بردی آن آفتاب را بردی آه ای مرگ! کاش می مردی
راز دشت را می شناخت و راز پاییز را و به عرفان پاییز پیوست…
هم دل و هم داستان بود با ما و باز زندگی
واقعیت را در قاب صمیمیت و صداقت جلوه می داد و زندگی را روایت می کرد به شیرینی طلوع و به تلخی جنگ در خواب خاکی کودکان
زندگی اش، زیبا ترین قاب مهربانی بود و همدلی و همراهیش راز زیستن سزاوارانه را به ما آموخت: همدیگر را دوست بدارید در هرشرایطی و نه در شرایطی .
از او بیاموزیم:
زندگی را و ماندگاری را
انجمن صنفی عکاسان مطبوعات ایران