روستای سرآقا سید | عکاس: مریم الله یاری
برنامه عکاسی شامل دو روز کار میدانی است که در روز نخست گروه در روستای سرآقاسید مستقر است و برای روز دوم در مسیر حرکت سیاه چادرها را خواهیم داشت.
تمرکز بر عکاسی مردم شناسی و تجربه عکاسی مستند اجتماعی و پرتره نگاری در این سفر از محورهای اصلی برنامه ریزی و اجراسازی است.
« سر آقا سید » در ارتفاع 2500 متر از سطح دریا و در یکی از دامنههای قله «هفت تنان» در بخش مرکزی شهرستان کوهرنگ و در فاصله حدود 130 کیلومتری شهرکرد در استان چهارمحال و بختیاری واقع شده، خانههایش همه خشتی است و پنجرهها و درهای تمام خانهها رو به طبعیت سبز و البته امامزاده «آقا سید» باز میشود. البته بیشتر خانههای سر آقا سید بدون پنجره هستند و درها تنها منفذ خانهها به شمار میآید.
سر آقا سید روستایی با معماری کوهپایهای و پلکانی است که به ماسولهی زاگرس شهرت دارد؛ اما با وجود حفظ اصالت، نامش در بین روستاهای پلکانی ایران کمتر شنیده شده است.
روستا در گذشته یکی از اتراقگاههای ییلاقی عشایر بختیاری بود. مردم روستای سر آقا سید، با گویش بختیاری سخن میگویند. اگر در اردیبهشت و خرداد از روستا گذر کنید هنوز هم میتوان کوچ عشایری که از مناطق گرمسیر خوزستان به چهارمحال و بختیاری میروند را شاهد باشید.
۶ دیدگاه. دیدگاه جدید بگذارید
هر سفری که میگذره متوجه میشم چقدر ندانسته ندیده دارم و این سفر بسیار متفاوت تر از سفر های قبلی گذشت اینبار جدای از لذت بردن از مناظر بکر و زیبا با زندگی های کاملا متفاوت آداب و رسوم جدید آشنا شدم
در سفرهای خانوادگی و حتی سفر های گروهی به دنبال آسایش و رفاه هستیم و من فقط در سفرهایی که با تور عکاسی چیلیک داشتم توانستم زندگی ها و خلق و خوی متفاوت افراد سرزمینم رو ببینم و بیشتر با ایران چهار فصل و همینطور فرهنگ های مختلف آشنا بشم که این آشنایی برای من تفکر بیشتر و راه های جدیدتر و نگاه متفاوت به زندگی رو به همراه داشته
که همه این ها رو مدیون برنامه ریزی دقیق و مدیریت درست استاد بزرگوارم آقای سروری و همینطور خانواده عکاسان چیلیک که به واقع هدف و دغدغه عکاسی را در سفرها دنبال میکنند هستم
سفر به روستای سر آقا سید یکی از متفاوت ترین سفرهایی بود که تجربه کردم.
قبلا نام این روستای پلکانی را به ندرت شنیده بودم. ولی بعد از سفر به آنجا متوجه شدم که قدمتی بیش از چند صد سال را برای این روستا و امامزاده با صفایش تخمین زده اند.
این روستا دورنمایی بسیار زیبا و فریبنده دارد ولی خانه های این روستا که در حقیقت دخمه هایی بدون پنجره بودند و تنها منفذ این خانه ها در ورودی بود و تنها امکان رفاهی که از آن بهره مند بودند، برق بود.
هیچ ماشین حمل زباله ای به این روستا نمی آید
حمام ندارند، از آب چشمه ها برای شستشو و شرب استفاده می کردند.
ولی با همه این احوال مردمانی داشت بسیار خونگرم و مهربان با آداب و رسوم و عقاید خاص خودشان. مردمانی از عشایر ایل بختیاری
در معاشرت با آنها در حین عکاسی متوجه شدم عده ای از ساکنان آنجا شش ماه سرد سال را در اصفهان و یا خوزستان به سر میبرند و در فصول گرم سال به زادگاهشان برمی گردند ولی بقیه خانواده ها در تمام فصول سال حتی زمستانها که به دلیل بارش سنگین برف تمام ارتباط روستا با بیرون قطع میشود همچنان آنجا می مانند.
نکته ای که بسیار برایم جالب و حائز اهمیت بود این بود که با هر کدام از دختران نوجوان جداگانه صحبت کردم و پرسیدم آیا دوست دارند درسشان را ادامه دهند و در آینده برای کار و زندگی به شهر مهاجرت کنند؛ میگفتند نه! همین روستا را خیلی دوست داریم و مایلیم همچنان در همین روستا زندگی کنیم.
سفر به روستای سرآقاسید برایم تجربه بسیار متفاوتی بود هم از لحاظ عکاسی و هم از لحاظ آشنایی بیشتر با مردمانِ نازنین و دوست داشتنی سرزمینم و سبک زندگی های متفاوتی که در گوشه و کنار این سرزمین در جریان است.
ممنونم از #پایگاه_عکس_چیلیک و مدیریت محترم و توانمند آن جناب #مهدی_سروری بابت فراهم نمودن چنین موقعیت های خاص و متفاوتی برای همسفران چیلیک که نه تنها باعث رشد و پیشرفت مان در عکاسی بلکه باعث رشد بیشتر و ارتقا دیدگاه مان نسبت به زندگی و مردمان خوب کشورمان است.
بالاخره همزمان با طلوع صبح روز پنجشنبه به روستای سر سید آقا رسیدیم، هیجان سفر به مقصدی تازه و دلهره عکاسی موفق، همراه نگاه و قدم هایم شده بود که به سمت محل اسکان می رفت. شب رو حرکت کرده بودیم و وسیله نقلیه بسیار مناسب باعث شده بود استراحت کافی در طی شب داشته باشیم در محل اسکان هم کمی خستگی های درون ماشین بودن را زمین گذاشتیم با استراحت و صرف صبحانه تجدید قوا کردیم و با نکات بسیار مفیدی که جناب سروری درباره آداب و رسوم و فرهنگ منطقه عنوان کردند و چگونگی تعامل صحیح با آنها را خاطر نشان کردند، عکاسی را آغاز کردیم.
ایجاد ارتباط با مردم روستا نسبت به شهرها و روستاهای دیگر که سفر کرده بودیم نسبتا دشوارتر بود و بایستی با درایت بیشتری وارد تعامل می شدیم تا اعتمادشان را جلب کنیم، و بسیاری از آنان با روی گشاده و بسیار میهمان نوازانه پذیرای ما بودند و فرصت های مناسب و ناب عکاسی را در اختیار ما قرار می دادند.
بجز ساعات اولیه صبح، هر چه زمان می گذشت به گرمای هوا افزوده می شد و این امر تا حدودی کار را مشکل می کرد و انرژی بیشتری در مدت زمان کوتاهی از دست می دادیم و در این حالت بهترین امکان عکاسی از فضای داخلی منازل بود تا بتوانیم شرایط را به نفع خود مدیریت کنیم.
اما باز هم نسبت به بعضی سفرهای دیگر از این لحاظ(گرما) سفر سختی به شمار می آمد.
در روز دوم سفر بعد از ساعات اولیه صبح که باز هم از موقعیت روستا برای عکاسی بهره بردیم، با مدیریت صحیح زمان در مسیر برگشت به میان عشایر و چادر نشینان رفتیم و قبل از حضور ما باز هم با توجه به آداب و رسوم عشایر و مردم منطقه، مدیریت تور شرایط حضور ما را در میان عشایر فراهم نمودند و با وجود گرمای زیاد هوا ، از این موقعیت نیز برای عکاسی بهره بردیم. البته بنده پیشنهاد می کنم در سفر آتی به این منطقه حداقل یک شبانه روز را در میان چادر نشینان سپری کنیم تا با تعامل بیشتر بتوانیم از موقعیت ها ،ساعات و جنبه ها ی مختلف زندگی آنها عکاسی کنیم.
چون این زمان محدود تنها امکان ثبت یک جنبه از زندگی آنها که در آن یکی دو ساعت اتفاق می افتد را می دهد. و اینکه گرمای زیاد منطقه کوهستانی در همان مدت، آنقدر انرژی را تحلیل می برد که رمقی برای استفاده درست و همه جانبه باقی نمی گذارد.
و پیشنهاد دیگر، تکرار این تور است که عکاس بتواند به مجموعه و تم خاصی از زندگی عشایر و روستاییان بختیاری طی چندین سفر بپردازد.
سفر عکاسانه سخت و پر چالشی بود ولی پربار و گرانبها.
از تمام زحمات، دلسوزی ها، حمایت ها و مدیریت صحیح و هوشمندانه جناب سروری بزرگوار ، بسیار بسیار سپاسگزارم. قطعا حضور چنین نیروی کاردان و مدیری در جامعه عکاسی بسیار ارزشمند، قابل تقدیر و احترام است. خداوند به شما سلامت و آرامش عنایت نماید.
سفر دیگری نیز با خانواده خوب چیلیک تبدیل به خاطره شد و چقدر زود دلتنگ لحظات زیبای سفر شدم.
در هر سفر چه بسیار به تک تک اعضای این خانواده خوب وابسته تر می شوم، هر چقدر بیشتر در کنارشان زندگی و سفر میکنم از مهربانی ها و یکدلی ها و صمیمیت هاشان بیشتر می آموزم و دوست تر می دارمشان.
خوشحالم که #پایگاه_عکس_چیلیک چنین امکانی را برای مان فراهم کرده تا بعد از هر سفر بتوانیم با مرور عکسهای گزارشی یکبار دیگر لحظه به لحظه سفر را در ذهنمان زنده کنیم و از یادآوری دوباره آن لذت ببریم.
ممنونم از همه همسفران خوب و مهربانم و مدیریت لایق و با درایت #پایگاه_عکس_چیلیک جناب #مهدی_سروری که این سفر را هم اینچنین زیبا و پربار برای مان رقم زدند.
سفر از ترمینال جنوب با اتوبوسهای vip که بسیار راحت و خوب بودند آغاز شد. گرچه راه طولانی بود، ولی ارزش رفتن و رسیدن را داشت. روستای آقا سید که برای اولین بار می شنیدم و سفر می کردم، روستایی پلاکانی بود که فکر نمی کردم به غیر از ماسوله و روستایی در کردستان، روستای دیگری یه این سبک بازهم باشد. منطقه ای بسیار بکر که درمیان سفرهایی که تاکنون داشته ام فکر می کنم از همه جا کمتر نشانه های شهری به آن نفوذ کرده بود و دست نخورده تر از جاهای دیگر باقی مانده بود.سقفهایی با تیرهای چوبی و اکثرا دیوارهای داخلی خانه شان هم کاه گلی بود.
برق داشتند، ولی لوله کشی آب به ندرت وجود داشت و بیشتر از آب چشمه استفده می کردند. سوختشان هیزم بود و گاهی کپسول گاز هم دیده میشد که به سختی تهیه می شد،استفاده می کردند.
سفر سنگین و سختی بود، از این جهت که روستا به صورت پلکانی بود و راه رفتن میان آن به نوعی کوهنوردی محسوب میشد و همچنین گرمای هوا انرژی زیادی را میگرفت. مردمان مهربانی داشت که اکثرا برای عکاسی همکاری می کردند، به خانه هایشان دعوتمان می کردند و می توانستیم با آنها گپ و گفتی داشته باشیم و عکاسی هم بکنیم البته همچون دیگر جاها عکاسی از خانمها راحت نبود و گاهی اجازه نمیدادند. بچه ها بسیار دوست داشتنی بودند و ما را به خانه های مختلف راهنمایی میکرند و راه را نشانمان می دادند.
روز آخر به سیاه چادرها رفتیم و از عشایر آنجا توانستیم عکاسی کنیم.
سفری با پتانسیل بالای تصویری بود که باید چند بار دیگر به آنجا سفر کرد و از اینکه پایگاه عکس چیلیک چنین مقصدی را برایمان فراهم آورد و با مدیریت سنجیده و برنامه ریزی دقیق جناب آقای سروری به نور و زمان خوبی برای عکاسی دست پیدا کردیم.
بسیار سپاسگزارم، خدا قوت ،پاینده و پیروز باشید.
امیدوارم برای همه سفری پربار بوده باشد.
مقصد پتانسیل عالی داشت برای عکاسی و همچنین انرژی زیادی میطلبید با توجه به گرمی هوا و پستی بلندی ها، واقعا باید تشکر کرد از پایگاه عکس چیلیک که این سفر رو برگزار کردند، مطمن هستم مردم این مناطق بدون هماهنگی های قبلی به این شکل پذیرای عکاسان نیستن.
ممنون پایگاه عکس چیلیک