نمایش آثار عکاسان مستند با عنوان «اسناد زندگی» با همت نازلی عباسی از روز جمعه ۲۹ آذر ماه جاری در محل گالری نگاه در تهران به نمایش گذاشته می شود.
به گزارش پایگاه عکس چیلیک در این نمایشگاه گروهی عکس که با دعوت از سوی گالری انجام گرفته، تعداد ۲۶ تن از عکاسان مستند با ارایه فایل عکس یک مجموعه نمایشگاهی از نگاه مستند را با عنوان « اسناد زندگی » گردآوری کرده اند.
عکس های این نمایشگاه گروهی هر یک به گونه ای به زندگی و زیست انسان ها اشاره دارند. عکس ها در زمان ها و مکان های متفاوت عکاسی شده و نظام ثبت فنی آنها شامل عکس های آنالوگ و دیجیتال هستند.
اسامی عکاسان صاحب اثر در این نمایشگاه به ترتیب حروف الفبا و به این شرح معرفی شده است:
کوروش ادیم ، امیرعلی جوادیان ، نادر داوودی ، سعید دستوری ، محسن راستانی ، مسعود زنده روح کرمانی ، مریم زندی ، سیّدجلال الدین سپهر ، مجید سعیدی ، نادر سماواتی ، افشین شاهرودی ، سیوا شهباز ، سیف الله صمدیان ، جاسم غضبانپور ، حسن غفاری ، محمد فرنود ، علی قلم سیاه ، کاوه گلستان ، هنگامه گلستان ، بهرام محمدی فرد ، ساسان مویدی ، مهدی منعم ، ساعد نیک ذات ، پیمان هوشمند زاده ، آلفرد یعقوب زاده و آرش یغماییان .
این نمایشگاه عکس در ساعت ۱۶ روز جمعه ۲۹ آذر ماه گشایش یافته و تا ساعت ۲۰ ادامه خواهد یافت. علاقمندان می توانند تا پایان روز ۱۱ دی ماه در نگارخانه نگاه همه روزه به جز روزهای دوشنبه از ساعت ۱۱ تا ۱۹ از عکس های به نمایش گذاشته شده دیدن کنند.
گالری دوشنبه ها تعطیل است.
دیدگاه هر یک از عکاسان پیرامون حوزه «عکاسی مستند» در طی روزهای برگزاری این نمایشگاه از طریق سرخط اخبار پایگاه عکس چیلیک درج و در شبکه های اجتماعی منتشر خواهد شد.
گالری نگاه در: تهران، خیابان مطهری ، خیابان جم ، خیابان غفاری ، نبش لاجوردی ، شماره ۶۴ واقع شده است.
منبع: پایگاه عکس چیلیک
۱ دیدگاه. دیدگاه جدید بگذارید
نمایشگاه “اسناد زندگی” مجموعه آثار ۲۶ عکاس بود که به صورت رنگی و سیاه و سفید در ابعادی بسیار متفاوت ارائه شده بودند.
آنچه در خبر نمایشگاه توجه ام را جلب می کرد و مشتاق ترم می کرد برای دیدار از این نمایشگاه، عنوان عکاسان صاحب اثر بود.
و در قسمتی از قاب نخست نمایشگاه آمده بود “این مجموعه شامل مستنداتی از نگاه ۲۶ عکاس است که هر یک به گونه ای گوشه ای از زندگی را در برهه ای از زمان نشان می دهد”
اما در دیدار از این نمایشگاه دریافتم که برخی از آثار با “عکس مستند”، طبق تعریفی که از عکاسی مستند داریم فاصله داشته و بیشتر تاکید بر رنگ یا فرم بودند.
سه اثر ارائه شده از جناب جاسم غضبانپور بسیار برای ام تامل برانگیز بود و حال و هوای روزهای کودکی و مدرسه و جنگ را به طور زنده در ذهنم تداعی نمود و همچنین تک فریمی از مرحوم کاوه گلستان که وزنه سنگینی بود در برابر تعداد زیادی از عکس های حاضر در نمایشگاه که به نظر می رسید کاملاً سطحی انتخاب و ارائه شده بودند و بر خلاف انتظار و ذهنیتی بود که از عکاس در ذهن داشتم و این گونه حضورشان در نمایشگاه را به نوعی توهین به مخاطب تلقی می کنم
برخی با ارائه چندین باره آثار قبلی حضور پیدا کرده بودند و برخی به نظر می رسید بدون توجه به عنوان نمایشگاه اثری را که در دسترشان بوده ارائه نموده بودند.
و در نهایت با سوالات زیادی در ذهن و ابهامات فراوانی در رابطه با عکاسانی که نام و اعتبارشان در ظاهر بسیار سنگین است ولی در عمل اینچنین ضعیف! نمایشگاه را ترک کردم.