1. خانه
  2. بانک اطلاعات عکاسان خارجی
  3. لوتار وله

لوتار

وله

1979/09/28
1930/01/20

لوتار وله یکی از موفق ترین عکاسان آلمانی در شاخه ی عکاسی تجاری به شمار می آمد. در اواخر دهه ی 60 کار در این شاخه از عکاسی را رها کرده و به پیشنهاد یکی از دوستانش دست به تهیه پرتره هایی از نقاشان و مجسمه سازان معروف بین المللی زد.

 

برخی از نمونه آثار

از آن زمان به بعد وله کارهای تجاری اندکی را تقبل می کرد و بیشتر ترجیح می داد به پروژه ها و عقایدی که ذهنش را مشغول ساخته بپردازد. پرتره در آثار وله به عنوان یک عنصر کلیدی محسوب می شود.
در طی سال های 73 -1971 وله ، وقت خود را صرف تهیه مجموعه ای از عکس های پرتره صنعتمداران منتقد آلمانی نمود، با همان شور و هیجانی که در کارهای قبلی اش موج می زد این پروژه را آغاز کرد.
تا قبل از مرگ ناگهانی اش در سال 1979، لوتار وله مجموعه پرتره هایی از هنرمندان معروف تهیه نمود. بدون شک، این آثار اساس دستاورد های خلاقانه او در زمینه عکاسی به شمار می آمد. وله در این مجموعه از 109 هنرمند عکاسی کرد. او با استعداد منحصر به فرد خود و شناخت آگاهانه ای که از ابعاد وجودی هنرمندان داشت، دست به تهیه پرتره هایی زد که هریک گویای ماهیت درونی هنرمند مورد نظر و آثار او بودند.
وله با استفاده از ترکیب متقارن ، هنرمند را در مرکز پرتره قرار می داد و سعی می کرد فضای تصنعی را از آتلیه خارج سازد. یکی دیگر از ویژگی های قابل توجه در این مجموعه از آثار آن بود که وله از هنرمندان دعوت می کرد تا آنها بوسیله ی ابزار کار خود در ارتقاء و بهبود کیفیت پرتره ها کمک نمایند. بدین ترتیب نوعی هم زیستی بی نظیر در میان هنر و عکاسی هنری بوجود می آورد.
شناخت ابعاد و جود شخصی چون لوتار وله کار آسانی نیست. او شخصیت پیچیده ای داشت و خلق و خویش مدام در حال تغییر بود. گاهی نا امید می شد و گاهی سرخوش. هر که با او در ارتباط بود می دانست او فردی غیر عادی و حقیقتا منحصر بفرد است. او همانند نور در یک صحنه ظاهر می شد، همچون نیرویی پویا همه چیز را تغییر می داد و دوباره ناپدید می شد. درست مانند نور به هرکجا که برخورد می کرد فضایی کاملا پر انرژی ، سرشار از اشتیاق و خلاقیت بوجود می آورد.
او مدام در حال حرکت بود و هیچ چیز نمی توانست از جنب و جوشش بکاهد، گویی می دانست که فرصت چندانی ندارد.
لوتار وله یک نابغه بود، هنرمندی عکاس که هم واقع گرا و هم خیال پرداز بود. او خالق آثار منحصر به فردی در زمینه عکاسی بود و استادی ماهر و کارکشته به شمار می آمد. یکی از بزرگترین موفقیت های وله ، توانایی او در زمینه ی جذب هنرمندان بود. او بسیاری از هنرمندان شاخص در رشته های مختلف را برآن داشت تا با او همکاری کنند و برمبنای عقیده ی مساوات به تلفیق هنرهای زیبا با هنر عکاسی پرداخت.
جوزف بیوز در توصیف وله می گوید: او فرد روشن بینی بود که شخصیتش همراه با تجاربی وحشتناک شکل گرفته بود. او در سن 15 سالگی مجبور به دفاع از زادگاهش یعنی برلین شده و در سال 1950 بوسیله ی نیروهای روسی به جاسوسی متهم گشت و به مدت 15 سال محکوم به کار در معادن زیر زمینی سیبری شد. پس از گذشت 6 سال وله مورد عفو قرارا گرفت و دوباره به برلین بازگشت . او حرفه ی عکاسی را در مدرسه لته آموخت و بخاطر سخت گیری های دانشگاه هنر برلین نزد اوتواستینرت در مدرسه فول ونگ رفت تا به کمک او مهارت های عکاسی خود را پرورش دهد.
در سال 1958 لوتار وله طی سفری عازم گاتلند سوئیس شد و این سفر تغییراتی را در زندگی او بوجود آورد . او مدت زیادی از عمر خود را صرف عکاسی از مردم و مناظر آن منطقه نمود و در نهایت در همانجا نیز به خاک سپرده شد.

عکاسان ایرانی

عکاسان بین المللی

فهرست