دوربین ” استیو مک کوری ” نخستین مرتبه ای بود که این کشمکش ها و مبارزه ها را به چشم می دید.
امروز او به دلیل کیفیت بی نظیر عکس هایش در بین عموم مخاطبین و علاقه مندانش به عنوان یکی از بهترین عکاسان جهان در قرن اخیر به رسمیت شناخته شده است. به گونه ای که برخی از حامیان نگاه نافذ و ظریف این عکاس معتقدند: عکس های مستند مک کوری سلسله ای از وجود مبارزه و شادی بشر را به بهترین شکل ممکن به تصویر کشیده و در عکس هایش نمایان ساخته است.
نکته بسیار قابل توجه در طول زندگی عکاسی حرفه ای مک کوری، بازیابی دوباره هویت دختر مهاجر افغانی بود که شاید تا پیش از اینکه در برابر دوربین عکاس قرار بگیرد، مجهول الهویه بود ولی در سال 1984 دوربین و نگاه ” استیومک کوری ” در اردوگاه پناهندگان پاکستان چنان عکسی از این دختر ثبت کرد که بسیاری از آن به عنوان از جمله شاخص ترین عکس ها در جهان امروز نام می برند. توجه به چشم های فوق العاده ی دختر جوان که رنگ سبز دارد و نگاهی خاص و عمیق را در خود می پروراند که حرفهای زیادی برای گفتن دارند و در چند کلمه نمی توان آن را به سادگی بیان کرد.
شاید بتوان در مقام مقایسه با عکس های دیگر، به واقع این عکس را به دلیل ویژگی های منحصر به خودش غیرقابل قیاس دانست! اما زمانی که عکس به تو زل زده و نگاه می کند (نگاه خیره عکس) فکر می کنم که ارزش آن می تواند با تابلوی نقاشی مونالیزا برابری کند.
” استیومک کوری ” با چاپ این عکس در سال 1985 توانست در مجله ی نشنال جغرافی به شهرتی جهانی رسید. تصویری که پس از 15 سال از سوی عکاس به نام ” شربت گل ” این دختر جوان افغان معرفی شد و چنان در انبوه مخاطب پوسترها و بروشورها و روزشمار‌های این عکس موثر افتاد که کمک‌های جوامع بین‌المللی را به سوی کشور افغانستان سرازیر کرد.
عکس ” شربت گل ” توانست مدال طلای مسابقه عکاسی خبری رابرت کاپا را که به عکاسان گزارشگر، شجاع و جسور در جنگ ها می رسد، به خاطر بهترین گزارش تصویری برای عکاس به ارمغان آورد.
” استیومک کوری ” در گفتگو با یکی از خبرنگاران بین المللی پیرامون سطح انتظاری که از بیننده عکس و آثار خود دارد اظهار داشت: “چیزی که می‌خواهم در عکس های من دیده شود ارتباطی انسانی است که بین همه ما وجود دارد. چه در کشور هند زندگی کنیم و چه در خاک آفریقا یا در جغرافیای آمریکای لاتین باشیم! ما همه در اصالت شبیه به هم هستیم، جدا از هر مذهب و زبان یا نژادی که داریم.”
” استیومک کوری ” در یکی از گفت و گو هایش در مراسم گشایش نمایشگاهی از آثار عکاسی در پاسخ به دلایل عمده ای که برای دخالت رنگ در عکس (عکاسی رنگی) دارد اظهار داشت: به صراحت اعلام می کنم که بازار فروش عکس ها از جمله دلایل انتخاب و دخالت رنگ در عکس ها است ولی همچنان هم معتقدم دنیای پیرامون ما هم رنگی است و در واقع، رنگ یکی از ابعاد و عناصر مهم و لازم زندگی معاصر است. من معتقدم یک عکس رنگی موفق باید نقش عکس سیاه سفید را بتواند داشته باشد. من با دخالت رنگ در جستجوی برانگیختن محتوای درونی احساس بیننده نیز هستم و تنها دلیل حضور رنگ، رنگی کردن عکس هایم نیست!
” استیومک کوری ” در دوره حرفه ای کار خود کتاب هایی را از آثار عکاسی خود منتشر کرد که از جمله می توان به عناوینی چون: راه های امپریالیستی در سال 1985، موسم در سال 1988، تصاویر در سال 1999، جنوب و جنوب شرقی در سال 2000، پناهگاه در سال 2002، آیین بودا سفر تبت در سال 2003، استیو مک کوری در سال 2005، در جستجوی شرق در سال 2006 اشاره کرد