جشنواره سراسری عکس فیروزه که سه دوره از آن با همت و حمایت سازمان فرهنگی هنری کلانشهر تبریز برگزار شد، سند مانا و افتخاری به شمار آمد که در میان جشنواره های رایج در سطح کشور، از ویژگی های منحصری در سیر مراحل اجرا برخوردار شد.
این افتخار در سطح استانی و کشوری با مخاطب خود چنان همراه پیش رفت تا جاییکه در بعضی موارد، گرفتار برخی بی اخلاقی ها و حواشی دردناک شد که این حواشی، گاه! توانست محور این افتخار را در اصل استمرار و مانایی جشنواره تحت تاثیر قرار دهد.
تاثیری که فضای برگزاری این امور را با صرف هزینه هایی اعتباری و هنری و بعضا عاطفی مواجه می نماید و خدا نکند که عاقبت جشنواره هایی که در ذهن جامعه ی عکاسی ما است در انتظار این جشنواره باشد!
" پایگاه عکس چیلیک " عصر امروز، دریافت کننده متنی از سوی دبیر دومین و سومین دوره این جشنواره " کریم متقی " شد که پس از پشت سرگذاشتن صبوری ها و سکوت ها اینک به واگویه نشسته و این رسانه بر اساس اصل رسالت اطلاع رسانی، خود را ملزم به انتشار این متن دیده است.
امید با انعکاس و انتشار این متن سرگشاده، پاسخی متقن یافت شود تا رافع این حواشی و حافظ این نگین زیبا و موثر فیروزه ای رنگ از کلانشهر تبریز در ساختار و قامت عکاسی کشور باشد.
——————————————————————————————————————————————————————————–
برای پرهیز از حاشیه پردازیهای رایج و تنویر افکار جامعهی عکاسی، برآن شدم تا فصل ناتمامِ داستان جشنوارهی چهارم را مرور کنیم.
در اوایل فروردین ماه سال جاری، جهت برگزاری چهارمین جشنوارهی سراسری عکس فیروزه (علیرغم خداحافظی رسمی در مراسم اختتامیهی جشنوارهی سوم)، از سوی مدیریت سازمان فرهنگی هنری شهرداری تبریز دعوت شده و در تاریخ ششم فروردین ماه، به اتفاق آقایان، مدیریت سازمان فرهنگی هنری، معاونت فرهنگی اجتماعی شهرداری کلانشهر تبریز و عزیزِ بزرگواری از شورای سیاستگذاری جشنواره، در خدمت شهردار محترم تبریز بودیم تا توصیههای لازم را، در جهت برگزاری هر چه بهتر و آبرومندانهتر جشنواره، بشنویم.
متعاقباً، شورای سیاستگذاری (متشکل از پیشکسوتان عکاسی تبریز، آقایان: میرعباس آل یاسین، حمید قندریز، محمدرضا امتنانی، حسین جاودانی، محمدعلی جدیدالاسلام، جواد بهمنشراد، سروش خیری و مهدی تهرانچی) بههمراه مدیریت سازمان تشکیل شد و در باب فراخوان، موضوع و داوران جشنواره، توافقهایی، با درج در صورتجلسه، حاصل شد. بعد از دو روز از انتشارِ فراخوان (با اِعمال تمام موارد ذکر شده در صورتجلسهی شورا)، طی تماس تلفنی از سوی سازمان فرهنگی هنری شهرداری تبریز با سایتهای ذیربط در انتشار فراخوان خواسته شد تا (بدون ذکر علت) فراخوان را بردارند، که لحاظ شد.
در چهارمین روزِ پس از انتشار فراخوان، دو پیک از سوی مدیریت سازمان خبر آوردند که حاج آقا دستور فرمودند از شما (یعنی بنده) به صورت جنبی در جشنواره استفاده کنیم، که با کمالمیل پذیرفته و منتظر دستورات بعدی ماندم!
دو روز پس از این ماجرا، دو باره، با تماس تلفنی مدیریت سازمان، فرا خوانده شده و با پیشنهادِ از سرگیری مجدد جشنواره روبرو شدم …!
به مدیریت محترم پیشنهاد دادم تا با دعوت از شورای سیاستگذاری به انتخاب دبیر اقدام نمایند تا حواشی قضیه به تداوم جشنواره لطمهای نزند، که پذیرفتند و در یک فضای دوستانه از همدیگر خداحافظی کردیم. فردایِ همان روز شورا تشکیل جلسه داد و در نهایت تعجب، اطلاعاتی که به شورا ارائه داده بودند کاملاً ساختگی و فرافکنی بود! انگار مدیریت محترم متوجه نبودند که آدرسهایی را که ارائه داده بودند خوشبختانه در قید حیات هستند و شورای سیاستگذاری میتوانست جهت بررسی صحت و سقمِ قضیه به موارد مراجعه کند.
تعجب میکنم مدیری برای توجیه عمل احساسی و عجولانهی خود، به اکاذیبی از این دست متمسک شود!
پس از جلسهی شورا، در سایت شهرداری چنین عنوان کردند که در پی تماسهای مکرر عکاسان شرکت کننده، مبنی بر مصادف شدن جشنواره با فصل امتحانات، برگزاری جشنواره به زمان دیگری موکول شده است!
به مدیریت محترم گوشزد میکنم که عکاسان شرکت کننده با بنده تماس میگرفتند و پیگیر جشنواره بودند، نه با جنابعالی!
اگر تمام فرمایشات جنابعالی درست بوده باشد و بنده خطاکارِ مطلق، اصرار شما به تقبل مجدد مسئولیت جشنواره از سوی بنده چه توجیهی دارد!
اینگونه فرافکنیها جنابعالی را از کردهی بدون منطق خود تبرئه نمیکند چرا که حرکتهای احساسی تبعات طبیعی خود را نیز بهدنبال دارند.
طی جلسهای که با شورای محترم سیاستگذاری (۲۲ اردی بهشت ماه ۱۳۹۰) داشتیم، صلاحدیدِ سکوتپیشگی و عدم ذکرِ دلایل کنارهگیری از سِمت دبیری جشنواره را به نفع تداومِ جشنواره دانسته و بهدین ترتیب مراتب اعتذار و تشکر خود را به حضورِ آقای مهندس نوین (شهردارِ محترم تبریز)، دکتر شفائیه، استاد اسماعیل عباسی، آقای بهزاد پروین قدس، داوران منتخب جشنواره (آقایان دکتر محمد ستاری، سیف اله صمدیان، ساعد نیک ذات، رومین محتشم و محمدعلی جدیدالاسلام)، شورای سیاستگذاری و جامعهی عکاسی کشور، اعلام داشته و سفید خوانیِ ناگفتهها را به متولیان امر میسپارم.
امید که باقی، بقای عمرِ جشنواره باشد.
در پایان، برای گزارشِ حضوریِ و رو در رویِ تمام ماوقع در جلسهای محکمهپسند، به محضر دستاندرکاران جشنواره، اعلام آمادگی کرده و پشتسرگوییها را روا ندانسته و نشان از عدم جسارت میدانم.
کریم متقی
mottaghi.k@gmail.com
سی ام اردی بهشت ماه ۱۳۹۰