منبع: تارنمای عکاسی از ایران
کتاب “عکاس مینیمالیست”، اثر استیو جانسون توسط کریم متقی، پوریا زینالزاده و افسانه آدیگوزل منتشر شد.
انتشارات کتاب پرگار این کتاب را در ۲۲۴ صفحه و با تیراژ ۲۰۰۰ نسخه در تابستان ۱۳۹۵ خورشیدی به قیمت ۳۰۰ هزار ریال منتشر کرده است.
به گزارش تارنمای عکاسی از ایران، در پیشگفتار این کتاب به قلم “کریم متقی” آمده است؛ دوربین خوب و ابزارآلات متعدد تضمین کننده عکسهای عالی و بینقص نخواهند بود. نور، ترکیب بندی، درک سوژه و مسائلی از این دست از اهمیتی حیاتی برخوردارند. بنابراین با در نظر گرفتن موضوع و نوع فعالیت خود باید ابزار مکفی را انتخاب کرده و از بار غیرضروری بکاهیم.
در مراجعه به تاریخ هنر و عکاسی ملاحظه خواهیم کرد که تأثیرگذارترین عکس ها – مانند “مرگ سرباز جمهوری خواه” رابرت کاپا، “کودک گرسنهی سودانی و لاشخوری در کمین” کوین کارتر، “اعدام ویتکنگی غیرنظامی در سایگون” ادی ادمز و … – با ابزاری ساده تهیه شدهاند و از سوی دیگر از تعدد عوامل و نشانههای بصری نیز در این عکسها خبری نیست.
از خلال تجارب تاریخی آموخته ایم که راز تأثیرگذاری روایتهای ادبی و بصری در پرهیز از تراکم دلالتهای معنایی مضاعف و بهرهگیری از حداقل عناصر تخیلی و بصری نهفته است. رباعیات خیام، حکایتهای سعدی، ناصر خسرو و عبید زاکانی، داستان و فیلمهای کوتاه و هایکوهای ژاپنی در نتیجهی نقصان فناوری یا عدم اشراف به ابزار شکل نگرفتهاند، بلکه زاییدهی ذهن خلاق و کمینهگرای (مینیمالیستی) هنرمند بودهاند.
آثار به جامانده بر دیوار غارها و بدنهی ظروف سفالینِ عهدهای پیشین ما را در سادگی این اشکال و همچنین سادگی ابزار خلق و تولیدشان به فکر وا می دارد؛ که بازنمایی تأثیرگذار یک شیء و رویداد چگونه با ایجاد چند خط و نقطه، توسط ابزاری ساده و دم دستی، انجام گرفته است.
طبیعی است که در ژانرهای متنوع عکاسی – معماری، پرتره، طبیعت، خیابانی، مستند و … – به ابزاری متفاوت نیاز خواهیم داشت و توفیق در تمام این زمینهها تنها با یک دوربین slr غیرممکن است. در خود عکس و بازنمایی رویدادها و اشیا نیز تعدد عوامل بصری، قوه تخیل عکاس و نهایتاً مخاطب را پراکنده خواهد ساخت.
عکسهای ساده و سرراست، با حداقل عوامل بصری، راه را برای خوانش آسان و موفق تصویر و نتیجهگیری مخاطب باز می گذارد. پرواضح است که شناخت از موضوع و تشخیص ابزار مورد نیاز و ایجاز در استفاده از نشانهها و استعارهها، مختصرگویی و مختصرنمایی، تخیل عکاس و نهایتاً درک مخاطب را هموار خواهد کرد.
رابرت براونینگ میگوید ” Less is more کمتر، بسندهتر” و “سادهتر، قابل فهمتر”. ازین روی “خلق ترکیبی بینقص، صراحت و سادگی بیان در گروی بهرهگیری از ابزار مکفی و متمرکز ساختن کادر عکس در عناصر اصلی است”.