احمد ناطقی در نمایشگاههای متعدد خارجی و داخلی شرکت کرده و دارای جوائز داخلی و بین المللی می باشد. آخرین نمایشگاه انفرادی وی در سال ۱۳۷۹ در « خانه  عکاسان ایران» با عنوان « تولد  در زندان» برپا گردید.
وی در سال ۱۳۶۹ وارد حوزه هنری شد و جشنواره بین المللی عکس کودک و نوجوان  را بنیان گذاشت.
او همچنین طراح اصلی و از بنیانگذاران «خانه عکاسان ایران» و انجمن عکاسان فردا می باشد، وی در حال حاضر مدیر «خانه عکاسان ایران» است.
وی پس از آن مجموعه‌ای تصویری از مراسم حج در عربستان را در به نام مشق عشق منتشر کرد  اثری دیگری از وی که تصاویر سوئیت سمفونی و نمایش اجرا شده در تالار وحدت است؛ باعنوان رسول عشق و امید چاپ گردید.
آخرین نمایشگاه وی به صورت خیابانی، ۲۱ سال پس از فاجعه حلبچه در سال ۲۰۰۹ میلادی در همان محل‌های وقوع حادثه برگزار گردید .
احمد ناطقی پس از برگزاری نمایشگاه در حلبچه به مدت دو سال در جستجوی افراد زنده ی تصاویرش بود و 7 نفر از آن‌ها را در مشهورترین عکس هایش یافت و پس از گفتگو با آنان عکسهایی از آنان تهیه کرد و مجموعهٔ عکسهای فاجعه به همراه نمایشگاه خیابانی و عکسهای مقایسه‌ای را در مجموعه‌ای باعنوان صدای سکوت با سه زبان کردی فارسی و انگلیسی به چاپ رساند.
ناطقی معتقد است عکاسی مستند اجتماعی یکی از مهمترین شاخه های عکاسی است که نقش بسزائی در تحولات اجتماعی دارد.