1. خانه
  2. بانک اطلاعات عکاسان خارجی
  3. آرنولد نیومن

آرنولد

نیومن

2006/06/06
1919/03/03

آرنولد نیومن در سال 1918در نیویورک متولد شد، او قبل از اینکه عاشقانه کار عکاسی را آغاز کند در دانشگاه میامی طراحی و نقاشی خواند.
تغییر رشته او به عکاسی و کار در یک استودیو عکاسی در پنسیلوانیا به دلایل مالی صورت گرفت، پدر آرنولد نیومن در طول رکود اقتصادی هنگامی که هتلی را در میامی اداره می کرد، بیمار شد و آرنولد به دلیل مشکلات مالی خانواده دیگر استطاعت پرداخت شهریه دانشگاه را نداشت، بنابراین به کار عکسبرداری پرتره در فیلادلفیا پرداخت.

برخی از نمونه آثار

نتیجه‌ای پیدا نشد.

او در سال 1939 به فلوریدا بازگشت و یک استودیو عکاسی را در وست پالم بیچ اداره می کرد.
بعدها او استودیو عکاسی نیومن را در ساحل میامی راه اندازی کرد و آن را در طول جنگ جهانی دوم اداره کرد، سپس در سال 1946 به نیویورک بازگشت و استودیو آرنولد نیومن را گشود.

نیومن در طول سال های اولیه کارش در نیویورک، برای نشریه Harper’s Bazaar عکاسی مد انجام داد و نیز عکسهایی برای نشریه LIFE و استودیوهای هنری گرفت، در کنارآن به عکاسی پرتره افراد مشهور پرداخت .

در نیویورک نیومن از بومنت نیوهال، متصدی بخش عکاسی در موزه هنر مدرن خواست تا به کارهای او نگاهی بیندازد، نیوهال تحت تاثیر قرارگرفت و عکاس جوان را به دیدن آلفرد استیگلیتز فرستاد.

پس از آن، او با صاحب گالری برای شرکت در یک نمایشگاه مشترک ملاقات کرد.

او یکی از متمایز ترین عکاسان پرتره خلاق آمریکایی بود که تاریخ قرن بیستم را از طریق عکس هایش ثبت کرد.
عکسهای پرتره او شامل بسیاری از برجسته ترین و با نفوذ ترین چهره های پس از دوران جنگ جهانی دوم هستند. پرتره های نیومن ماهرانه و پیچیده هستند. اگر چه در نگاه اول به راحتی درک می شوند، اما وقتی دقیق شوید، آنها مخاطب را درگیر عریان سازی انفجار و اکتشاف شخصیتی خویش می کنند.
کار او مصداق عبارت “پرتره های زیست محیطی ” بود، موضوع توسط آنچه که فرد به واسطه آن مشهور شده، احاطه گردیده، تنها چیزی که اهمیت دارد این است که اگرتصویر صادقانه باشد، شما و هر کس دیگری می تواند بگوید. اگر صادقانه نباشد بازهم شما و هر کس دیگری می تواند بگوید. این توضیح می دهد که چه عکاسی خوب است. ”

عکس های سیاه و سفید نیومن نشانه بودند چرا که آنها آنچه را که سوژه انجام می داد را به نمایش گذاشتند، استراوینسکی با پیانو اش؛ دانشمند برنده جایزه نوبل در آزمایشگاه اش؛ دالی در کنار آثارش و یا در استودیو .

نیومن در مصاحبه ای با دیجیتال ژورنالیست در دسامبر 2003 گفت: “من پرتره را خارج از استودیو گرفتم و وارد زندگی واقعی شدم.”

درک این نکته آسان است که نیومن چنین موفقیتی را در این هنر بسیار انسانی، عکاسی پرتره کسب کرده است.

او جدی بود، به راحتی به اطراف می رفت، به راحتی گفتگو می کرد و شنونده خوبی بود و خیلی شوخ طبع بود. او تمام این ویژگی های خوب را بدون از دست دادن اقتدار هنری خود حفظ می کرد وتوانایی گفتن جملاتی مثل : ” فعلا همانجا بشین، یا می کشمت” را به سوژه اش داشت.

نیومن در جایی می گوید: به یاد داشته باشید عکاسی تنها 1% هوش و 99% جابه جایی لوازم است .
وی در طول دوران کاری اش از افراد مشهوری چون روسای جمهور آمریكا، پیکاسو ، فرانکو، هانری کارتیه برسون ، مرلین مونرو، ایگور اشتراوینسكی و بسیاری از دیگر هنرمندان، سیاست مداران و افراد سرشناس عکس گرفت و پرتره های محیطی اش در مجله هایی چون NEWSWEEK, SQUARE, FOURCHON LIFE, TIME, به چاپ رسید.

نیومن همیشه به طور مستقل کار می کرد و از عکاسی انتزاعی نیز به اندازه پرتره لذت می برد، او حس فوق العاده از طنز و شوخ طبعی داشته که از عمق شخصیت و تجربه هایش نشات گرفته است، او تاثیر و نفوذ زیادی بر روی هنر و عمل عکاسی، به خصوص در ژانر پرتره گذاشت.

وی مقام عکاس پرتره قرن 20 را بدست آورد، برای کسانی که استعداد های اولیه او را برای عکاسی از مردم دیده اند جای تعجب نیست .

آرنولد نیومن در 6 جون 2006 در سن 88 سالگی در یک مرکز پزشکی در نیویورک در گذشت.

گردآوری: ملیحه فرهادی
مترجم: لادن زارعی

عکاسان ایرانی

عکاسان بین المللی

فهرست