دوربین، آشنایی با ساختار دوربین عکاسی

دوربین:
با اطلاع ازنحوه ی کار دوربین می توانید از تمامی امکانات یک دوربین استفاده کرده و عکس هایی فرا تر از انتظار خود به وجود آورید.

همچنین هنگام انتخاب دوربین می تواند با اطلاعات بیشتری تصمیم بگیرد که چه نوع دوربینی نیاز دارید: دوربین دیجیتال، جیبی، SLR و یا یک دوربین خاص.

دوربین چیست؟
در مقایسه با سایر لوازمی که در دنیای مدرن امروز استفاده می شود، شاید دوربین عکاسی یکی از ساده ترین آنها باشد.

طرز کار اکثر دوربین های پیشرفته، بیشتر مکانیکی است تا الکترونیکی و تعداد بسیاری از عکس هایی که مورد توجه یک فرد علاقه مند به عکاسی است، تنها با دو یا سه تنظیم ساده تهیه شده اند. با این وجود، علی رغم این سادگی ظاهری، امروزه صدها نوع دوربین مختلف با طراحی های بسیار متنوع وجود دارند.

دوربین ها به لحاظ پیچیدگی دارای طیف گسترده ای هستند و مشخصه های متفاوتی دارند از این رو قیمت آنها نیز می تواند معادل یک ماشین حساب جیبی باشد تا یک اتومبیل کاملا جدید امروزی.

اجزای دوربین :
در مجموع دوربین ها، چه از نوع معمولی که با فیلم کار می کنند و یا از نوع دوربین های دیجیتال دارای حسگر، از قسمت های مختلفی تشکیل شده اند.
اولین قسمت دوربین که در مسیر عبور نور از شی به دوربین قرار گرفته، لنز نام دارد. لنز، بازتاب های پراکنده (از سوی شی یا موضوع) را به صورت تصویری واضح و درخشان بر روی صفحه کانونی یا همان صفحه ای که محل قرار گیری فیلم یا حسگر دیجیتال است، منتقل می کند.
در حقیقت لنز، ترکیبی است از چندین عدسی مختلف که در کنار هم قرار گرفته اند.

زمانی که نور مستقیماً از لنز به فیلم یا حسگر می تابد، معمولاً به منظره یاب مجزایی نیاز است که در آن لحظه بتوان از آنجا تصویر را مشاهده کرد. در برخی موارد، منظره یاب دیگری به جز همان پنجره ی اصلی وجود ندارد، ولی گاهی اوقات یک صفحه نمایشگر کوچک بر روی دوربین قرار گرفته که موضوع مورد نظر در کادر دوربین را نشان می دهد.
در هر دوربین عکاسی دو قسمت اصلی و قابل تنظیم، به نامهای: شاتر و دیافراگم تعبیه شده است. از طریق روزنه ی دیافراگم، نور وارد دوربین می شود. در بیشتر دوربین ها اندازه باز و یا میزان بسته بودن آن دیافراگم متغییر است لذا می توان میزان نور و مدت زمان نور دهی را تنظیم کرد.

دومین وسیله تنظیم زمان نور دهی، شاتر است. دریچه ای که مدت زمان باز ماندن آن به طور دقیق قابل کنترل بوده و باز هم بر میزان زمان نوری که به صفحه کانونی می رسد، تأثیر می گذارد.

دوربین Pinhole:
ساده ترین شکل دوربین جعبه ای است با یک سوراخ گرد بسیار کوچک بر روی یک وجه آن. طی قرن ها، نقاشان و طراحان با استفاده از همین تکنیک ابتدا تصویر موضوع مقابل خود را ظاهر نمودند، سپس از روی آن تصاویری را ترسیم می کردند.
در آن زمان هنوز فیلم اختراع نشده بود ولی این جعبه تاریک عکاسی ما در به تهیه تصویر ثابت، خاص خود بود. با استفاده از یک جعبه و یا حتی یک قوطی بیسکوئیت و ایجاد یک روزنه کوچک بر روی آن و یک ورق کاغذ سیاه و سفید عکاسی (به همان صورت که در تاریکخانه استفاده می شود) می توان دوربین pinhole ساخت و تصاویر را ثبت کرد. سرعت شاتر را نیز می توان با  باز و بسته کردن همان روزنه بسیار ریز کنترل کرد، این کار معمولا ًبا بالا و پایین رفتن یک زبانه انجام می گیرد. طبق معمول عمل نوردهی نیز، برای لحظه ای انجام می شود. کلیه مراحل گذاشتن فیلم، درآوردن و ظهور آن در تاریکی و یا در زیرچراغ تاریکخانه صورت می گیرد.

موضوع عکاسی:
نور بازتاب شده از موضوع، تصویر قابل مشاهده ای را به وجود می آورد که می توان از طریق عمل عکاسی آن را ثبت نمود.

نحوه ی کار دوربین:
نمودار مقابل اجزای اصلی یک دوربین معمولی را نشان داده و نحوه ی کار هریک را توضیح می دهد.
بیشتر این اجزا در کلیه دوربین ها استاندارد بوده و ارتباطی به قیمت دوربین ها و نوع دیجیتالی یا معمولی بودن آنها ندارد.

۱- لنز:
نور های منعکس شده از شی یا موضوع را جمع کرده و هر پرتو نور را تبدیل به نقطه ای بر روی صفحه ی کانونی می کند. طی این فرآیند، تصویر وارونه می شود.

۲- دیافراگم:
اندازه دیافراگم معمولاً همانند اندازه ی مردمک چشم قابل تغییر است تا بتواند مقدار نور رسیده به سطح فیلم یا حسگر را تنظیم کند. در دوربین های مبتدی اندازه روزنه ی دیافراگم ثابت است.

۳- شاتر(مسدود کننده):
مدت زمان قرار گرفتن سطح فیلم یا حسگر را در معرض نور را تنظیم می کند. معمولاً پرده ی شاتر تنها برای کسری از ثانیه باز می شود ولی در موارد خاص، گاهی اوقات نور دهی دقیقه ها و یا ساعتها به طول می کشد.

۴- صفحه ی کانونی:
سطحی است که تصویر بر روی آن منتقل می شود و همان محل قرار گرفتن فیلم یا حسگر دیجیتال است.

۵- مفهوم فاصله کانونی:
“فاصله کانونی” درجه بزرگنمایی و زاویه دید لنز است. هر قدر فاصله کانونی بیشتر باشد، زاویه دید محدودتر می گردد و لنز می تواند تنها بخش کوچکی از منظره مقابل خود را ثبت نماید. بدین ترتیب نسبت به زمانی که از لنز کوتاه تر استفاده می کنیم، تصاویر بزرگتری از موضوع خواهیم داشت. فاصله کانونی یک لنز ساده تقریباً اندازه طول لنز است، اگر چه بسیاری از لنزهای زوم هستند  که اندازه فاصله کانونی در آن ها متغییر است.

۶-تصویری که با لنز فاصله کانونی کوتاه گرفته شده است.

۷- تصویری که با لنز فاصله کانونی بلند گرفته شده است.

تنظیم زمان نور دهی:
یکی از مهم ترین خصوصیات دوربین عکاسی، تنظیم میزان نوری است که باید به فیلم یا حسگر دیجیتال بتابد. دوربین می تواند میزان نور وارده از دیافراگم یا سرعت شاتر و یا هر دوی آن ها تنظیم کند.
فرآیند نوردهی همانند عمل ریختن آب در یک لیوان است. لیوان نقش فیلم یا حسگر دیجیتال را دارد و آب هم همانند نور است .

برای پر کردن لیوان (نور دهی فیلم)، شیر آب را باید به طورکامل یا نیمه، باز کرد (دیافراگم)، میزان آب خارج شده از شیر برمدت زمانی که لازم است شیر باز بماند تا لیوان پر شود، تأثیر می گذارد (سرعت شاتر).