1. خانه
  2. اخبار
  3. از میان رسانه ها
  4. پیام تشکر خانواده حسین پرتوی

پیام تشکر خانواده حسین پرتوی

borna ghasemi-1-165.jpg
خانواده مرحوم حسین پرتوی – عکاس انقلاب – در پیامی از همه کسانی که در مراسم تشییع، تدفین و بزرگداشت این عکاس حضور پیدا کرده بودند، قدردانی کردند.

به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، در این پیام آمده است: «باور داشتیم که بیماری پدر او را تحلیل برده است ولی از رحمت پروردگار طلب کرده بودیم که تا ایمان به این هجران را در ما به باور نرسانده، این فراق را جاری نکند.

بیماری، درد است و بیمارداری دردی سنگین و حواشی سنگین این دردها را که نمی‌توان نادیده‌شان انگاشت! اینها همه بسی ناگفتنی‌تر از آن است که بتوان در سطری گنجاند.

دردی که با وجود سعی در پنهان داشتن از پدر، در نگاهش می‌خواندیم که از آن آگاه است.

دردی که سال‌ها مادر با حضور هر لحظه کنار پدر در دل نگاه داشت تا جایی که دعوت به یک سفر زیارتی را نیز به خاطر تعذب پدر در تنهایی برنتافت.

دردی که خانواده “عبدالحسین پرتوی” هر روز با آن سر کرد و در برابر شدت این ابتلاء صبوری کرد و تنها به خدا پناه برد.

دردی که امروز پدر ندارد و مادر نمی‌کشد و اعضای خانواده پنهانش نمی‌کنند.

دردی که ۱۹ بهمن هر سال به واسطه ثبت عکس کمرشکن بیعت همافران با حضرت امام خمینی(ره) در مدرسه رفاه در سال ۱۳۵۷ که، از صبح تا عصر سر باز می‌کرد و می رفت تا سالی دیگر و شاید! یادی دیگر.

اینک از دردهایی که هر کدام زخمی به دلمان گذاشت یاد نمی‌کنیم.

اکنون که بیش از چهل روز است جسم نحیف پدر در قطعه نام‌آوران آرام گرفته است، پروردگار را شاکریم که صبر بر این بلا را با رضایت از مشیت الهی بر جانمان ریخت و اسباب تحکیم ایمانمان شد.

خدای را شاکریم که وسعت الطاف بیشمار خود را در دست و دل و نگاه دوستان و آشنایان، همکاران و خبرنگاران، پایگاه‌های اطلاع‌رسانی عکس و عکاسی، عکاسان و هنرمندان، مدیران و مسئولین، همسایگان و شاگردان و روح مهربان و قدر شناس این مردم ریخت تا از دور و نزدیک جویای احوال آن عکاس فقید و هنرمند رفیع القدر باشند و گاه! در محضر پدر حضور یابند و با کلام نگاه، بگویند و بشنوند و در نهایت این قصه سرشار از درد، آن چنان با شکوه، درک و معرفت را فریاد کنند.

در روزگاری که گرفتاری‌های گوناگونی همه را دربرگرفته است، نمی‌توان از مهربانی آنان که در طی این مسیر سخت و صعب از وقت و حضور و پشتیبانی و درک و همدلی، به قدر بضاعت یاریمان کردند و تنهایمان نگذاشتند، دم برنزنیم که بضاعت ما در جبران این همه مهر، اندک است ولی لطف و اجر حضرت پروردگاری که فرمود “من لم یشکرالمخلوق، لم یشکرالخالق” را حدودی نیست.

لحظه لحظه حضور و همراهی و همدلی تمامی آنانکه در محضر حضورش حاضر بودند و آنان که در تشییع و ترحیم حاضر شدند و آنانی که دلشان همراهی‌مان کرد را به حضرت کریم و بنده نوازش وامی‌گذاریم که اجرشان محفوظ باشد. ان‌شاءالله.

صمیمانه باری دیگر برای روح آن عکاس هنرمند حلالیت و دعای خیر می‌طلبیم و برای سایر عکاسان عرصه انقلاب و سال‌های مبازه و دفاع و جنگ، سلامت و عاقبت بخیری آرزو می‌کنیم.»

انتهای پیام

پیشین
عکس‌هایی که “تایم” را زیر سوال برد
پسین
دغدغه‌های یک هنرمند عکاس؛از ثبت هنرمندانه تا ثبوت بازاری!

به تازگي منتشر شده

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

این فیلد را پر کنید
این فیلد را پر کنید
لطفاً یک نشانی ایمیل معتبر بنویسید.
شما برای ادامه باید با شرایط موافقت کنید

فهرست