کریستو از سال 1994 تنها به عکاسی ورزشی پرداخت و بازیهای المپیک در سیدنی، آتن و پکن، دو بازی مشترک المنافع، جام جهانی آفریقای جنوبی و بسیاری از مسابقات را در استرالیا و همچنین در سطح بین‌المللی پوشش داد.
در حال حاضر او یک عکاس مستقل است که توانسته با تغییر شکل نحوه ارائه رویدادهای ورزشی به خوانندگان و بینندگان، نام خود را به ثبت برساند. تصاویر او، از “دراز کشیدن سالی” رابینز که در بازی های المپیک آتن ناگهان مسابقه را رها کرد، تا نلسون ماندلا در سالن اپرا، در سراسر جهان دیده شده است.

کریستو درباره عکاسی ورزشی می‌گوید:
“هنگامی که به عنوان یک عکاس قصد به تصویر کشیدن بازی‌های المپیک را دارید، کاملاً آگاه هستید که در حال ثبت لحظاتی تاریخی هستید. ستاره‌های مهم در مسابقاتی پراهمیت، و یا مراسمی تاثیرگذار که شما می‌خواهید در لحظاتی کوتاه این مهم‌ها را به درستی به ثبت برسانید. از طرفی دیگر، گاهی اوقات، این فرصت را خواهید داشت که به دنبال ثبت تصاویری باشید که حرکت و جذابیت خود ورزشکاران المپیکی را نمایش دهد.”
او درباره یکی از عکس‌هایش از مسابقات بسکتبال می‌گوید:
“در مرحله نیمه نهایی بسکتبال بین استرالیا و برزیل، فرصتی برایم فراهم شد تا از پشت‌بام بالا بروم و از فضای پایین‌تر عکاسی کنم.
به دنبال ثبت عکس خبری یا هر چیز تاریخی نبودم. من در این قاب به دنبال یک الگو و جریان ناشی از آن بودم. این قاب فقط در کسری از ثانیه اتفاق افتاد. عکسی زیبا که حرکت و روند موضوع را در بازوان، توپ و حلقه بسکتبال به خوبی نشان می دهد. از طرفی می‌توان گفت جریان المپیک سیدنی 2000 بر روی لبه حلقه بسکتبال و روی توپ به نمایش درآمده است. شما به تصویر نگاه می کنید و ناخودآگاه به اطراف آن سفر می کنید.”

او در مجموعه عکس خود از شهر الکساندرا در آفریقای جنوبی، به مدد بهره حرفه‌ای از نور، ترکیب‌بندی و رنگ توانسته است تلاش کودکان بومی را جهت ارتقا مهارت فوتبال خود به نمایش بگذارد.
الكساندرا یا الكس، شهری است كه به دلیل نداشتن برق در گذشته، بیشتر مردم محلی آن را “شهر تاریك” می‌نامیدند. جامعه‌ای غیر رسمی كه بین حومه شیك ساندتون و حاشیه بزرگراه N3 گسترش یافته است. آنچه از فضای باز و گران‌بهای این شهر باقی مانده است، شامل خاک قرمز، گرد و غبار، سنگ و انبوهی از آجرها و تایرهای دست دوم است. جایی که امیدها و رویاهای کودکان این شهر کوچک در آن نهفته است: رویای به عضویت تیم ملی بافانا درآمدن.

استیو در کالج مکلی / Macleay ، درمرتبه استادی، پیرامون اهمیت برنامه‌ریزی و تحقیق درباره رویداد تحت پوشش عکاسی، و پیش‌بینی لحظات کلیدی، شناخت نور و نحوه تغییر آن و ایجاد یک رابطه درست با موضوع، تدریس کرده است.

استیو کریستو یکی از کسانی است که در عرصه ایده‌ال خود یعنی عکاسی، بدون تردید و بی‌امان تلاش کرده و آثار او گواه این حقیقتند.

شاید بتوان گفت بدون هیچ محدودیتی، به همان اندازه که مسیر رسیدن به جایگاه درست امکان پذیر است، راه کسب دستاوردهای بزرگ نیز وجود دارد. خواه گذرگاه رسیدن به این جایگاهِ اعلا هموار یا ناهموار باشد؛ کسانی که دستاوردهای مهم و برجسته را می شناسند و یا آرزوی رسیدن به آن‌ها را دارند، بیش از هر عملکردی می بایست انتخاب درستی داشته باشند. و در حقیقت، نیروی اراده ای که با تمرکز و بدور از تردید باشد، آنها را به سوی موفقیت ها، حتی فراتر از انتظاراتشان سوق خواهد داد.
آنچه مهم است، تلاش و پیگیری بی‌وقفه برای رسیدن به آن است؛ سفری که یک ماجراجویی است و هرچه سریع‌تر آغاز شود، طولانی‌تر خواهد بود.

جوایزی که کریستو کسب کرده است شامل موارد زیر می‌شود:
لنز طلای IOC 1993 در بخش تک عکس سیاه و سفید، سه جایزه برتر POYi، جایزه دوم عکاسی بین المللی سونی در سال 2008 و در سال 2007 جایزه سوم ورلد پرس فتو/ World Press Photo در بخش داستان‌های اکشن ورزشی/Sports Action Stories
او همچنین به عنوان عکاس سال 2009 Panpa Awards انتخاب شد.

مترجم: صبرا رئیسی