محمد درویش چهره‌ی نام آشنای مردمی و فعال محیط زیست در دیدار از آثار نمایشگاه گروهی عکس «زاستار» نگاه کیارنگ علایی را محیطی زیستی ترین عکس این نمایشگاه معرفی کرد.
به گزارش دفتر رسانه پایگاه عکس چیلیک «مهندس درویش» کنشگر محیط زیست، پژوهشگر، کویرشناس و فعال در حوزه حفاظت منابع محیط زیست کشور، پس از برگزاری نشست نقد و بررسی نمایشگاه عکس زاستار در گالری ثالث حضور یافت و همراه با دکتر پژمان دادخواه، کیوریتور/گرداننده نمایشگاه، پس از دیدار از عکس ها، مجموع حرکت های فرهنگی_هنری را در شکل‌گیری فرهنگ حفاظت از محیط زیست موثر خواند و در مواجهه با نگاه کیارنگ علایی در این نمایشگاه مکث و تامل کرد.
درویش در برابر این عکس عمودی که تک درختی مغفول را در پایین، ماشین بیل مکانیکی را در میانه و خطوط طبقاتی مسیر فعالیت های معدنی را در بالا در زمینه‌ای گرم و عاری از عنصر دیگری جز زمینه به تصویر کشیده، ایستاد و گفت:
«این تصویر یکی از تصاویر شاخصی است که می تواند نماد فدا شدن ارزش های زیستی ما در پای عملیاتی باشد که ما در حوزه محیط زیست به آن «عملیات تتو ژنیک» خطاب می کنیم».
آسیب رسانی به درختی که در ایران ما نمونه های مشابه و بسیاری دارد و اینجا در شیبی حدود ۹۰ درجه واقع شده، در پای خام فروشی و در حال هدر شدن است و ما متاسفانه! سالانه بیش از یکصدهزار اصله از این درختان را در پای چنین عملیات‌هایی – معدنی! سدسازی! خطوط انتقال نیرو! و … _ از دست می‌دهیم.
محمد درویش به اصل دغدغه‌مندی قشر فرهیخته و دقت اهالی فرهنگ و هنر در توجه دادن هر چه بیشتر جامعه به معنا و مفهوم و اصالت فرهنگ حفاظت از محیط زیست هم اشاره کرد و افزود:
در حال حاضر مدتی است پروژه‌ای را شروع کرده‌ایم که مربوط به این چنین درختان آسیب دیده است که شناسایی و نجات «درختان ریشه در باد» که نمونه‌ی آن را در این عکس مشاهده می‌کنیم شامل می‌شود که در اثر همین عملیات تتو ژنیک ریشه هایش از خاک بیرون افتاده و این درخت با توجه به اینکه گونه ای از درختان بلوط می‌باشد و در حال نابودی است و اگر بتوانیم به داد بی‌صدای این دست درختان برسیم این‌گونه‌ها تا حدود دو هزار سال دیگر هم می‌توانند به حیات‌شان ادامه دهند.
این کارشناس محیط زیست با تاکید بر اصل و اهمیت وجود درخت در چرخه سلامت زیستی بشر به تاثیر مخرب برخی فعالیت های غیرنافع و ضدمحیط زیستی هم اشاره‌ای گذرا کرد و گفت: فکر می کنم این تصویر خیلی آشکار دارد به بیننده و مخاطب خود می‌گوید که: «ما چگونه در حال قربانی کردن الماس های درخشان این سرزمین در پای شکلات های تلخ هستیم».
درختان بزرگترین گیاهان موجود بر روی زمین هستند و بیش از سی گونه خدمت به بشر دارند که از آن جمله می‌توان به: تولید اکسیژن، تقسیم و تصفیه کربن، حفظ آب و خاک، افزایش نفوذپذیری، تغذیه سفره های آب زیرزمینی، تعدیل اقلیم، تنوع زیستی، و … عرضه می‌کنند که جمع آوری ارزش های یاد شده در دوره‌ی سالانه حدود دویست هزار دلار می‌شود و ما هر ساله در کشور نزدیک به یکصد هزار اصله درخت را تنها با همین دلایل و علت‌ها از دست می دهیم.
این کنشگر محیط زیست در پایان پیشنهاد کرد که در ارایه اطلاعات هرچه بیشتر به مخاطبین و جامعه بایستی مردمی‌تر عمل کرد و در این باره اظهار داشت:
«اگر پیرامون هر کدام از این عکس های هنری که با موضوع گرامی داشت محیط زیست گردهم آمده اند، در کنار درج نام هنرمند که بسیار هم دارای اهمیت است، به شرح موضوع و اطلاعاتی مرتبط با قصد و نگاه عکاس توسط یک کیو آرکد/رمزینه/QR_code پرداخته می‌شد بدون تردید فرآیند تاثیرگذاری آموزشی هر اثر را در نگاه مخاطب و روان بیننده افزایش می دادیم. گاهی! لازم است از شرح و کپشن و اعداد و آمار و نمودار در کنار آثار و در مسیر عرضه به بیننده کمک بگیریم تا به مقصود حرکت و حضورمان بیشتر دست پیدا کنیم و لزوم حرکت هایی فرهنگی_هنری در حوزه های تخصصی مثل محیط زیست نیازمند همین تلفیق های هوشمندانه و فرهنگ‌سازی آگاهانه است.
