایی منابع می باشد تا یک تصویر کلی از مکان و زمان خلق شود. چندین مورد از هشتاد هزار عکس گرفته شده توسط عکاسان FSA توسط آژانس برای روزنامه ها و مجلات برای جلب حمایت از برنامه های روستایی قرارداد جدید فرانکلین روزولت توزیع شد. همان طور که آرتور روتشتاین بعدا یادآوری کرد ، کار ما مستندسازی مسائل رکود است طوری که می توانیم قانون قرارداد جدید که برای کاهش مسائل افراد محروم بود را توجیه کنیم.
عکاسان FSA مستندساز وضع اسفناک کشاورزان مستاجر جنوب ، کارگران کشاورز مهاجر و در نهایت امریکایی های ژاپنی تبار که پس از جنگ پرل هاربور در اردوگاه های بین المللی مستقر بودند را مورد انتقاد قرار دادند.
مسئولیت تصویری عمده FSA ، همان طور که سرایکلر بعدا یادآور شد ، تلاش برای معرفی آمریکایی به آمریکا بود. این هدف یک مخاطب ذهنی خاص داشت و آن هم آمریکایی طبقه متوسط بودند که در شهرها زندگی می کردند یعنی دور از مکان های شرح داده شده در عکس ها بوده و کسانی که بخش اعظم خوانندگان روزنامه ها و مجلات بودند که در آن رسانه ها تصاویر FSA چاپ شده بودند. برای دانشجویان فرهنگ آمریکایی ، مجموعه FSA در حال حاضر در کتابخانه کنگره قرار دارد و یک فرصت بی نظیر را برای استفاده محققین و پژوهشگران از عکس ها به عنوان شواهد تاریخی اولیه ارائه می کند.

 چه کسی عکس برداری کرد ؟
اگر معنای یک عکس مستند را تعیین کنیم باید کار را با آماده سازی بستر تاریخی برای تصویر و خالق آن شروع کنیم. یک عکاس مستند یک بازیگر تاریخی است که در مورد ارتباط یک پیام برای یک مخاطب کار می کند. عکس های مستند چیزی بیشتر از بیان مهارت هنری هستند؛ آنها اقدامات آگاهانه ترغیب هستند.

کار اکثر عکاسان هرچه پرشورتر نشان دادن یک رویداد یا داستان یک روایت ساده و طبیعی است.
مستندسازان از متیو برادی گرفته تا دوروتی لنگ به این خاطر موفق بودند که گرایش های مخاطبان خود را شناخته و از قالب گیری تصاویر خودشان شرمسار نبودند. به دور از ناظران منفعل صحنه معاصر، عکاسان مستند بازیگران فعال بودند که در جستجوی کارآمدترین روش ارتباطی با دیدگاه های خوب بودند.
مثالهای زیر نشان می دهد چگونه ژاکوب ریس از دوربین خود نه تنها برای متراکم کردن داده های جامعه شناختی خود استفاده می کرد بلکه برای ارزیابی های خود از مهاجران ورودی و زندگی آپارتمانی در شهر نیویورک استفاده می کرد.
اگرچه ژاکوب ریس یک حامی رسمی برای کار رسمی خود نبود ، بطور مشخص یک مخاطب ذهنی را در زمان ثبت صحنه های شهری چشمگیر خود داشت. ریس نویسنده داستان های روزنامه و کتاب How the Other Half Lives ، یک ادعانامه از شرایط زندگی کارگران مهاجر در نیویورک را مطرح می کند ، وی بیشتر به عنوان یک مدرس شناخته می شد.
وی بسیاری از تصاویر خود را به صوت اسلایدهای فانوسی تبدیل می کرد که برای اثرگذاری زیاد در نمایش های مهیج وی به کار گرفته می شد. او زمانی که تصاویر خود را گردآوری کرد با حمایت معنوی طبقه متوسط مواجه شد. با وجود سابقه مهاجران ورودی ، دیدگاه های ریس تعصبات فرهنگی مسلط را به سمت خارجی ها بازتاب می داد. گزارش های وی در مورد زندگی مهاجران و عکس های مشهور وی اسناد مهمی از شرایط زندگی در جامعه شهری آمریکا در اواخر قرن نوزدهم بودند. اما آنها به همان اندازه به عنوان اسنادی شناخته می شدند که نشان دادند چگونه خارجی ها غالبا افرادی که نیمه دیگر را شکل می دادند را به وحشت می انداختند.
در عکس مشهور روست باندیت که در سال ۱۹۸۸ گرفته شد، (که امروزه منطقه آپارتمانی است)، ریس اظهار کرد که این کوچه ، همانند ملک استیجاری ، یک زمین پرورش اختلال و رفتار مجرمانه است.

روس براندیت ، از ژاکوب ریس ، 1888

روس براندیت ، از ژاکوب ریس ، ۱۸۸۸

در نگاه نخست، این ارقام پیش زمینه در عکس زیر هاله ای از تهدید ایجاد شده توسط ریس مشخص شدند. دو فرد به نظر می رسد از ورودی کوچه محافظت می کنند. در راه پله دست راست یک فرد سوم قرار دارد که یک فرمان دهنده فرض شده است. شاید وی سردسته این باند باشد. اما آنچه از ته چهره های دیگر مشهود در تصویر مشخص است ، زنانی می باشند که به پنجره ها تکیه داده اند ، فرزند جوان در پس زمینه راست ، سه چهره در ایوان مخالف ؟ هیچ چیزی که در چهره آنها رفتار مجرمانه را نشان دهد وجود ندارد. اگر آنها در واقع بخشی از یک باند بدنام بودند، چرا مایل بودند تا جلوی دوربین بروند ، بخصوص این که نیروی پلیس غالبا بخاطر عکس های ریس به وی فشار می آوردند؟
چگونه ریس همکاری تمامی این افراد(پلیس) را به سمت خود جلب کرد؟ بطور قطع این همکاری با ذکر این که آنها یک تصویر از مجرمان بدنام را می خواهند حاصل نشد.
ِآِیا همان طور که ریس معتقد است این محل یک مکان شرارت است؟ در پس زمینه تصویر ، خطوط طولانی رختشوی لباس بین ساختمان ها مشخص شد. ژاکوب ریس اظهار می کند که خط واقعی ترسیم شده بین گدایی و خط فقر واقعی طناب رختشویی است. با شروع اقدام برای پاک کردن اولیه بهترین شواهد گرایش به صادق بودن مشخص شد.
مانند بسیاری از عکاسان مستند که دنباله رو وی بودند ، ژاکوب ریس کودکان را نمادهای بی توجهی جامعه تلقی می کرد. ریس افراد کوچک خود را اعراب خیابانی خطاب می کرد ، در نتیجه درگیر احساسات قوی طبقه متوسط در مورد شگفتی و دربدری می شود. عرب خیابانی تمامی عیب ها و فضائل زندگی بی قانونی است که ذکر می کند . رئیس برای خوانندگان خود در افشای ۱۹۸۰ در مورد نحوه زندگی افراد دیگر نقل قول می کند. اما چگونه ژاکوب ریس همکاری این افراد مشکوک و مذنون را جلب کرد؟ وی استعدادهای جوان را در این تصویر برای شبیه سازی یک جرم معمول توسط یکی از آنها بکار گرفت. سپس به تمامی پسران سیگار می داد.

ژاکوب ریس ، یک باند خلافکار در جلسه، 1887

ژاکوب ریس ، یک باند خلافکار در جلسه، ۱۸۸۷

ژاکوب ریس این ساز و کارها را به تفکرات خیابانی محدود نکرد بلکه بیشتر از نیمی از ده ها تصویر از پسران جوان را در حال خواب در راه پله ها و گاراژها نشان داد. تصاویر ظاهراَ در روز روشن گرفته شده اند و سوژه های کوچک بطور مشخص تظاهر به خواب رفتن می کنند.
اینکه آنها در واقع بی خانمان بودند به یک پرسش برای بینندگان عصر مدرن باقی مانده است ، اما به احتمال زیاد توسط هم دوره ای های این عکاس مطرح شده است.

ژاکوب ریس. اعراب خیابانی در حال خواب در محله ها

ژاکوب ریس. اعراب خیابانی در حال خواب در محله ها

لویس هاین ، کارگران روسی فولاد ، مزرعه رعیتی ،1908

لویس هاین ، کارگران روسی فولاد ، مزرعه رعیتی ،۱۹۰۸

چرا و برای چه کسانی عکس ها گرفته شدند؟
لویس هاین بسیاری از عکس های معروف خود را در حین کار برای سازمان های اصلاحات اجتماعی نظیر جامعه سازمان خیریه نیویورک و کمیته ملی کار کودکان گرفت.

اهداف اصلاح این سازمان ها تاثیر مستقیم روی کار هین داشت. در سال ۱۹۰۸ وی سه ماه برای گرفتن عکس در بررسی میدانی پیتسبورگ صرف کرد که یک بررسی پیشگام در مورد شرایط کار و بهداشت در مرکز تولید فولاد بود. عکس های هاین گزارش گسترده ای را نشان می داد که سبب شکل گیری یک احساس در محافل اصلاحی شد. در یک حالت مشابه با عکس های وی از مهاجران در جزیره الیس و کودکان کار ، تصاویر بررسی میدانی ییتسبورگ همدری های بینندگان را در پی داشت که در صفحات انتشارات اصلاحی نشان داده شده بود. سوژه هایی نظیر کارگران روسی کارخانه فولاد در سال ۱۹۰۸ از هین بدون نگرانی ، ترس ، بسیاری از عکس های ریس از فقر شهری را نشان می داد.
در مقابل ، کارگران مهاجر در عکس های هین به عنوان ارزش همدردی بینندگان تلقی می شود و با این حال ، این افراد کاندیداهای شایسته ای برای شهروندی در آمریکا هستند.

آرتور روتشتاین ، نگروز ، بردگان سیاه پوست سابق کشت و زرع، گیزبند، آلاباما، 1937

آرتور روتشتاین ، نگروز ، بردگان سیاه پوست سابق کشت و زرع، گیزبند، آلاباما، ۱۹۳۷

در حالی که اصلاح طلبان از عکاسی مستند برای نمایش اهداف جنبش های اصلاحی استنفاده کردند ، عکاسان نیز می توانند پیش داوری ها و فرضیات نژادپرستانه سازمان های خصوصی و دولتی را نشان دهند. آرتور روتشتاین عکس فوق را در آلاباما در بهار ۱۹۳۷ گرفت. FSA کارفرمای وی به این جامعه از کشاورزان مستاجر آفریقایی آمریکایی برای بیش از دو سال کمک کرد. با این حال روتشتاین برای عکاسی جامعه تعلیم دیده بود اگرچه این کمک اعطا شده برای کنترل شرایط اولیه بود و بنابراین حمایت لازم برای نوعی کمک فدرال فراهم شد که FSA برای کشاورزان روستایی در نظر گرفته بود.
روتشتاین اظهار کرد که خانواده ها در جی بند در یک گیزبند در یک مزرعه قدیمی زندگی می کردند که سه دهه قبل توسط مالکان سفیدپوست رها شده بود. این منطقه که از جامعه جدا شده بود ، به صورت جامعه قبیله ای در آفریقا ظاهر شد. این جامعه با میزان بالای تولدهای خارج از زندگی زناشویی شخص می شد که خانواده های بزرگ در آلونک های خشنی زندگی می کردند که از چوب و گل ولای ساخته شده بودند. عکس بالا نمونه ای از ۵۰ تصویر ثبت شده آرتور روتشتاین درطی بازدید وی می باشد.
عنوان تصویر نشان می دهد که این تصویر مربوط به یک گروه تک خانوار می باشد و نشان می دهد که شکل مرد در تصویر پدرسالارانه بودن تمامی کودکان را مشخص می کند. این تصاویر با یک شیوه FSA نرمال نمایش خانواده های سفیدپوست کوچک همراه است و وجود بسیاری از کودکان ناظران را خارج از همدردی های آنها نشان می دهد.
روتشتاین هیچ محدودیتی را در عکس های خود یا تصاویر خود نشان نداد. در برخی تصاویر وی در مورد خانواده های کوچک نگروس در Gees Bend آلاباما صحبت می کند که آنها را فرزندان برده مزارع کشت و زرع خطاب می کند. آنها عمدتا در مزرعه کا می کنند. برای تأکید بیشتر بر نحوه کشت و زرع قبلی ، روتشتاین تصویر زیر از عمارت Pettway را گرفت که هم اکنون توط سیاهان اشغال شده است.

آرتور روتشتاین ، خانه Pettways، که اکنون توسط سیاه پوستان اشغال شده است.

آرتور روتشتاین ، خانه Pettways، که اکنون توسط سیاه پوستان اشغال شده است.

با محرومیت از نوشتن شرح تصاویر و آموزشی خود، تصاویر روتشتاین سرنخ های بصری نشان می دهد که ساکنان آفریقایی-آمریکایی گیزبند در یک جامعه بدوی زندگی نمی کنند بلکه در یک وضعیت رکود اقتصادی مشابه با رکود کشاورزان سفیدپوست مستاجر در روستاهای جنوب به سر می برند. سوای این که ساکنان این دهکده قادر به مراقبت از خود نبودند ، تصاویر سطح شایستگی و خودکفایی آنها را نشان می دهد. تخته بریده از این ساختمان اثبات کافی از مهارت صنعتگرانی از ساکنان ارائه شده است. همان طور که تصویر حیاط نشان می دهد ، روشتاین شناسایی موضوع اصلی خود را نادیده گرفت چون بزرگان روستا با افتخار قبل از این پابرجا مانده اند. این فرد یک پدربزرگ و جد بزرگ بود و یک پرتره چندنسلی را داشت. پدران کودکان در تصویر ظاهر نشده اند ، چون روتشتاین آنها را حذف کرد و در زمانی که عکس می گرفت سرکار بودند.

چگونه عکسبرداری انجام شد؟
در عصر مدرن عکاسی دیجیتال و دوربین های با موتور محرکه ، آسان است که عکاسانی نظیر ریس و هاین که با این تجهیزات کار می کنند فراموش کنند که محدودیت هایی در عملکردو توانایی آنها برای ایجاد یک صحنه منتخب وجود دارد.
برای مثال: جهت دسترسی به کوچه و خیابان در Bandit’s Roost ، ریس باید افراد خود را دستور دهد تا حرکت اضافی نکنند تا عکس خراب نشود. شاد وی با ساکنان کوچه مذاکره کرده باشد که به احتمال زیاد بر مقایسه ها برای کمک به تنظیم صحنه اتکا کرده و تجهیزات دوربین خود را آماده سازی می کند.
شهرت ریس پس از عکس های تاریکی بود که به برنامه ریزی و آماده سازی بیشتر نیاز دارد. برای استخراج بخش های داخلی ، وی یک پودر فلش جدید را بکار گرفت که به ثابت شدن حرکت افردی که از آنها عکسبرداری شد و شرح ظواهر داخلی نورهای خشن و سایه ها منجر شد که ممکن است ظاهر واقعی آنها را اغراق آمیز جلوه دهد. ریس تصویر زیر را در یک اتاق آپارتمان شلوغ گرفته که در آن مردان مجرد ۵سنت را برای یک اجاره مسکن پرداخت می کنند.
ریس این فضا را با کمک صاحبخانه هماهنگ می کند که اطمینان می یابد بخاطر وارد شدن در این فضای غیرقانونی مورد پیگرد قرار نمی گیرد. ریس همچنین به همکاری افراد خوابیده نیاز دارد که به نظر می رسد با درخشش نور از خواب بیدار شوند. برای ایجاد این ظاهر ، ریس باید به آنها بگوید چهره های خود را رو به سمت دوربین کنند و سپس نور فلش را بزند.

یاکوب رس ، 5 سنت اجاره مسکن ، خیابان بایارد ، 1889

یاکوب رس ، ۵ سنت اجاره مسکن ، خیابان بایارد ، ۱۸۸۹

حتی با پیشرفت های بعدی در فن آوری دوربین و سرعت فیلم ، عکاسان مستندساز دهه ۱۹۳۰ به جهت گیری اقدامات به سمت افراد خود و نزدیک شدن به آنها ادامه دادند ، اگرچه آنها بصورت استوار انجام این کار را رد کردند.
واکر اوانز سخنگویی عکاسان FSA در چشم پوشی از هر نوع تزئینات قبل از مواجه با سوژه بود. با این حال ، دوربین اوانر یک نمای ۸X10 را داشت که باید روی یک سه پایه نصب می شد.
همانند ریس ، وی به همکاری این افراد نیاز داشت که در حین عکاسی بی حرکت بمانند.
اگر آنها حرکت می کردند، تصویر تار می شد. اوانز دوربین نمای بزرگ را به این خاطر انتخاب کرد که بتواند مستقیما روی نگاتیوهای ۸X10 آنها را چاپ کندو بنابراین به فوکوس دقیق در کل فریم عکاسی دست یابد. مورخان و منتقدان هنر عکاسی به مدت طولانی عکاسی ایوانز را بخاطر وضوح و دقت آن تحسین کردند بدون به رسمیت شناختن راه هایی که در آن بر فرم بزرگ عکاسی تأکید می شود و سازو کارهای مختلف را ضروری می سازد.
در تصویر ۱۹۳۶ از مردان امریکایی افریقایی تبار در جلو ویکسبورگ ، می سی سی پی اوانر افراد را طوری مرتب کرد که به نظر برسد از وجود وی آگاه نیستند. یکی از مردان روی نیمکت نشسته که در زوایای راست با دوربین می چرخد.
با مطرح کردن افراد به این صورت، اوانز اظهار می کند که این مورد یک تصویر منتخب است. با این حال تصویر یک محصول از دوربین دید وسیع است. اوانز مجبور بود سه پایه خود را در کل خیابان راه اندازی کند و باید صبر می کرد تا در جریان ترافیک خیابان بتواند امکان مستقر کردن سه پایه را داشته باشد. اوانز به اهداف خود دست یافت و منتقدان تصویر وی را به عنوان یک نمایش بی پرده از یک گردهم آیی پیاده روی در بخش سیاه ویکسبرگ تحسین کردند.
اگر تصویر را با عکس های ایوانز مقایسه کنید ، نشان می دهد که عکاس ممکن است موقعیت ها و افراد خود را هدایت کرده باشد، چون همان فرد در ۵ ترکیب مختلف ظاهر می شود. در یک دیدگاه جایگزین، چهار مرد روی نیمکت نشستند. تازه وارد در واقع یک مرد سفیدپوست است (نفر دوم از چپ) ، که ممکن است در تصویر قبلی در خودرو نشسته باشد. این تصویر بخودی خود درجه هماهنگی نژادی را در ویکسبرگ نشان می دهد. همینطور برای مرد سفیدپوست، وی ممکن است راهنمای تور اوانز را داشته باشد که در این مورد جایگذاری وی در واقع عمل سلطه است که در آن مرد سیاه پوست توانی را برای مقاومت کردن ندارد.

والکر اونز، 1936

والکر اونز، ۱۹۳۶

تصاویر همراه چه چیزی می توانند به شما بگویند ؟

عکاسان مستند بندرت یک عکس واحد از یک عنصر واحد را می گیرند. اگر تنها اطمینان حاصل شود که عکاسان پشتیبان های ترکیب اصلی خود را دارند، معمولا یک سری از تصاویر را بدست می آورند و سپس یکی از تصاویری که بیشترین ارتباط را با حس آنها از صحنه عکاسی دارد را انتخاب می کنند. در این فرایند انتخاب آنها ممکن است تصمیم بگیرند تصایر را دربیاورند یا تصاویری که سبب انحراف توجه آنها از تصویر انتخاب شده شان می شود را حذف کنند.
عکاسان FSA هیچ فرصتی را برای ویرایش کار خود ندارند. مقررات دولتی آنها را ملزم می کند تا تمامی تصاویر را از طریق یک واگذاری تغییر دهند. بنابراین مجموعه FSA به محققان یک فرصت بی نظیر را برای جایگذاری شاهکارهایی نظیر مادر مهاجر دوروتی لنگ (۱۹۳۶)، در زمینه تصاویر همراه گرفته شده در روز مشابه اعطا می کند. این سند تصویری یک راهنمای خیلی معتبر را برای عکاس ارائه می کند که قابل اعتمادتر از مجموعه های ثبت شده در دهه های پس از واقعیت ثبت شده می باشد.
تصاویر همراه برای دیگر عکس مشهور FSA با نام شام کریسمس راسل لی در لوا بود که به سرنوشت مشابه دچار شد. لی پرکار ترین عکاس روی استرایکر بود. مدت کوتاهی پس از پیوستن به این پروژه عکاسی، وی انتصاب سند زندگی کشاورزان مستاجر سفیدپوست را در مناطق روستایی آیووا را پذیرفت.
در نزدیکی دهکده کوچکی از Smithland ، لی یک سری از تصاویر از یک کشاورز مستاجر را استخراج کرد که زندگی را در چشم اندازی را نشان می داد که توسط خشکسالی از بین رفته بود. عکس زیر کودکان کشاورز ایستاده در یک میز شام خوری را در روز کریسمس نشان می دهد. مکان بالای موقعیت در عکس خالی از عناصر است و تصویر چشم انداز نگران کننده از ترک والدین را نشان می دهد. لی عکس دیگری را از این وعده غذایی می گیرد و پدر را در مکان معمول خود در جلوی میز نشان می دهد.

راسل لی شام کریسمس در لوا، 1936

راسل لی شام کریسمس در لوا، ۱۹۳۶

تصویر فوق یک تصویر کلاسیک لحظه ای است چون یک نقطه متقابل آغازین را برای تصاویر معمول تر از یک جشن تعطیلات نشان می دهد که قبل از شکرگذاری می باشد.
مدت های طولانی پس از بازنشستگی از خدمات دولتی ، لی در مورد شرایط مربوط به شام کریسمس در لوا سوال کرد. لی نام کشاورز ارل پاولی را یادآوری می کند و برخی از تصاور در مزرعه را استخراج می کند. وی به مصاحبه کننده گفت که پاولی یک پنجره است و بهترین کار را برای ارائه برنامه به کودکان خود انجام می دهد. این بازتخصیص ها قدرت و جذابیت را به پرتره لی اضافه می کنند.
با این حال در این مثال ، فایل FSA حاوی یک عکاسی از همسر پاولی است که در راهرو با دو تن از کودکان ایستاده است که بعدا به عکس شام نسبت داده می شوند. این تصویر تاکنون منتشر نشده شواهد روشنی را نشان می دهد مبنی بر اینکه لی جایگاه ها را در میز شام مشخص کرد. وی از پدر خود سوال کرد تا صحنه را تنظیم کند اما هرگز اتاقی را برای مادر خود در نظر نگرفت. حضور وی صحنه دراماتیکی که لی در ذهن داشت را کم ارزش کرد.

راسل لی ، ارل پاولی و برخی کودکان وی ، 1936

راسل لی ، ارل پاولی و برخی کودکان وی ، ۱۹۳۶

چگونه عکاسی ارائه شد ؟

بسیاری از عکاسی های مستند مشهور آمریکا از توانایی عکاس برای استخراج یک صحنه جذاب ناشی شده اند، خواه با مرتب کردن موضوع یا تجربه کردن ترکیب های متناوب حاصل شود.
این مسیر فعال ممکن است پس از توقف صحنه در فیلم نیز ادامه یابد. عکاسان می توانند مواد را پس از این واقعیت اضافه کند و بیشنر عناوین یا شرح های تصویری برای جهت گیری نگاه بینندگان آینده نگر و تأکید بر معنای مورد نظر تصویرطراحی شده اند. بطور مشخص با کار جاکوب روست ، ریس می دانست که در زمان مواجه چگونه از این تصویر استفاده کند. وی عکس را به صورت یک اسلاید فانوسی تبدیل کرد تا یکی از مشهورترنی سخنرانی های اصلاحی را نشان دهد. ریس این سخنرانی ها را با یک گفتگو همراه کرد که اما یک مثال را نیز ذکر کرد.
در انجام این کار، ریس چارچوب های تفسیری قوی را برای ناظران ایجاد کرد که عکس ها را در سخنرانی های اغراق آمیز به تصور می کشاند. عکس ها پیام وی را القا می کنند ؛ در مقابل ، عباراتی که رواج کار با مخاطب ریس را ثابت کردند می توانند به عنوان عناوین تصاویر بعدی بکار گرفته شوند.
لویس هاین راهکارهای مشابه ای را در عکس های مهاجران تازه وارد و کارگران کارخانه بکار گرفت. همانند ریس ، هاین اعتقاد راسخ به توان همراهی کلمات برای قرار دادن خانه در تصاویر خود داشت.

لویس هین، یک بازو و چهار کودک

لویس هین، یک بازو و چهار کودک

لوئیس هاین عکس فوق را برای بخشی از بررسی پیتسبورگ ثبت کرد که به رویدادهای صنعتی می پرداخت. برای نمایش نحوه قربانی شدن خانواده در زمانی که سرپرست خانوار دیگر نمی توانست کار کند ، هاین یک پدر معلول را در پیش زمینه با همسر و چهار فررزندش در پشت سر وی فرض کرد.
از دیدگاه ترکیببی و طراحی زیباشناختی ، تصویر مطلوب به نظر می رسید. اگرچه هاین مرد راضی و خانواده وی را به تصویر کشاند ، حالت های تصویر نامرتب بوده و سیمای کودکان در معرض حذف از عکس های مورد نظر هاین قرار دارد. هاین این موانع را با ارائه یک عنوان برای تصویری که توجه بینندگان را به مسئله رویدادهای صنعتی جلب می کرد برطرف کرد. وی تصویر یک بازو و چهار کودک را برچسب گذاری کرد. در این مورد و عکس های دیگر برای بررسی میدانی پیتسبورگ، هاین زبان اصلاح کننده ها را قرض گرفته و آنرا به تصاویر خود نسبت داد. در انجام این کار وی بر توان تصویر خام با توان اقناع عبارت کتبی تأکید کرد.
در مقابل ، واکر اوانز بطور استوار عنوان عکس های خود را رد کرد یا برای جذب عناوین توصیفی شرح داد.
در سال ۱۹۴۱، وی و جیمز با انتشار Let Us Now Praise Famous موافقت کردند، یک کار مشترک از رپورتاژ مستند. برخلاف عکس های هاین برای بررسی میدانی پیتسبورگ، تصاویر واکر اوانز به تنهایی در ابتدای کتاب ذکر می شوند. آنها برای نمایش متن کتاب طراحی نشدند و تصاویر به هیچ وجه لوحه ای ندارند. زمانی که عکس زیر در ویرایش دوم Let Us Now Praise Famous Men, ظاهر شد ، بخشی از یک سری از تصاویر خانوادگی و خانه آنها است.
قرائت دقیق توصیف آگی از خانه قرضی شواهدی از ساز و کارهای ایجاد شده برای خلق تصویر ضلع آشپزخانه را نشان می دهد. اوانز یک شاخه را در امتداد دیوار برمی دارد و یک صندلی چوبی را در داخل اتاق برای ایستادن در محل مورد نظر تهیه کرد. وی همچنین احتمالا میز آماده سازی مکان خود را تمیز کرد ، چون آگی عادت خانوادگی قرارگیری ظرف ها را در پشت میز پس از شستن آنها شرح می دهد. در این مورد، با وجود این که عبارت های آگی مستقیما با عکس ها نشان داده نشده اند ، اشاراتی را ارائه می کنند که به ناظران کمک می کنند تا عکس را به عنوان یک بازتاب دیدگاه واکر اوانز و یک سند محیط باروگ تفسیر کنند.

والکر اوانز، 1936

والکر اوانز، ۱۹۳۶

تفسیر مدل

در طی چندسال گذشته ، من روی کتاب عکاسی FSA می کردم به این امید که اثر دیدگاه های نژادی دهه ۱۹۳۰ را روی عکس های گرفته شده توسط دروسی لانگ و همکاران وی نشان دهم. من بطور خاص به گروهی از عکس هایی که راسل لی از خانوارهای مکزیکی در سان آنتونیو و دره ریو گراند در زمستان و بهار ۱۹۳۹ گرفت علاقه مند شدم.
تصاویر زیر موارد معمول از پوشش عکاس لی از مسکن و شرایط بهداشتی در چندین محله مکزیکی می باشد که وی از آنها بازدید کرد. چون شیوه عکاسان FSA ثبت نام های افراد مورد نظر آنها نبود ، ما بایداین بخش را با سری های خانوادگی خاص با استفاده از شناسایی تصویری داریم. می توانیم استنباط کنیم که این تصاویر از خانواده مشابه هستند، چون دختر جوان به نظر می رسید در شکل ۱، دو و چهار وجود داشته باشد ، در حالی که پسر جوان در شکل های یک و سه مشخص است.
به نظر می رسید که مرد در شکل ۱ یک سرپرست یک نفره است چون هیچ زن بزرگسالی در هیچ یک از تصاویر وجود نداشت. همچنین به نظر می رسد که لی ابتدا از راهروی ورودی عکس گرفت و سپس از اندرونی خانه. نماهای این چهار تصویر به صورت زیر هستند:

شکل1.پدرمکزیکی و کودکان در راهرو ورودی منزل خود که از الوار ساخته شده است.

شکل۱.پدرمکزیکی و کودکان در راهرو ورودی منزل خود که از الوار ساخته شده است.

شکل 2.اندرونی خانه مکزیکی، سان آنتونیو، تگزاس

شکل ۲.اندرونی خانه مکزیکی، سان آنتونیو، تگزاس

شکل3. پسر بیمار مکزیکی در تخت خواب.

شکل۳. پسر بیمار مکزیکی در تخت خواب.

شکل 4. گوشه اتاق خواب. بخش مکزیکی .

شکل ۴. گوشه اتاق خواب. بخش مکزیکی .

این تصاویر شواهدی را در مورد نحوه مدیریت راسل لی برای وارد کردن خانوارهای مکزیکی و دسترسی به یک فضای خصوصی اتاق خواب خانوادگی نشان می دهد.
از مصاحبه های انجام شده با لی می دانیم که وی اسپانیایی صحبت نمی کند ، با این حال قادر به همکاری با افراد مکزیکی برا ثبت جزئیات گفتگوی صمیمی از زندگی آنها می باشد. شکل ۱ یک تصویر کلیدی را در این زمینه نشان می دهد چون یک پدر ایستاده را در راهروی اتاق نشان می دهد که پدر اختیار و توان خانوادگی را برای خدمت رسانی و سرپرستی اولاد خود را دارد.
وی یک پیراهن سفید و تمیز را به تن دارد و دختر وی در یک پیراهن با روبان روی سرش مشخص است. این آرایش لباس مشابه با آنچه یک خانواده ممکن است در بازدید از استودیوی عکاسی داشته باشد می باشد. در عمل ، لی همکاری این افراد را با نمایش آنها در دوربین بدست آورد. آنها چیز زیادی در مورد این که لی ارزش کار پدر را کمتر جلوه داده است نمی دانستند و به ساختار تحول مسکن مربوط می شد.
راهکار لی ظاهرا برای باقیمانده سری ها عکاسی در داخل ساختمان است. آنچه لی در این عکس های داخلی صحبت می کند چیست؟
شکل ۲ چندین نشانه را ارائه می کند. وی دختر جوان را در ورودی آشپزخانه فرض کرد و او را در حال نوشیدن با یک فنجان فلزی نشان داد.
ما فرض می کنیم که این دختر آب را از سطل ریخته که در جلوی وی در بالای بخاری قرار دارد. از بررسی این عکس ها که لی در سان آنتونیو گرفته بود ، می توانیم حدس بزنیم که وی به فقدان تجهیزات بهداشتی مناسب در خانوارهای مکزیکی توجه کرده ست و خطرات آلودگی آب را گوشزد نموده است. در پیش زمینه عکس ، تأکید وی بر کف کثیف آشپزخانه است. در نشانه های عکس های دیگر وی این کف ها را خطرات سلامتی ذکر می کند.
وی تصویری از یک پسر جوان را نشان می دهد که در تخت خواب دراز کشیده است.(شکل۳) و نشان می دهد وی بیمار است.
با این حال بررسی دقیق این تصویر نشان می دهد که این پسربچه در تصویر اول در راهرو قرار دارد .
عکس نهایی در سری ها کمترین جذابیت را دارد.
دختر جوان روی یک تخت ایستاده و به افراد کنار اتاق نگاه می کند. نشانه در معنای این افراد سکوت است ، اما از دیگر عکس های لی با اجتماعات مشابه یاد گرفتیم که این مکان یک قربانگاه خانوادگی است و بیشتر خانوارهای مکزیکی چنین فضاهای روحانی را دارند. از تاریخ این عکس ها ، یاد گرفتیم که لی اکثریت خانوارهای مکزیکی را در طی چندین ماه به شکل هر روزه عکسبرداری کرد. افراد مورد نظر لی ممکن است به وی اجازه دسترسی به اندرونی را بدهند چون آنها از وی می خواستند تا باورهای مذهبی آنها را نمایش دهد و دکوراسیون های اضافی که برای رعایت فصل عید پاک تعبیه شده بودند را نشان دهد.
با وجود این که لی این قربانگاه ها را به اندازه مناسب ثبت کرد ، بندرت آنها را بجز برای گفتن اهمیت آنها یادآوری می کرد. وی عبارت مشابه با عبارت آرتور روتشتاین را در مشخص کردن عکس های خود از بندگی مشخص می کند و محققان اهمیت قربانگاه های مکزیکی را یادآور شد که توسط سرپرستان زن ساخته شده بود و این سنت برای دختران آنها نیز رعایت می شد.
احتمالا، دختر جوان این هنر را از مادر خود یاد گرفته است. با این حال چرا لی مادر را از سری ها مستثنی می کند؟ شاید وی حضور نداشت ، اگرچه لباس دختر و روبان موی وی نشان می دهد که مادر وی ممکن است دختر خودرا برای گرفتن عکس ها آماده کند. به نظر می رسد لی راهکاری را تکرار کند که در ایجاد شرایط شام بکار گرفته است. در اینجا یک جدایی خانوادگی بخاطر فقر وجود دارد. با این حال در عکس های فوق ، لی آنها را برای کسب همدری برای طبقه کارگر سفیدپوست بکار می گیرد که به حمایت دوره ای فدرال برای شرایط سخت آب و هوایی نیاز دارند.
عکس های لی و نمادهای آنها نشان می دهند که وی برنامه ای در ذهن برای بازدید از تگزاس ندارد.
در مقابل، این تصاویر و نشانه ها از خانوارهای مکزیکی به بیمار ، کثیفی ، بی نظمی می پردازند و نشان دادند که مکزیکی ها افراد بدوی هستند که قادر به مراقبت از خودشان نیستند. از روی طعنه این یافته یک پیش درآمدبرای فراخوانی کمک به مکزیکی نیست بلکه یک بیانیه قابل توجه ای است مبنی بر این که آیا ساکنان سفیدپوست تگزاس به افرادی نظیر همسایه های مکزیکی خود که در شرایط بدوی قرار دارند کمک می کنند.

عکاسی مستند آنلاین
رکود بزرگ امریکا تا جنگ جهانی دوم : عکس های FSA و OWI, ca ، ۱۹۳۵-۱۹۴۵
آرشیو کنگره ، پروژه حافظه امریکایی http://memory.loc.gov/ammem/fsowhome.html
این ویژگی های منبع فوق العاده ای نزدیک به ۴۵۰۰۰ تصاویر است که توسط اداره امینت عمومی (FSA) و اداره اطلاعات جنگ (OWI) در طی جنگ جهانی دوم و برنامه روزولت گرفته شدند. این تصاویر تأثیر رکود بزرگ روی کشاورزان ، زندگی در دوره برنامه روزولت و بسیج عمومی برای جنگ جهانی دوم را نشان می دهد. این سایت تقریبا شامل ۱۶۰۰ عکس رنگی و منتخب های دو مجموعه محبوب بل نام هعی عکس های مادر میگرن و عکس های علائم اجرای تبعیض نژادی است.

آمریکایی های سرخپوست تبار ، آرشیو کنگره پروژه حافظه آمریکایی: http://memory.loc.gov/ammem/award98/wauhtml/aipnhome.html
این آرشیو دیجیتال شامل بیش از ۲۳۰۰ عکس است که زندگی روزمره هندی های مقیم امریکا را در ساحل شمال شرقی و مناطق اقیانوس آرام نشان می دهد. موارد آن مسکن ، پوشاک، صنایع دستی،حمل و نقل، آموزش، اشتغال، و دیگر جنبه های زندگی روزمره را نشان می دهد. اقلام مجموعه ای از دانشگاه واشنگتن کتابخانه ها، ایالت واشنگتن تاریخی جامعه های دیگر ، موزه تاریخ و صنعت در سیاتل را دربرمی گیرد.
طراحی داخلی و معماری قرن بیستم امریکا : عکس های ساموئل و شالسینر، ۱۹۳۵-۱۹۵۵ ،
http://memory.loc.gov/ammem/gschtml/gotthome.html
این آرشیو عکس ویژگی های بیش از ۲۹۰۰۰ تصاویر، در درجه اول عناصر معماری مانند فضای داخلی و بیرونی خانه ها، فروشگاه ها، ادارات، کارخانه ها، و ساختمان های تاریخی را دربرمی گیرد.
عکس عمدتا در شمال شرقی ایالات متحده آمریکا، به ویژه منطقه شهر نیویورک و فلوریدا گرفته شده بود و شامل تصاویر از خانه های آمریکایی قابل توجه وچند رئیس جمهور ایالات متحده، و همچنین تصاویر رنگی از نمایشگاه جهانی ۱۹۳۹-۱۹۴۰ می باشد. بسیاری از این تصاویر، به سفارش معماران، طراحان، صاحبان، و نشریات معماری، در طراحی اندورنی و بیرونی معمارن قرن بیستم امریکا تهیه شده اند.
پروژه دسترسی به تصویر دیجیتال میراث کالیفرنیا ، دانشگاه کالیفرینا ، برکلی
http://sunsite.Berkeley.EDU/CalHeritage/
بیشتر از ۱۰۰۰۰ عکس دیجیتال تاریخچه و فرهنگ کالیفرنیا را نشان می دهند. سایت، با کلمات کلیدی، ویژگی های عکس از مناظر طبیعی، بومیان آمریکا، سان فرانسیسکو، جابجایی ژاپن در طول جنگ جهانی دوم، قابل جستجو است. متن همراه با تصویر محدود به هنرمندان ، عکاس ، موضوع و تاریخ می باشد.

سابقه آنلاین ، مرکز تحقیقات دانشگاه Connecticut و موزه Mystic Seaport
http://www.lib.uconn.edu/cho/
این سایت آزمایشی بیشتر از ۴۰۰۰ تصویر شرح دهنده ی سابقه Connecticut از ابتدای قرن ۱۹ تا میانه قرن ۲۰ را ارائه می دهند. تصاویر به پنج طبقه تقسیم شده اند : معیشت؛ تنوع؛ سبک زندگی؛ زیر ساخت؛ و محیط زیست.
مجموعه عکاسی فلوریداد -http://www.dos.state.fl.us/fpc/
این سایت بیشتر از ۲۰۰۰۰ عکس دیجیتال ، شامل صحنه های تاریخی چشم انداز، ساختمان ها، و مردم از تمام نقاط فلوریدا و در طول تاریخ فلوریدا، از اواسط قرن نوزدهم تا به امروز را نشان می دهد. یک نماد ۱۵ کلمه ای از هر تصویر مشخص شد. مجموعه دیجتال برحسب عنوان ، عکس ، کلیدواژه و تاریخ قابل جستجو است.

نوشته ها و عکس های ویلیام گندنی
http://scriptorium.lib.duke.edu/gedney
نوشته ها و عکس های ویلیام گندنی از میانه دهه ۱۹۵۰ تا ۱۹۸۰ ، در این جا نشان داده شده اند. گدنی زندگی روزمره خود از افراد را در مکان هایی بدست آورد که در مکان های مختلف مثل هند ، کانزاس و اروپا تنوع می یابد. این سایت بیشتر از ۴۹۰۰ چاپ های کاری و ورقه های تماس را دارد. عکس ها در۱۲ سری مرتب شده اند : سینت؛ صلیب کشور؛ اروپا؛ هند؛ کانزاس؛ کنتاکی؛ نیویورک؛ سانفرانسیسکو؛ مدرسه سنت جوزف برای ناشنوایان. مزرعه؛ سری شب؛ و متفرقه.

هلیوس ، مجموعه عکاسی هنر امریکایی اسمیتسونیان ، موزه هنر آمریکایی اسمیتسونیان
http://AmericanArt.si.edu/helios/index.html
موزه هنر آمریکایی اسمیتسونیان بخاطرنوآوری های تا سال ۲۰۰۳ بسته شد اما این سایت به بازدیدکنندگان امکان جستجوی بیشتر از ۳۰۰ عکس موزه را در نمایشگاه آنلاین عکس می باشد. این عکس ها شامل قرن اول ، شامل بیشتر از ۱۷۵ گرئوتایپ و عکس از قرن ۲۰ و اوایل ۱۹، از جمله تصاویر جنگ داخلی، مناظر غربی، و مردم در محل کار و
بازی ۱۸۳۹-۱ Between Home and Heaven می باشد. (http://nmaaryder.si.edu/collections/exhibits/helios/homeandheaven.html) بیش از ۹۰ درصد از عکس های چشم انداز امریکا و رازهای تاریکی را ارائه می کند.
هنر داگروتایپ امریکایی (http://nmaaryder.si.edu/collections/exhibits/helios/darkchamber.html) است.
تاریخچه غرب امریکا، ۱۸۶۰-۱۹۲۰ :عکس های مجموعه آرشیو عمومی دنور Library of Congress, American Memory Project
http://memory.loc.gov/ammem/award97/codhtml/hawphome.html
این سایت بیشتر از ۳۰۰۰ عکس بین سال های ۱۸۶۰ و ۱۹۲۰ را دارد که شامل تصاویر شهرهای کلرادو ، چشم انداز ،صحنه های معدن کاوی و اعضای بیش از ۴۰ قبیله بومی امریکا می باشدکه در غرب رود می سی سی پی زندگی می کنند. نمایش های خاص در این سایت عبارتند از: یک گالری از بیش از ۳۰ عکس به تصویر می کشد خانه، کودکان، و زندگی روزمره زنان بومی آمریکا؛ بیش از ۳۰ عکس از ساختمان ها، مجسمه ها، و پارک در دنور، کلرادو؛ و تقریبا ۲۰ عکس جنگ جهانی دوم دوران و سکی سربازان مستقر در کلرادو که در ایتالیا در طول جنگ جنگیدند می باشد.

تصاویر افریقایی های مقیم امریکا از قرن ۱۹ مرکز تحقیقی فرهنگ سیاه پوستان ، آرشیو عمومی نیویورک
http://digital.nypl.org/schomburg/images_aa19/
گرفته شده از مجموعه ای از عکس های خانوادگی، عکس مدرسه آفریقایی-آمریکایی، و مجموعه های شخصی، این سایت شامل بیش از ۶۵۰ تصاویر در قرن نوزدهم،از جمله چاپ نگاتیوهای اصلی و ترانسپارنت ها است. تصاویر این آرشیو جهان اجتماعی، سیاسی، و فرهنگی افراد آفریقایی آمریکایی را شرح می دهد. تصاویر این آرشیو جهان اجتماعی، سیاسی، و فرهنگی افراد آفریقایی آمریکایی را شرح می دهند. تصاویر براساس طبقاتی گروه بندی شده اند که شامل جنگ های داخلی، بیان فرهنگی، آموزش و پرورش، خانواده، تصاویر سبک، نیروی کار، سازمان ها و موسسات، سیاست، پرتره، بازسازی، مذهب، برده داری، و زندگی اجتماعی و آداب و رسوم آفریقایی می باشند.
موزه ملی نمایشگاه مجازی تاریخچه امریکا، موسسه اسمیتسون
http://americanhistory.si.edu/ve/index.htm
چندین موزه ملی سابقه امریکایی عکس های مختلف را نشان می دهند . (http://americanhistory.si.edu/muybridge/) مشهورترین کار عکاسان انگلیسی نظیر میوبریج با بیشتر از ۶۰ عکس را نشان می دهند. (http://americanhistory.si.edu/maroon/index.htm) بیشتر از ۲۵ عکس را در طی چهار سال آخر ریچارد نیکسون و مارون نشان می دهد. (http://americanhistory.si.edu/lisalaw/index.htm) بطور نامنظم ۵۰ تصویر را از فرهنگ متقابل دهه ۱۹۶۰ نشان می دهد که از طریق لنزهای دوربین لیزا از سال های ۱۹۶۵ تا ۱۹۷۱ گرفته شده اند.
شبکه نیو دیل : راهنمای رکود بزرگ موسسه روزولت الانور و فرانکلین دهه ۱۹۳۰
http://www.newdeal.feri.org/library/index.htm
این سایت بیشتر از ۴۰۰۰ عکس را نشان می دهد که زندگی در امریکا را در طی رکود بزرگ و نیو دیل نشان می دهد. عکس ها از آرشیو ملی ، روزولت استخراج شده است. پایگاه داده عکس نوان موضوع عبارتند از: فرهنگ (هنر، فیلم، موسیقی، تئاتر، و نوشتن). ساخت و ساز (حفاظت، پروژه های تاریخی، مسکن، امکانات تفریحی، و حمل و نقل) برنامه های اجتماعی (آموزش و پرورش، بهداشت و درمان، تولید و توزیع مجدد از کالاها، خدمات حرفه ای و تفریحی)؛ آژانس های فدرال؛ چهره های فرهنگی؛ و امداد رسانی.
سکونتگاه حل و فصل: عکس نبراسکا و نامه خانوادگی، آرشیو ۱۹۱۲-۱۸۶۲ کنگره ، پروژه حافظه امریکا
http://memory.loc.gov/ammem/award98/nbhihtml/pshome.html
این مجموعه روایت سکونتگاه دشت های بزرگ از سال ۱۸۶۲ تا ۱۹۱۲ را نشان می دهد. ۳۰۰۰ صفحه شیشه ای نگاتیو از مجموعع عکاسی سولومن زندگی روزمره را در نبراسکای مرکزی با تصاویر کسب وکار ، ار، مزارع، مردم، کلیساها، و نمایشگاه ها در شهرستان کاستر، بوفالو، داوسون، و گیلاس شرح می دهد.
واحد تصویر آرشیوهای ملی و مدیریت رکوردها (NARA) http://www.archives.gov/research_room/media_formats/photographs_in_college_park.html
NRAR عنوان انتخاب شده یافته ایدز (از جمله متن مقدماتی و نوشتن شرح تصاویر) و عکس های قرار داده شده آنلاین، را مشخص می کند ، اگرچه همواره مستقیما با هم مرتبط نیستند. این صفحات بخوبی طراحی شده اند ، اما اطلاعات آن مشخص است.
(http://www.archives.gov/research_room/research_topics/american_west/american
_west.html) شامل ۱۶۹ عکس می باشد که مهاجرت به سمت غرب و توسعه مرز غربی امریکا را نشان می دهد. تصاویر امریکایی های افریقای تبار در طی جنگ جهانی دوم نیز مشخص شده است.
(http://www.archives.gov/research_room/research_topics/
rican_americans_during_wwii/african_americans_during_world_war_2.html) عکس های توصیف کننده رشد شهری امریکا از اوایل قرن نوزدهم تا به امروز. (http://www.archives.gov/
research_room/research_topics/world_war_2_photos/world_war_2_photos.html) عکس های منتخب از فعالیت های امریکایی ها را در طی جنگ جهانی دوم نشان می دهد.
گردش تور قرن امریکا : عکس های شرکت نشر دترویت ، ۱۸۸۰-۱۹۲۰
http://memory.loc.gov/ammem/detroit/dethome.html
این آرشیو بیشتر از ۲۵۰۰۰ نگاتیو شیشه ای و ترانسپارت و ۳۰۰ پرینت فوتولیتوگرافی را نشان می دهد که عمدتا از غرب امریکا می باشند. گروه کوچک تر از مجموعه ای بزرگتر حدود ۹۰۰ عکس صفحه ماموت توسط ویلیام هنری جکسون به همراه چند خط راه آهن در ایالات متحده و مکزیک در دهه ۱۸۸۰ و ۱۸۹۰ مشخص شده اند که شامل چشم اندازهای کالیفرنیا، وایومینگ، و رشته کوه های راکی کانادا می باشند. بسیاری از عکس ها به صورت کارت پستال منتشر شده اند.
واشنگتن همان طور که بود ؛ عکس های هیروزاک ، ۱۹۲۳-۱۹۵۹ آرشیو کنگره .
تقریبا ۱۴۳۵۰ عکس از منطقه مادرشهری واشنگتن بین دهه ۱۹۲۰ و ۱۹۵۰ را نشان می دهد. موضوعات شامل معماری ساختمان های مسکونی و دولتی ، صحنه های خیابانی ،نماهای همسایگی ، تصاویر نیروی کار که پل یادبود را می سازند ورویدادهای مهم مارس ۱۹۳۲ و سری های جهانی ۱۹۳۳ می باشند.
بدون پناهگاه: عکس و کارت پستال از اعدام غیرقانونی پسرک در امریکا ، گردآورنده جیمز آلن
http://www.journale.com/withoutsanctuary/
جیمز آلن مجموعه ای از عکس های سرد و کارت پستال های گرفته شده در کیفردهی غیرقانونی در سراسر امریکا را نشان می دهد که از اواخر قرن ۱۹ و اوایل قرن ۲۰ می باشد. این وب سایت ، یک همراه برای کتاب بدون پناهگاه می باشد که بیش از ۸۰ عکس با نمادها را نشان می دهدو بیشتر تصویرها با توصیفات ۱۵۰ کلمه از شرایط مرتبط هستند که فراتر از وضعیت خاص می باشد.
توجه کنید این تصاویر ناراحت کننده هستند و ممکن است برای دانشجویان جوانتر مناسب نباشند.

 نویسنده: جیمز کورتیس
گردآورنده و مترجم: اعظم حشمتی، قاسم کیوان نژاد

پیشین
عکاس هنرمند « علیقلی ضیایی » درگذشت
پسین
زیبایی شناسی بصری

به تازگي منتشر شده

۲ دیدگاه. دیدگاه جدید بگذارید

  • مقاله بسیار جامع و جالبى بود و پر از اطلاعاتى بود که کمتر به ان پرداخته بودم.از مترجمین و گرداورى کنندگان سپاسگزارى مى نمایم.با ارزوى موفقیت بیشتر

    پاسخ
  • مطالب بسیار پرباری بودند. سپاس از ترجمه، گردآوری و تدوین شما عزیزان

    پاسخ

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

این فیلد را پر کنید
این فیلد را پر کنید
لطفاً یک نشانی ایمیل معتبر بنویسید.
شما برای ادامه باید با شرایط موافقت کنید

فهرست