ایران زیبای من

میزان؛ تعادل و هماهنگی روی تاب دراز کشیده بودن و نور خورشید و حرکت تاب مانند این بود که سایه مترونوم زمان روی صورتم بازی می کرد. روبه رو منظره ای بود کاملاً در تعادل، با حرکت تاب؛ چشمانم را بستم و ده سال به عقب برگشتم. جاده ها و راه های رفته، مناظر و خاطراتم را مرور کردم، سرزمینم را دوباره پیمودم؛ دیده هایم را … چشم که باز کردم ساعتها گذشته بود و آفتاب غروب می کرد پیش خود گفتم این دیده ها باید شنیده شود، دیده شود و چرا دیگران را با این همه زیبایی همراه نکنم؟ در پی این خیال بود که پی شانگهای هدایت شدم شما هم روی تاب دراز بکشید؛ در نقطه میزان؛ بین تعادل و هماهنگی تاب بخورید با این امید که به شما هم خوش بگذرد.