1. خانه
  2. بانک اطلاعات عکاسان خارجی
  3. یوسف کارش
یوسف کارش عکاس خارجی │ پایگاه عکس چیلیک www.chiilick.com

یوسف

کارش

2002/07/13
1908/12/23

یوسف کارش از عکاسان صاحب نام قرن بیستم در سال 1908 میلادی در شهری به نام ماردین در منطقه جنوب شرقی ترکیه بدنیا آمد.

در سن 14 سالگی، به دنبال قتل عام مردم ارمنستان به همراه خانواده اش به طرف سوریه گریخت . دوسال بعد در سال 1924 قدم به خاک کانادا گذاشت و تواست آزادی را که هیچ گاه در زادگاهش تجربه نکرده بود، آنجا بدست آورد. یوسف جوان، بلافاصله پس از ورود، به سراغ عمویش در شربروک ایالت کبک (Sherbrooke, Quebec) رفت تا در آتلیه او به یادگیری حرفه عکاسی بپردازد.
جرج نا کارش، عموی یوسف، متوجه استعداد فوق العاده برادرزاده اش شد و در سال 1928 ترتیبی داد تا او برای کارآموزی نزد جان گارو، عکاس پرتره در بوستون برود. 4 سال بعد، کارش با اشتیاق فراوان برای دستیابی به هدفش به کانادا بازگشت و در اتاوا درمحلی نزدیک به مقر حکومت کانادا، آتلیه خود را برپا کرد.

برخی از نمونه آثار

نخست وزیر کانادا، مقدمات ملاقات کارش با مقامات عالی رتبه را فراهم نمود تا وی از آنها عکس پرتره بگیرد. کارهای او مورد توجه اشخاص برجسته متعددی قرار گرفت، اما جایگاه فعلی او زمانی رقم زده شد که وینستون چرچیل در سال 1941 به اتاوا آمد و کارش توانست از او عکاسی کند.

عکس چرچیل، کارش را تبدیل به یک شخصیت برجسته ی بین المللی کرد و بنابر ادعا های موجود این عکس، بهترین پرتره در طول تاریخ است که توانسته سوژه ی خود را به بهترین شکل به تصویر درآورد.

کارش استاد استفاده از نورهای آتلیه بود. یکی از شگردهای متمایز کارش، نورپردازی دست سوژه به طور مجزا بود. او بیش از شش دهه از عمر خود را با سبک بی نقصی که در عکاسی پرتره داشت، وقف خلق تصاویر به یاد ماندنی از اشخاص معروف هم عصر خود نمود.

جرج پری (George Perry) روزنامه نگار، در روزنامه ساندی تایمز لندن در باره او می گوید: ” هرگاه شخصیت های معروف به فکر جاودانگی در ذهن مردم می افتادند به سراغ کارش در اتاوا می رفتند.”

کارش استعداد خاصی در زمینه ی به تصویر درآوردن ماهیت درونی سوژه در لحظه ی گرفتن پرتره داشت؛ بنابر گفته های کارش: ” درون هر مرد و زنی، رازی نهفته است و وظیفه ی من به عنوان یک عکاس برملا کردن آن است. این افشا شدن در کسری از ثانیه بواسطه یک ژست ناخود آگاه یا پیدایش برقی در رد نگاه محقق خواهد شد. در این لحظه ماسکی که همه ی انسانها بر چهره می گذارند تا درونی ترین لایه های وجودی خود را از دنیا پنهان کنند ، کنار زده می شود . ”

کارش اصلی ترین لذت خود را عکاسی از قلب، ذهن و روح افراد بزرگ معرفی نموده است.

آثار او جزء ثابت گالری ملی کانادا، موزه هنرهای معاصر نیویورک، موزه هنر لندن، کتابخانه ملی فرانسه، گالری ملی پرتره استرالیا و بسیاری از مراکز دیگر می باشد. مجموعه کاملی از نگاتیوها، عکس های چاپ شده و اسناد او نیز هم اکنون در کتابخانه و آرشیو های کاناد نگهداری می شود و لوازم عکاسی او هم وقف موزه ی علم و فن آوری اتاوا گشته است.

یوسف کارش 15 کتاب از مجموعه ی آثار خود به چاپ درآورده است که در این کتاب ها مختصری از مکالماتی که قبل از گرفتن پرتره با سوژه هایش داشته تا به آنها آرامش دهد نیز، ذکر شده است. از بین افرادی که کارش از آنها عکاسی نموده می توان به چهره های برجسته ای چون آلبرت انیشتن، آدری هیپبرن (Audrey Hepburn)، ارنست همینگوی (Ernest Hemingway)، فیدل کاسترو، ژاکلین کندی، فرانک لیود رایت (Frank Lloyd Wright)، هامفری بوگارت (Humphrey Bogart)، گاندی، جان اف کندی، لورنس الیویر (Laurence Olivier)، محمد علی کلی، پابلو پیکاسو، پاندیت نهرو (Pandit Nehru)، پرنس الیزابت (Princess Elizabeth)، رابرت فراست (Robert Frost) و مهم تر از همه نیستون چرچیل اشاره کرد.

کارش در اوایل جنگ جهانی دوم، زمانی که چرچیل برای مذاکره با مجلس کانادا به اتاوا می آید از او عکاسی می کند . وی در کتاب “چهره های زمان ما” می گوید : ” تنها به من دو دقیقه ی ناقابل فرصت داده شده بود تا تصویر مردی را بر روی فیلم ثبت کنم که تا کنون سوژه و الهام بخش کتابهای بیشماری بوده و دنیا را مملو از شهرت خود نموده بود و من در این لحظه، وحشت زده، مجبور بودم تا به سرعت از او عکاسی کنم.
چرچیل با عجله در حالیکه اخم کرده بود وارد اتاق شد و طوری به دوبین نگاه می کرد که انگار به دشمنش آلمان می نگرد. او حالت کاملا مناسبی به خود گرفته بود، اما سیگاری که در بین دندانهایش بود، تناسب چندانی با این حالت جدی و رسمی نداشت. من به طور غریزی به طرف او رفتم و سیگارش را برداشتم . در این لحظه چرچیل اخم بیشتری کرد و سرش را به حالت تهاجم به طرف جلو خم کرد و دستش را به نشانه ی اعتراض و خشم بر روی پایش قرار داد.”

چرچیل بعد ها به او گفت: ” تو می توانی حتی یک شیر غران را بی حرکت نگاه داری تا از او عکاسی کنی” و کارش نیز از این رو نام عکس چرچیل را “شیر غران” نهاد. این عکس در عرض چند ماه در اکثر روزنامه ها و مجلات مهم زمان خود بارها به چاپ رسید و عنوان سمبل مقاومت سلطنت انگلستان در برابر آلمان نازی را به خود گرفت. این عکس به تنهایی توانست افسانه های بیشماری را رقم زند.

سرانجام یوسف کارش که بی شک از بزرگترین عکاسان پرتره نگار قرن بیستم به شمار می آمد در سن 77 سالگی در کانادا در گذشت.

عکاسان ایرانی

عکاسان بین المللی

فهرست