#در_چنین_روزی اول اکتبر، ۲۰۱۵، تایلر هیکس/ Tyler Hicks عکس ورود پناهندگان به لسبوس یونان را به ثبت رساند.
سوریه که ظاهراً قربانی جنگ بی‌پایان داخلی می‌باشد در شعله‌های آتش می‌سوزد. بسیاری از مردم از ترس بمب‌های ارتش حکومت، شقاوت‌های داعش و حملات هوایی قدرت‌های خارجی فرار کرده‌اند. آنها به صورت غیرقانونی از مرزها گذر کرده و از قاچاقچیان می‌خواهند که آنها را به محل امنی ببرند. از آنجا که شهروندان سوری نمی‌توانند به صورت قانونی وارد اغلب کشورهای عربی شوند، بسیاری از آنها علیرغم خطرات و مشکلات مرگبار، تلاش می‌کنند به اروپا بروند.
در سال ۲۰۱۵ ناامیدی و استیصال پناهجویان یک پدیده جدید نبود و تنها به اروپا مربوط نمی‌شد. کمتر از ۱۰ درصد از پناهجویان سوری موفق به اخذ پناهندگی از اتحادیه اروپا شدند. اکثریت آنها در اردوگاه‌های لبنان، اردن و ترکیه باقی ماندند. قطعاً تعداد پناهجویان زیاد بود. در سال ۲۰۱۴ تقریبا ۲۲۰ هزار پناهجو از طریق دریا وارد اروپا شدند، در حالیکه در سال ۲۰۱۵ بیش از ۹۰۰ هزار نفر وارد سواحل یونان و تعداد کمتری هم به سواحل ایتالیا وارد شدند.
در ماه‌های پایانی سال ۲۰۱۵ یکی از مسیرهای اصلی مهاجرت، جزیره لسبوس Lesbos یونان بود. سرزمین باستانی شاعران غزل سرایی مثل سافو و آلکایوس، در سواحل ترکیه. صدها هزار پناهجو بعد از ترک شبه جزیره آناتولی از دریای اژه با قایق های بادی ناامن عبور کردند و وارد این سواحل شدند. بعد از تابستان ۲۰۱۶ کل جزیره به یک مرکز دائمی پذیرش پناهندگان تبدیل شد.
در میان عکاسانی که ورود پناهجویان به لسبوس را ثبت می‌کردند تایلر هیکس Tyler Hicks و دانیال اتر Daniel Etter از خبرنگاران نیویورک تایمز در این جزیره حضور داشتند. همان روزنامه دو عکاس دیگر به نام‌های مائوروسیو لیما Maurici Lima و سرگی پونوماروف Sergey Ponomarew را فرستاد تا از نزدیک شاهد سفر پناهجویان به سوئد از طریق بالکان باشند. کار گروهی روزنامه نگاری استثنایی آنها با قدرت تاثیرگذاری و عاطفی بسیار ، باعث شد تا جایزه ۲۰۱۶ پولیتزر را از آن خود کنند.
هیکس همراه با دیگر همکارانش در نیویورک‌تایمز یک بار در سال ۲۰۰۹ و و بار دیگر در سال ۲۰۱۴ به خاطر عکس هایش در حمله به مرکز خرید وست گیت در نایروبی این جایزه را از آن خود کرده بود.
آنچه که در کارهای تایلر هیکس قابل توجه است، توانایی او برای یافتن زیبایی حتی در شرایط بسیار سخت می باشد. هیکس همزمان لحظات و موضوعاتی را انتخاب می کند که قادر به ارتباط با احساسات و حالات های نامتعارف باشد، بدون اینکه ضعف احساساتی شدن در آن دخیل باشد.
خستگی، نگرانی و استرس کاملا در حرکات و چهره ی همه کسانی که قایق های بادی آنها را پس از یک سفر سخت و مهیج به لسبوس آورده بود، دیده می شد. آنها از سفر در دریای اژه نجات یافتند و تنها دغدغه شان این بود که به ساحل برسند. پسر نوجوانِ در عکس، سرش را بالا گرفته و به آسمان نگاه می کند. به نظر می‌رسد که تیوب نجات خود را فراموش کرده و توجهی به قطرات آب سرد و دستی که از بیرونِ تصویر او را می کشد ندارد. او به جایی خارج از تصویر که ما نمی‌توانیم ببینیم نگاه می‌کند. نگاهی حاکی از ناباوری، سرشار از امید، از اینکه بالاخره موفق شدند. او چیزی در افق می بیند، بدون اینکه به ضعف عاطفی مرتبط باشد چیزی متفاوت از کابوس هایی که آن سوی دریا جا گذاشته است.
ترجمه و تنظیم: مهدی یوسفی
————————————————————————————————————————–
برای مشاهده دیگر عکس های مشهور و جریان ساز در تاریخ عکاسی می توانید هشتگ #در_چنین_روزی را در سایت پایگاه عکس چیلیک و صفحه این رسانه در شبکه اجتماعی تلگرام، اینستاگرام و توئیتر دنبال کنید/.
