به گزارش خبرنگار فرهنگی فارس، دوسالانه یا بینال ونیز (Biennale di Venezia) نمایشگاهی شامل آثار هنری معاصر است که هر دو سال یکبار (در سالهای فرد) در شهر ونیز ایتالیا برگزار میشود. نخستین دوره این دوسالانه در سال ۱۸۹۵ میلادی برگزار شد و امسال پنجاهوششمین دوره این دوسالانه از ۱۵ اردیبهشتماه در ایتالیا برپا شد و اول آذرماه نیز پایان یافت. ایران بعد از انقلاب در شش دوره از این دوسالانه حاضر بوده است و امسال هفتمین حضور خود را با تغییراتی در فضای غرفه و تعداد هنرمندان و همچنین ملیت آنها تجربه کرد. در ادامه تصاویری از محل نمایش آثار ایران در دوسالانه ونیز را میبینید:
محل نمایش آثار ایران در دوسالانه ونیز
بنیاد تازه تاسیس فیضینیا به شکل خصوصی در بینال ونیر شرکت کرده بود و دفتر هنرهای تجسمی وزارت ارشاد با همکاری این بنیاد خصوصی در این رخداد هنری حضور یافت.
مارکو منگوتزو منتقد هنری ایتالیایی کیوریتور غرفه ایران در دوسالانه ونیز بود.
سی هنرمند ایرانی آثارشان را در دوسالانه ونیز به نمایش گذاشتند.
مدیر کل دفتر هنرهای تجسمی ارشاد درباره آثار ایرانی حاضر در دوسالانه ونیز گفته بود: «ما با آثاری که به ونیز میبریم نشانههای تاثیر هنر ایران بر هنر کشورهای منطقه را نشان میدهیم.»
سرپرست موزه هنرهای معاصر پیشتر گفته بود: «آنچه در دوسالانه ونیز اهمیت دارد نگاه خلاقه به هنر است.»
مجید ملانوروزی همچنین گفته بود: «اگر در جایی ببینیم که آثار هنری موجب وهن انقلاب و دین میشود، آن آثار را حذف میکنیم.»
به گفته ملانوروزی، دفتر تجسمی وزارت ارشاد خواسته تا تأثیر هنر ایران طی ۳۰۰ سال قبل که بر همه جریانات نقش داشته را به نمایش بگذارد.
سرپرست موزه هنرهای معاصر تهران همچنین درباره حضور هنرمندان طیفهای مختلف گفته بود: «به جهت این که این هنرمندان به گروه و طیف خاصی منتصب نشوند انواع رشتهها را شرکت دادیم که از همین نسلها زنان و مردان در این بیینال شرکت کردند و اقلیتهای مذهبی از جمله سنی و ارمنی هم حضور داشتند.»
مارکو منگوتزو نمایشگاهگردان غرفه ایران در بیینال ونیز درباره حضور ایران در این رویداد هنری گفته بود: «میکلآنژ» زمانی که در رویداد بینالمللی شرکت کرد، آثارش معرف حاکمیت نبود؛ پس نمیتوان انتظار داشت که آثار ارائه شده در بیینال ونیز، معرف جمهوری اسلامی ایران باشد.
علی مرادخانی معاون هنری وزیر ارشاد نیز درباره این رویداد گفته است: «سیاست دولت یازدهم گشایش راه برای حضور در مجامع بینالمللی و دیپلماسی فرهنگی است و چنانچه در این حوزه بتوانیم ارتباطات خود را با دولتها و مردم بیشتر کنیم، حضور هنرمندان ایران در خارج از کشور و حضور هنرمندان خارجی در ایران ممکن خواهد شد.»
به گفته بسیاری از کارشناسان حوزه هنرهای تجسمی در این دوره از بینال ونیز تفکر اقتصادی زیر سایه سنگین انتخابها گذاشته شده است.
معصومه مظفری، رئیس انجمن نقاشان درباره حضور ایران در این دوره از دوسالانه ونیزبه فارس گفت: «قبل از انقلاب برندههای دوسالانه تهران و ایران به ونیز میرفتند، اما اکنون به صورت انتخابی این کار انجام میشود. بنده فکر میکنم کسانی که برای دوسالانه ونیز ۲۰۱۵ انتخاب شدند، نمایندگان شاخص هنری ایران نیستند. حتی در بین آنها آدمهایی را که در مسیر هنر استخوان خرد کردند، اصلا نبینیم.»
درجریان برگزاری این دوسالانه بسیاری از هنرمندان این پرسش را مطرح کردند که چرا باید مسئولیت انتخاب و معرفی هنرمندان و آثارشان در بینال، در اختیار یک شرکت خصوصی قرار گیرد که خارج از کشور فعال است و از احوالات ایران و هنرمندان آن بیخبر؟
محمد احصایی، محمود بخشی، جمشید بایرامی و سمیرا علیخانزاده چهار هنرمندی هستند که به انتخاب دولت در بخش Iranian highlights حضور داشتند.
در کنار این چهار هنرمند، هنرمندان دیگری از ایران و کشورهای دیگری مانند پاکستان، عراق، هند و افغانستان نیز به انتخاب بنیاد «فیضنیا» و با نظارت و تأیید مرکز هنرهای تجسمی وزارت ارشاد در دوسالانه ونیز حضور داشتند. شرکت این هنرمندان در ونیز تحت عنوان «بازی بزرگ» برنامهریزی شده بود.
مزدک فیضنیا غرفهدار ایران در دوسالانه ونیز و موسس بنیاد هنری فیضنیا درباره حمایت مالی این بنیاد از حضور ایران در دوسالانه ونیز گفته بود: «تمام تلاش ما این است که تفکر غیرانتفاعی در حمایت از هنر ایران را تحقق ببخشیم.»