شماره آبانماه ماهنامه دیده به مجموعه «بعد از مادربزرگ» مهرداد افسری می‌پردازد که با متنی از مهدی مقیم نژاد همراه شده و افسون عبدی راد آن را برای نسخه انگلیسی دیده ترجمه کرده است.
مقیم نژاد در نوشته‌اش این مجموعه را به شکلی مختصر در سه سطح به هم پیوسته نشانه شناختی مورد تحیلی قرار می‌دهد و در بخشی از آن می‌نویسد: «در سطح نمایه‌ای (یا آنچه که دقیقاً به موضوع عکس بر می‌گردد و ریشه در دنیای واقعی دارد) ما با عکس‌های افسری به گردشی شبانه در باغی تابستانی دعوت شده‌ایم. گذر از کنار درختان و نهال‌های نورس و گل‌هایی که می‌توان رایحه‌ی آن را در ذهن پروراند، و در دل تاریکی شب، چنان که مرسوم است، به خیالی چنین مطبوع دل خوش کرد. به نظر می‌رسد عکاس در لمس این فضا با مخاطب شریک است زیرا پرسه‌های شبانه و ثبت تصاویر او به بازنمایی چیزی انجامیده که ما اکنون شاهد آنیم. در واقع، عکاس ضمن آنکه همین ویژگی ارجاعی را متضمن وجه عکاسانه‌ی تصاویرش می‌کند، با برانگیختن احساساتی ساده راه را نیز برای تفاسیری پیچیده‌تر می‌گشاید.»
