عکسواره حسینی جان من است او در مسیر برگزاری است و برخی حالات از احوال هنرمندان و تجربیات ایشان هر از گاهی رونقی مضاعف به این رویداد می دهد.
تاکنون عکاسان و هنرمندان بسیاری از نگاه و باور و حس و احوال و انتظار خود گفته اند و با مراجعه به صفحه «دبیرخانه عکسواره حسینی جان من است او» در شبکه اینستاگرام می توانید آنها را مرور کنید.
اما برخی در این میان بنا بر درخواست دبیرخانه با ارسال یادداشت از احوال خویش برای این جریان والا روایت کردند.
یادداشت حمید عجمی هنرمند نام آشنای خوشنویس از جمله ی آن نفحات وزین است:
جان در قاموس زبان عرب و پارسی زبانان دو معنی اما به ریشه از یک عالم اند.
جان آن است که پنهان است و اگر به پنهانی شهرت دارد حاکی از قسمی از موجود است که هرگز نمودار نشود. جان به روح انسانی هم گفته شده است که نمود بیرونی ندارد مگر واسط آن نفس باشد.
در زبان پارسی بطور اعم اینچنین است اما در ادبیات کهن معنای دیگری بر آن مترتب است که از خود زایی جان این کلمه نشأت گرفته است.
جان در عین حفظ تمامی معانی خود معنای دیگری را حامل است و آن « فهم » و « ادراک » است. اینکه خدای در کالبد انسان چنین موهبت شگفتی آفرید همانا قوهٔ ناطقه که فصل ممیزهٔ انسان است از موجودات ، همان فهم اوست. فهم و ادراک، نسبتی ست که انسان با حق متعال دارد و از طریق آن علم حقیقی نزول و در قلب انسان متعالی حلول می کند.
« جان من است او » در حقیقت بیان حقیقتی ست که در باطن انسان کامل نهفته است و اگر ادراکی مهیا می شود به فیض ربانی از قلب انسان کامل به نزول می افتد.
انسان با جان ولی خویش نسبت دارد و همین نسبت است که کارگشای عالم علمانیت هر کاملی ست و به یقین چنین علمی فرسنگها از علوم حصولی فاصله دارد.
جان من است او به اعتباری یعنی علت ادراک و فهم ما جز واسطهٔ نورانی حق که همان ولی ست، نمی باشد. که دل مرکز نزولات حق است و انسان علم حقیقی را با قوت دلش از حق می ستاند و این نیست جز تجلی ربانی ولی در قوهٔ ادراک هر طالبی.
بنام آنکه جان را فکرت آموخت
چراغ دل به نور جان برافروخت.
حمید عجمی
