تخصص او در زمینه گرافیک به او کمک می کرد تا با درک صحیح واستفاده بجا از نور و سایه تصاویر خارق العاده ای را ثبت کند؛ اما چرخش روزگار او را برآن داشت تا در نهایت به یکی از تصویرگران رنجهای انسانی در دنیای پس از جنگ بدل شود.

در سال 1949 با عضویت در شرکت عکاسی مگنوم (Magnum) از مردم بسیاری از نقاط جهان همچون هند، کره، ویتنام، ایالات متحده،اروپای شرقی و غربی عکاسی نمود.

او که به شدت از رنج هایی که پس از جنگ جهانی دوم به مردم وارد آمده، متاثر شده بود خود را وقف ثبت فلاکت انسان ها در سراسر دنیا نمود.

عکس های بیشاف از خرابی ها و ویرانی های پس از جنگ در اروپا او را تبدیل به یکی از عکاسان مطبوعاتی پیشتاز زمان خود نمود.

سرانجام در حالی که تنها 38 سال داشت، در سال 1954 زمانی که برای انجام ماموریتی عازم پرو شده بود در یک حادثه رانندگی جان خود را از دست داد اما نام او در دنیای پر فراز و نشیب عکاسی بر سر زبان ها باقی ماند و بسیاری از آثار ارزشمند و انسانی او مردم بیشماری را در جهان متحول کرد.

در سال 1966 موسسه یادبودی به نام ورنر بیشاف، رابرت کاپا (Robert Capa)و دیوید سی مور (David Seymour) افتتاح گردید که سالها بعد تبدیل به یک مرکز بین المللی عکاسی شد.