ژاک-هانری
لارتیگ
ژاک-هانری
لارتیگ
ژاک هانری لارتیگ در 1901 در یادداشت های روزانه ی خود چنین نوشت:” عکاسی چیزی جادویی است ! چیزی جادویی که آغشته به همه نوع عطر سخر آمیز است، چیزی عجیب، فریبنده و فوق العاده که خیلی سریع بدان دلبسته می شویم .”
بنابر این در هفت سالگی به عکاسی دلبسته شد و از آن زمان دلبستگی او نسبت به این وسیله ی بیانی همواره پابرجا ماند.
برخی از نمونه آثار
لارتیگ در یک خانواده ی بزرگ و بسیار مرفه فرانسوی زاده شد . پدر او تاجر بود و مسلما مشغله ی اصلی خانواده وی را پرداختن به تفریحات تشکیل می داد. ژاک هنری لارتیگ در یادداشت های روزانه و تصاویری که با دوربین عکاسی خود گرفت ، سرگرمی های خانوادگیش را با دقت وصف کرد. خانواده او و دوستانشان به طرز خاصی شیفته ی پدیده ی حرکت بودند و از این رو به ساختن هواپیمای بی موتور و سورتمه می پرداختند و به تماشای مسابقات بالن سواری و اتومبیل رانی می رفتند. آنان به هواپیما نز علاقه زیادی داشتند. ژاک هانری لارتیگ استعدادی حقیقی در محاسبهی زمان نوردهی داشت و غالبا می توانست از موضوعات خود در حال بلند شدن از زمین عکس بگیرذ . با توجه به این که هیچ اندیشه ی قبلی در خصوص عکاسی در ذهن نداشت ، همواره با حساسیتی کاملا تازه درحال نگریستن به دنیای پیرامونش بود.با لارتیگ همه چیز امکان پذیر می شد و شماری از جالب ترین تصاویر او، عکس هایی هستند که در آنها حرکت منطقی موضوع برای لحظه ای معلق گشته است. نگاه های لحظه ای او به حیوانات و انسان هایی که در حالت هایی غیرواقعی اما دوست داشتنی تصویر شده اند، یادگارهایی جذاب از دنیایی از میان رفته را تشکیل می دهند و از آن رو که از دریچه ی چشم یک کودک به ثبت رسیده اند، فریبنده به نظر می رسند.
لارتیگ از 1914 تا 1918 از دوربین خود برای تهیه ی اسنادی درباره شیوه ی زندگی کاملا متفاوتی که به دوران جنگ مربوط می شد، استفاده کرد . او در خلال جنگ جهانی راننده ی اعضای ستاد ارتش بود و بدین سان ، تصاویری از صحنه های پاریس را پیش و پس از آتش بس به ثبت رساند. لارتیگ در سال پس از خاتمه جنگ ، با بی بی مساژه ازدواج کرد و از زن مدل مورد علاقه ی وی شد. لارتیگ ازهمسر خود در تمامی طول زندگی مشترکشان در لندن ، در سواحل دریا ، در حال رقص و یا به همراه پسرانشان عکس گرفت. شروع به انجام تجربیاتی در زمینه ی نمایش تصاویر متحرک کرد.لارتیگ دست به تجربه ی شیوه ی خودرنگ ، دوربین های برجسته نما، کوچک اندازه و دوربینهای دستی نیز زد و از ابتدای سالهای 1950 به طرز روز افزونی از اسلاید استفاده کرد.
لارتیگ به موازات عکاسی ، نویسنده ای پرکار نیز بود و به نقاشی هم می پرداخت. در هنگام کودکی ، غالبا صحنه هایی را که از آنها عکس می گرفت و برای چاپ آنها در تاریکخانه به اشکال بر می خورد، طراحی می کرد . با عکسهای خود آلبوم هایی فراهم می آورد و تصاویر را طبق توالی منطقی آنها دسته بندی می کرد و برایشان شرحی می نوشت . لارتیگ بدین سان بیش از 110 آلبوم تهیه کرد و در 1979 مجموعه ی آثار خود را به کشور فرانسه هدیه کرد.
آثار لارتیگ که رنگی از طبع ممتاز فردی وی را در خود دارد و تنها برای لذت شخصی او تهیه شده است، به صورتی بی نظیر تجسم کننده ی زندگی مردمی است که به دنبال سعادت، دوستی و لذت اند.
عکاسان ایرانی
عکاسان بین المللی