1. خانه
  2. اخبار
  3. سایر خبرها
  4. منوچهر یگانه دوست: «عیبی یوخ، باشوا دولانیم، هر شی دوزلر»

منوچهر یگانه دوست: «عیبی یوخ، باشوا دولانیم، هر شی دوزلر»

طی روزهای اخیر شاهد درگذشت یکی از چهره های نامدار عکاسی معاصر و فعالین عرصه عکاسی در حوزه تهیه گزارش و رپورتاژ بودیم.
صحبت از هنرمند پیشکسوت و استاد فقید منوچهر یگانه دوست است که در اغلب تشکیلات و تجمع های عکاسی و عکاسان حضور داشت.
یکی از انگیخته ترین چهره هایی که همدل با این شخصیت دلسوز و بااخلاق پیش می رفت و پیش می آمد کاوس صادقلو ریاست سالها انجمن صنفی عکاسان مطبوعاتی ایران بود که چندی است با ارایه استعفای گروهی به همراه محمد نوروزی (صاحب بیشترین آرای کسب شده در مجمع عمومی) و علی حسن پور از جمع هیات مدیره این انجمن کناره گرفته است.
متن منتشر شده یادداشتی از سوی کاوس صادقلو است که انتظار می رفت به عنوان یکی از همراهان با منوچهرخان عکاسی ایران در روز تشییع خطابه ای از ایشان شنیده شود و … نشد!
——————————————————————————————————————————————————————————————————————————–
از شاه تا امام، از پیمان الجزایر تا سوگند بازرگان
تک فرزندی که زیر سایه مادر، بزرگ می شود و آرام آرام خود را به درجات بالا در حرفه عکاسی می رساند.
از پادویی در عکاسخانه تا ظهور و چاپ فیلم و عکس، پس از آن هم به عنوان عکاس « خبرگزاری پارس » ادامه مسیر می دهد.
منوچهر یگانه دوست چنان عشق به کار می ورزد که مورد وثوق مدیران مافوق قرار می گیرد و موفق به حضور در مراسم های عالی ترین رتبه کشوری می شود. (بر خلاف امروز که تلاش زیادی برای این کار نیاز نیست حضور و عکاسی از این مراسم ها از عکاسی در خیابان آسان تر است).

انقلاب پیروز می شود او همچنان در حال ثبت وقایع تاریخی است در این دوران نیز همچنان مورد توجه قرار می گیرد. مدتی کوتاه به مانند اکثر کارکنان دولتی قبل از انقلاب کنار گذاشته می شود و بعد از مدتی دوباره دعوت به کار می شود.
حال اینکه او در این سال ها چه کارهایی انجام داده فقط در حد گفتاری است چرا که حفظ تاریخ و نگهداری اسناد در تمدن ما کم رنگ بوده یا در صندوق خانه ها خاک خورده و مدفون شده و یا دسترسی به آنها سخت و دشوار است.

گذشته از همه مطالب بیان شده او طی تاریخ کاری و زندگی خود آثار بسیاری به جا گذاشته که از جمله آنها اخلاق و رفتار انسانی او بود. آخر می شود در سیر تاریخ فقط خوبیها را نگه داشت و بدی ها را به دور ریخت ؟!
فارغ از توهمی که امروزه گریبانگیر کسانی است که با یک حضور در مراسم مقامی کشوری به خود می بالند و خود را تافته جدا بافته می دانند منوچهر یگانه دوست در کنار بالاترین مقام کشوری در پیمان الجزایر به وظیفه اطلاع رسانی خود عمل می کند و سوگند مرحوم بازرگان را نیز در حضور امام به تصویر می کشد؛ اما به دور از خودشیفتگی این حضور را فقط انجام وظیفه شغلی و تعهد کاری می داند.

شانزده سال در کنار ما در انجمن صنفی عکاسان مطبوعاتی ایران بود در دورانی که من در آنجا حضور داشتم.
فشار کاری بی جیره و مواجب، اعتراضات و زیاده خواهی های برخی افراد چنان سردمان می کرد که در پاره ای از موارد دوست داشتیم ازاین فضاهای شکل گرفته در انجمن جدا شویم، اما منوچهر خان تنها با جملاتی آن هم با ان لحن دل انگیز و گویش و زبان ترکی می آمد و می گفت: «عیبی یوخ، باشوا دولانیم، هر شی دوزلر» (عیبی نداره دور سرت بگردم، همه چیز درست می شه)
دستان و حضور و حمایتش همواره آب سردی بود بر آتش و گرمایی بود بر سرمای دوران و انرژی مضاعفی برای مقاومت و ادامه این راه.
«منوچهر یگانه دوست» بود و دیگر نیست و این راه همچنان باقی است.
روحش شاد و یادش گرامی
کاوس صادقلو

منبع: پایگاه عکس چیلیک

پیشین
نمایشگاه عکس «روایت نزدیک» در عمارت دهدشتی بوشهر
پسین
کریم متقی: جشنواره عکس فیروزه آبروی شهر تبریز است

به تازگي منتشر شده

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

این فیلد را پر کنید
این فیلد را پر کنید
لطفاً یک نشانی ایمیل معتبر بنویسید.
شما برای ادامه باید با شرایط موافقت کنید

فهرست