#در_چنین_روزی برابر با ۳ می ۱۹۹۹ کارول گیوزی/Carol Guzy عکاس آمریکایی رسانه واشنگتن پست، عکسی از پناهندگان کوزوو را ثبت کرد که برنده‌ی جایزه پولیتزر/Pulitzer Prize در سال ۲۰۰۰ شد.
عکس حاکی و راوی چند نفر است که کودکی را به آرامی و با نهایت دقت سعی می کنند از میان حصار سیم های خاردار عبور دهند. کودک بر خلاف زن جوان خندانی که در طرف دیگر حصار است، ترسیده و نگران و مشوش به نظر می رسد. این سیم خاردارها دور تا دور پناهگاه بزرگ پناهجویان کوکس/Kukës در شمال شرقی آلبانی را در برگرفته است. این پناهگاه در طول جنگ کوزوو (۱۹۹۹-۱۹۹۸) هزاران پناهنده ی کوزوویی_آلبانیایی تبار را در خود پناه داده است.
اسم این کودک ۲ ساله آگیم شالا /Agim Shala است. در لحظاتی که آگیم را از میان سیم خاردارها عبور می دهند خانواده اش ترسان به چشم های او نگاه می کنند.
آگیم و والدینش اهل کوزوو هستند و در داخل اردوگاه اسکان داده شده اند. خانواده ی آگیم برای فرار از خشونت های نیروهای اسلوبودان میلوسویچ و شبه نظامیان صرب از مرز عبور کرده اند. بلگراد تصمیم گرفته است که ارتش آزادیبخش کوزوو /UÇK را از بین ببرد و تلاش اهالی این استان را برای جدایی را با خشونت سرکوب کند. پدر و مادر بزرگ خارج از کمپ هستند، و از جایی دیگر در کوزوو به اینجا رسیده اند و منتظر هستند تا پذیرش شوند و بی صبرانه منتظرند تا نوه ی خود را به آغوش کشند. به نظر می رسد خورشید نیز می خواهد پیروزی زندگی را جشن بگیرد. سیم های خاردار نمی توانند پدر و مادر بزرگ را از لذت بزرگ دیدن آگیم محروم کنند.
ترکیب بندی مورب، عکس را طبیعی و تاثیرگذارتر کرده است. به خاطر رنگ های روشن لباس کودک و همچنین نوری ملایمی که بر روی صورت او افتاده است، چشمان مخاطب در نگاه اول جذب کودک می شود.
کارول گیوزی /Carol Guzy (متولد ۷ مارس ۱۹۵۶) عکاس آمریکایی واشنگتن پست این عکس را گرفته است. او به همراه دو همکارش لوسیان پرکینز/Lucian Perkins و مایکل ویلیامسون / Michael Williamson برنده ی جایزه پولیتزر /Pulitzer Prize در سال ۲۰۰۰ شدند.
در سال ۱۹۹۹ واشنگتن پست او را به کوزوو اعزام کرد، جایی که او تصاویر مربوط به درگیری های بالکان را برای آنها ارسال می کرد.
کارول به همراه همکارانش دو ماه را در میان پناهندگان گذراندند تا شرایط زندگی آنها را ثبت و مستند کنند. او جایزه پولیتزر را به قیمت از دست دادن چیزهای بسیاری به دست آورد.
گیوزی پیرامون شرح و وصف شرایط روحی و روانی خود پس از ثبت این عکس برگزیده می گوید: ” من مدت طولانی از یک موقعیت مشکل به موقعیت مشکل دیگر در تکاپو بودم، بعد از اینکه از کوزوو به آمریکا برگشتم، ویران شده بودم، من شاهد چیزهای ناخوشایندی بودم بدون اینکه بتوانم کاری انجام دهم. عکس هایی که برای روزنامه ارسال می شد، اجساد قطعه قطعه شده، کودکان در کانالهای آب و زنان گریان بود. یک پاکسازی قومی دوباره در جریان بود. بدترین کارهایی که انسان ها ظرفیت آن را دارند تا در قبال دیگری انجام دهند، به طرز بسیار وحشتناکی در آن جا انجام می شد.”
گیوزی تا زمانی که به خانه خود در آرلینگتون بازگشت، این احساس را نداشت. آنچه او در کوزوو دیده بود او را از پا انداخت.
او می گوید: “من احساس گناه کردم.”
“من خانه، غذا و دوستانم را داشتم، و تازه انسان هایی را ترک کرده بودم که برای خانه ی خود می جنگیدند.”
تنظیم و ترجمه: اعظم حشمتی
————————————————————————————————————————–
برای مشاهده دیگر عکس های مشهور و جریان ساز در تاریخ عکاسی می توانید هشتگ #در_چنین_روزی را در سایت پایگاه عکس چیلیک و صفحه این رسانه در شبکه اجتماعی تلگرام، اینستاگرام و توئیتر دنبال کنید/.
