1. خانه
  2. بانک اطلاعات عکاسان خارجی
  3. گوستاو لوگره

گوستاو

لوگره

1884/7/30
1820/8/30

در 1848 پس از انقلاب فرانسه هنر عکاسی ابزاری آرمانی برای ارائه سندهایی به جامعه ی فرانسه که دستخوش تحولاتی سریع بود محسوب می شد . علاوه بر این ، تعدادی از نوآوری های فنی در قلمرو عکاسی را عکاسان فرانسوی به انجام رساندند.
گوستاولوگره هنرمندی برجسته بود که چند شیوه ی شیمیایی عکاسی را تکامل بخشید و رواج داد. او در کارگاه نگارگری پل دلاروش به آموختن نقاشی پرداخت. ازمناظر و چهره ها نقاشی کرد و آثار خود را در نمایشگاه های مختلف به معرض تماشا گذاشت .
در اواسط سالهای 1840 شیوه ی فتوتیپی یا فتوکلوگرافی را نزد آلفونس لویی پواتون آموخت . پواتون شیمیدانی بود که تحقیقاتی درباره ی عکاسی انجام داده بود و روش چاپ از روی کاغذ اندوده به زغال آمیخته با ژلاتین را ابداع کرده بود.
لوگره شیوه ی فتولیتوگرافی را نیز تکامل بخشید و در 1848 ، طلایه دار حلقه ی عکاسان پاریس شد.
در 1839 ، هنگامی که دلاروش برای نخستین بار داگرئوتیپ را دید، با قطعیت اظهار داشت : “از این پس دیگر نقاشی مرده است.” و بدین سان سبب در گرفتن مباحثه ای بر سر امکانات وخصوصیات زیبایی شناختی عکاسی شد، مباحثه ای که در سالهای 1850 خشم عده ای را برانگیخت. هنگامی که لوگره در 1850 ،نه عکس کاغذی را در یک نمایشگاه هنرهای زیبا به معرض تماشاگذاشت ، درگیر این مباحثه شد. نشریه ی انجمن هیلوگرافی فرانسه که لالومیر نام داشت ، عین عبارت هیات داوران را که ” این آثار را شایسته ی رقابت با کامل ترین نمونه های آثار هنری ” تشخیص داده و مجذوب ” کمال شگفت انگیز آنها ” گشته بودند، نقل کرد.
تصمیم براین بود که عکس های لوگره در کنار آثار لیتوگرافی به معرض تماشا گذاشته شود ، اما این تصمیم در رای هیات داوران در نظر گرفته نشد و عکس ها به این عنوان که بیشتر بر ساخته علم اند تا هنر ، کنار گذاشته شدند. این مباحثه بارها و بارها بالا گرفت اما در 1862 به راستی به اوج خود رسید و آن هنگامی بود که برگزار کنندگان نمایشگاه بین المللی لندن تصمیم گرفتند که به جای حکاکی ها ، نقاشیها یا طرح های عادی ، عکس هایی را درکنار وسایل عکاسی به معرض تماشا بگذارند .
گوستاو لوگره به همان اندازه که به جنبه ی شیمیایی عکاسی علاقه مند بود ، به وجه زیبایی شناختی آن نیز توجه نشان می داد. اگر چه در 1850 نتایج آزمایشات خود را در زمینه ی کاربرد کلودیون بر روی شیشه منتشر ساخت ، همچنان معتقد به برتری تصاویر منفی کاغذی بود . او اصلاحاتی در شیوه ی کالوتایپ فاکس تالبوت پدید آورد و نوشته ای را در این خصوص در 1851 منتشر ساخت . شیوه ی لوگره این گونه بود که سطح ورقه ی کاغذ را موم اندود می کرد و سپس آن را نسبت به نور حساس می ساخت . آنگاه ورقه ی کاغد را نور می داد و این کار سبب پدید آمدن تصویر مخفی منفی می شد. در مرحله ی بعد ، تصویر مخفی تحت تاثیر داروی ظهور آشکار می گردید و سپس بر روی ورقه ی کاغذ دیگری چاپ می شد و تصویر مثبت به دست می آمد . اما در واقع کالو تایپ داری این نقص بود که الیاف کاغذ ، غالبا سبب کاهش و ضوح تصویر می شد . بدین خاطر بود که روش لوگره در موم اندود کردن کاغذ تصویر منفی ، اصلاح مهمی در آن پدید آورد. چرا که کاغذ را شفاف تر می ساخت و به جزئیات عکس وضوح بیشتری می بخشید.

برخی از نمونه آثار

لوگره روش جدید خود را با گشاده دستی در اختیار همگان گذاشت، همان شیوه ای که به زودی مبدل به روش ممتاز عکاسی ابنیه و مناظر شد.
در 1851 هیات ابنیه ی تاریخی فرانسه به پنج عکاس برجسته ماموریت داد که از ابنیه و محل های جالب مناطق مختلف ، تصاویری تهیه کنند و لوگره یکی از آن پنج عکاس برگزیده بود.
با این همه ، لوگره شهرت خویش را مدیون عکس هایی است که از مناظر دریایی گرفته است. لوگره دو تصویر منفی را که به صورت جداگانه از آسمان و دریا می گرفت ، با هم ترکیب می کرد و بدین سان تصاویری را پدید می آورد که جزئیات آسمان و دریای آنها بسیار واضح بودند. انجام این کار با تصویرمنفی محال بود ، چرا که نامیز کلودیون بسیار حساس بود و از آنجا که برای ثبت پسزمینه های تیره ی عکس ، لازم بود از زمان های نوردهی طولانی استفاده شود ، معمولا آسمان به رنگ سفید برروی عکس پدیدار می گشت . عکسهای لوگره از مناظر دریا که با دوربین های قطع بزرگ گرفته شده اند ، بیننده را به سبب کمال فنی و زیبایی شناختی خود تحت تاثیر قرار می دهند.
در 1857 به لوگره ماموریت داده شد که از اردوی نظامی شالون عکس بگیرد . او صحنه های تمرینات نظامی را به ثبت رساند و عکس هایی از چهره ی افسران برداشت و از بازدید ناپلئون سوم عکاسی کرد . لوگره به عنوان عضو موسس انجمن هیلوگرافی و نیز انجمن عکاسی فرانسه ، آثار خود را تقریبا در تمامی نمایشگاه های بزرگ بین المللی ارائه کرد.

عکاسان ایرانی

عکاسان بین المللی

فهرست