#در_چنین_روزی در ساعت ۸:۴۵ صبح ۱۱ سپتامبر،
برج شمالی مرکز تجارت جهانی مورد اصابت هواپیمای ربوده شده بوئینگ ۷۶۷ قرار گرفت این اولین حمله از دو حمله به مرکز تجارت جهانی بود.
از آنجا که انفجارها باعث آتش سوزی در برج ۱۱۰ طبقه ای شد ، کارمندان به دام افتاده برای فرار از شعله های آتش از ساختمان بیرون می پریدند.
ریچارد درو Richard Drew عکاس آسوشیتدپرس در چنین روزی ۱۱ سپتامبر لحظه ای را ثبت می کند که یک نفر از برج شمالی مرکز تجارت جهانی در حال سقوط است.
تصاویر مربوط به آن روز دلخراش به همان اندازه که وحشتناک است نمادین است. دود برخواسته از برج های دو قلو، مردم که از ترس در حال دویدن هستند و سرانجام دو گودال بزرگ در افق نمادین شهر. “مرد در حال سقوط” یکی از نمادین ترین تصاویر از حملات تروریستی ۱۱ سپتامبر است، اما از موضوع غم انگیز آن اطلاعات کمی در دست است.
در حالی که این عکس ها صدمات و دلشکستگی های تمام آن روز را به تصویر کشیده اند ، اما عکس های دیگری نیز هستند که داستان های شخصی تری را روایت می کنند. یکی از غم انگیزترین عکس ها را ریچارد درو از آسوشیتدپرس کمی پس از اصابت هواپیمای دوم با برج گرفته است. این عکس که به عنوان “مرد در حال سقوط” شناخته می شود ، فقط یک بار در روزنامه های سراسر جهان پخش شد ، اما تأثیر ماندگاری بر روی همه کسانی که آن را دیدند ،گذاشت. ریچارد درو درباره ی عکس
“مرد در حال سقوط” می گوید: این یک عکس بسیار آرام است، مانند بسیاری از عکسهای خشن از حوادث دیگر نیست.
عکس های دیگر این فاجعه، شعله های آتش ، آوار و سقوط ساختمان ها را نشان می دهد ، اما “مرد در حال سقوط” استیصال یک مرد را نشان می دهد که چاره ای جز پریدن از پنجره آسمان خراش را ندارد. همچنین سرنوشت بیش از ۲۰۰ نفری را که ترجیح دادند در آن روز و شرایط از آن ارتفاع سقوط کنند تا اینکه در ساختمان و در میان شعله های های آتش گرفتار شوند.
بعد از این حملات، دفتر معاینه پزشکی نیویورک از خطاب قرار دادن آنانکه که از برج ها سقوط کرده بودند با عنوان “jumper” خودداری کرد. این اصطلاح پیشتر برای کسانی که به قصد خودکشی خود را از ارتفاع پرت می کردند استفاده می شد نه آنانکه تحت شرایط تراژیک مجبور به انجام این کار می شوند.
ریچارد درو در صبح ۱۱ سپتامبر شاهد مرگ های بسیاری از این دست بود. او به یاد می آورد که با مترو به محل حادثه آمده بود و مستاصل ده ها نفر را که از طبقه های آخر سقوط می کردند را تماشا می کرد اما غریزه روزنامه نگاری اش او را وادار می کند تا دست به دوربین شود و از آنانی که در میانه زمین و آسمان بودند عکاسی کند.
ریچارد درو درباره “مرد در حال سقوط” گفت: من نمی دانستم که آن عکس را از آن مرد در آن موقعیت دارم تا اینکه آن را در رایانه خود دیدم.
با یکی از ویراستاران عکس مان تماس گرفتم و عکس را به او نشان دادم و گفتم … این است ، این باید تصویر باشد.
ویرایشگر عکس موافقت کرد. روز بعد این عکس در ده ها نشریه در سراسر کشور ، از جمله نیویورک تایمز ، منتشر شد. واکنش ها نسبت به ماهیت گرافیکی عکس بسیار شدید بود به طوری که این کار دوباره اجرا و منتشر نشد. ریچارد درو در مورد تایمز گفت: آن ها با نمایش آن عکس کار شجاعانه ای کردند. این تنها تصویری بود که هر نوع تعامل انسانی (با ساختمان) را نشان می داد.
“مرد در حال سقوط” در عکس هرگز شناسایی نشد. ریچارد درو درباره سرنوشت این مرد گفت: ما نمی دانیم او در حین سقوط مرده است یا خیر …هرچند شایعاتی وجود دارد مبنی بر اینکه هنگام سقوط قبل از اینکه شما به زمین برسید می میرید … . او همچنین گفت: ما نمی دانیم که آتش سوزی او را مجبور به سقوط کرده یا اینکه خود سرنوشتش را انتخاب کرده است. از آنجا که جسد او هرگز بازیابی و پیدا نشد ، هیچ گاه شناسایی رسمی صورت نگرفت. با گذشت سالها ، نظریه هایی درباره هویت وی مطرح شد، هرچند هیچ یک اثبات نشده است.
امروز عکس “مرد در حال سقوط” تنها داستان آن یک نفر نیست، بلکه بیانگر داستان تمام کسانی است که در آن روز، سقوط از آن ارتفاع را انتخاب کردند تا نمادی شود برای تامل و تفکر تمام کسانی که از دور شاهد فاجعه بودند که اگر در آن شرایط بودند با داشتن یا نداشتن حق انتخاب، آن روز چه تصمیمی می گرفتند.
ریچارد درو می گوید من هرگز از گرفتن آن عکس پشیمان نشده ام. این یکی از تنها عکسهایی است که کسی را در آن روز در حال مرگ نشان می دهد و دوباره با اشاره به اینکه بیشتر عکس های آن روز تخریب برج ها را نشان می هد و نه درد مردم را، گفت : ما در خاک خودمان یک حمله تروریستی داریم و هنوز هم تصویری از مرگ مردم نداریم. او امیدوار است که عکس “مرد در حال سقوط” پس از تقریباً دو دهه اکنون بتواند از زیر سایه بیرون بیاید. این دیگر یک عکس هولناک از سرنوشت یک مرد مجرد نیست ، بلکه یک یادآوری آرام از سرنوشت ده ها نفراست که در تاریخ معلق مانده اند.
ریچارد درو گفت: من دوست دارم او را یک سرباز گمنام تصور کنم. بگذارید او نماینده همه کسانی باشد که آن روز آن سرنوشت را داشتند.
ترجمه و تنظیم: اعظم حشمتی
————————————————————————————————————————–
برای مشاهده دیگر عکس های مشهور و جریان ساز در تاریخ عکاسی می توانید هشتگ #در_چنین_روزی را در سایت پایگاه عکس چیلیک و صفحه این رسانه در شبکه اجتماعی تلگرام، اینستاگرام و توئیتر دنبال کنید/.
