اطلاعات زیادی در مورد این عکاس در دست نیست . او درسال 1840 در ایرلند متولد شد و در سن 2 سالگی ، در زمان قحطی سیب زمینی به همراه خانواده اش به نیویورک مهاجرت کرد . در سال 1858 او در گالری ماتیو برادی شاگردی می کرد و پس از مدتی به گالری در واشنگتن دی . سی. رفت و با الکساندر گاردنر به همکاری پرداخت . در اغاز جنگهای داخلی سالیوان به برادی در خلق تصاویر تاریخی و گویا از جنگ کمک های بسیاری کرد . اما در سال 1863 او برادی را ترک گفت و به گاردنر پیوست که او خود نیز در سال 1862 برادی را ترک کرده و به تنهایی مشغول به کار شده بود. هم زمان که سالیوان با گاردنر همکاری داشت ، مستند سازی جنگ را نیز تا پایان آن یعنی سال 1866ادامه داد.
سالیوان بسیاری از نقاط آمریکا را در قالب سه سفر مهم عکاسی کرد . در سفر اول و دوم کالیفرنیا ، نوادا ، نیو مکزیکو ، آریزونا و… و در سفر سوم پاناما را به تصویر کشید . او زمان زیادی را برای چاپ نگاتیوهایش صرف می کرد . زمانی که در واشنگتن اقامت داشت با همسر خود لورا ویرجینیا آشنا شد که این آشنایی به ازدواج منتهی گشت .
او در واشنگتن مشاغل عکاسی متعددی داشت از جمله عکاس خزانه داری .
به عنوان یک عکاس قرن نوزدهم ، سالیوان با مباحثی مثل ملت و طبیعت، واقعیت ، هنر، و درک در مفاهیم عکاسی محصور شده بود . اما تصاویر او یک سبک هنر مندانه شخصی داشت . تصاویر جنگهای داخلی آمریکا و عکسهای مربوط به خط مقدم غربی قرن نوزدهم دوسبک شبیه به هم تلقی می شدند که به یک سبک واقع بینانه محدود می گردند. مطمئنا، تصاویر هر دو سبک به خصوص سبک اول ، در ظاهر و سوژه شبیه به هم هستند .
از یک جنبه تیموتی او.سالیوان خود را فردی بسیار جدی معرفی می کند: یک عکاس . اگر همه ما در متون عکاسی این طور خوانده ایم که تار کردن افراد در پس زمینه به صورت عمدی باید ایده و تفکری به دنبال داشته باشد ، از تصاویر سالیوان اینگونه می توان نتیجه گرفت که او می خواهد در تصاویرش اهمیت عکاسی برای خودش را به نمایش بکشد تا حتی به سوژه خود توجه کند . بارزترین نکته این است که سالیوان رابطه خود با عکاسی را میخواهد به نمایش بکشد .
گردآوری: ایلیا فاضل اشرفی
مترجم: فرانه فراهانی