منبع: هنرآنلاین –
سرویس تجسمی هنرآنلاین: هلیا رضای هنرمند عکاس که مجموعهای از عکسهای استیج فوتوگرافی او از جمعه ۲۲ آبان ماه در نمایشگاهی با عنوان “آخرین دغائغ آغاز” در گالری هپتا روی دیوار رفته است درباره آثار خود به خبرنگار تجسمی هنرآنلاین گفت: ایده نخست این مجموعه به احساس دین من نسبت به زنانی بازمیگردد که همسران خود را در جنگ و به دلیل آرمانی والا از دست دادهاند. این زنان همچنان با خاطرات مرد زندگی خود روزگار میگذرانند یا هنوز دلبسته اشیایی هستند که از همسران‌شان باقی مانده است. البته برای به تصویر کشیدن این موضوع من شیوه استیج‌فوتوگرافی را انتخاب کردم و از دختر و پسری جوان و با ظاهری امروزی برای ایفای نقش زن و مردی که در واقع خاطرهای از همسر زن است استفاده کردم. دنیای این عکس‌ها نیز رنگ و رو رفته و کهنه نیست بلکه سرشار از رنگ است.
وی با بیان اینکه زندگی همچون جنگ هنوز ادامه دارد افزود: با وجود جنگهایی که نه فقط در ایران بلکه در همه نقاط جهان هر روز تکرار می‌شود زندگی نیز هنوز باقی است و من میخواستم زندگی این زنان را با استفاده از ظاهر امروزی بازیگران این عکس‌ها و همچنین رنگی بودن فضا به زندگی امروز پیوند زنم.
این هنرمند عکاس ادامه داد: شخصا همیشه از قضاوت ظاهری درباره افراد پرهیز کردهام و آن را اصلا دوست ندارم. در تحقیقاتی که برای این مجموعه انجام میدادم با افرادی مواجه شدم که ظاهری بسیار امروزی داشتند و با تصویر رایج از یک خانواده شهید متفاوت بودند اما نه تنها عزیزانی را در جنگ از دست داده بودند بلکه با آرمانی به استواری آرمان آن کشتهشدنگان زندگی میکردند. به همین دلیل من نیز ظاهری امروزی برای شخصیت‌های موچود در این عکس‌ها انتخاب کردم.
رضایی با اشاره به اینکه جنگ در همه جای جهان هر روز اتفاق میافتد گفت: زنانی که همسر مردانی با آرمانهایی والا می‌شوند دغدغههای زندگی خود را فراموش میکنند، آنان زنانگی خود را از یاد برده و بچهدار شدن و عشق ورزیدن را در زندگی خود به تعویق میاندازند تا در ادامه دادن راه همسران خود نقش داشته باشند و در نهایت ممکن است همسر خود را از دست داده و تا پایان عمر تنها با یک خاطره زندگی کنند. جنگها هر روز رخ میدهد و روابط عاشقانه بسیاری در این میان گسسته می‌شود، تلاش من در این مجموعه عکس آن بود که این موضوع را بار دیگر بیان کنم تا نسل امروز نیز با آن آشنا شوند زیرا هر انسانی ممکن است این ماجرا را در زندگی خود تجربه کند.
این عکاس درباره انتخاب استیج فوتوگرافی به عنوان تکنیک این مجموعه عکس نیز گفت: عکاسان استیج فوتوگرافی معتقدند که عکاسی تنها ثبت لحظهها نیست و در عکس چیزی باید ساخته شود. من تصاویر بسیاری از جنگ دیده بودم که لحظاتی پس از کشتار، حمله هوایی یا بمباران شیمیایی را نشان میداد. در همه این عکس‌ها کشتهشدگان حالاتی عجیب دارند، گویی فیگوری به خود گرفتهاند تا دوربینی تصویر پیکر بی‌جان آنان را ثبت کند. به ویژه در حملات شیمیایی عکسهایی که وجود دارد آدم‌ها را در حالی نشان میدهد که مشغول اجام کارهای روزمره هستند و در همان لحظه کشته شده‌اند. این فضاها مرا برآن داشت تا تکنیک استیج فوتوگرافی را برای عکسهای خودم انتخاب کنم و عشقی را که امروز تنها به یک خیال یا خاطره تبدیل شده است را نشان دهم.
وی همچنین درباره این مجموعه عکس توضیح داد: در این نمایشگاه ۱۲ عکس به نمایش گذاشته شده است، ۱۲ عکسی که هر یک نماینده یکی از فصلهای سال هستند. عکس نخست و آخرین عکس این مجموعه یکی هستند تا نشان دهد که چرخه جنگ و عشق و رفتنها و بازنگشتنها همچنان ادامه دارد.
رضایی که در این عکس‌ها از المانهای جنگی در جایگاه‌هایی ناآشنا و تازه استفاده کرده است درباره حضور این المان‌ها در عکسهای خود نیز اظهار کرد: زنی که در عکس‌ها دیده می‌شود با خاطرات و اشیایی که از همسرش به جا مانده است زندگی میکد این اشیا در همه جای زندگی او حضور دارند حتی پوتینهای مرد در پای او هستند و پایه میزِ خانه را اسلحه مرد ساخته است. حضور این اشیا در نقاط مختلف خانه این زن، درگیر بودن او با فقدان همسرش را نشان میدهد.
این هنرمند عکاس افزود: برای خلق این مجموعه استیج‌فوتوگرافی، چون خانه محل عکسبرداری تنها یک روز در اختیار ما بود، از چند ماه قبل استوریبوردهایی کشیدم، نور را طراحی کردم، حس شخصیتها در هر نما را یادداشت کردم و چیدمان اشیا را مشخص کردم. در روز اجرای پروژه نیز با همکاری گروهی از دوستان که در سینما و تلویزیون فعال هستند صحنهها آماده و عکس‌ها ثبت شد.
وی افزود: هر یک از عکسهای این مجموعه ۵ ادیشن دارد که البته ابعاد آنها با هم متفاوت است. بزرگترین ادیشن ۱۱۰ در ۱۶۵ ساتی متر است زیرا قصد داشتم ابعاد اصلی آدمهادر عکس‌ها قابل مشاهده باشد. در نمایشگاه نیز نسخههایی در ابعاد ۴۰ در ۶۰ سانتی متر به نمایش گذاشته شده است.
هلیا رضایی متولد ۱۳۶۲ و دانش آموخته رشته مترجمی زبان انگلیسی است. او عکاسی را در خانه عکاسان حوزه هنری آموخته و به شکل حرفهای عکاس سیما و تلویزیون است.
نمایشگاه “آخرین دغائغ آغاز” تا ۲۸ آبان ماه در گالری هپتا به نشانی پاسداران، اختیاریه جنوبی، خیابان رازقی شمیرانی، پلاک ۳۰ ادامه دارد.
انتهای پیام/
