بهارات

از نظر عکاسان ژورنالیست، هند یکی از کشورهایی است که موجودیت عکس در آن به طور ناخواسته وجود دارد و شاید یکی از دلایل عکاسی من از کشور هند، این بود که باور به این موجودیت را در خود یافتم.اغلب عکاسانی که به این سرزمین آمدند، درگیر رنگ ها و لباس های رنگی شدند که موضوعیت عکس را تحت شعاع خود کرده و با عکس های رنگی بازگشتند و معدود عکاسانی هستند که هند را به طور کامل سیاه و سفید دیده و عکاسی کرده اند.
اعتقاد دارم با عکاسی سیاه و سفید، مخاطب را به رنگ های فریبنده این سرزمین مشغول نمی کنم و ماهیت زندگی مردمان این سرزمین را واقع گرایانه ترنشان می دهم.این نمایشگاه برگزار شد تا بیننده، با اصل زندگی مردم هند مواجه شود و یا حال هند امروز را مشاهده و درک نماید.شاید بتوان گفت: دوربین من! کسری از ثانیه ی زندگی مردمان دیاری را به تصویر کشیده که همچنان زندگی می کنند و می زایند و می میرند . . .