امید محکمی متولد سال 1357 در شیراز است و در سال ۱۳۷۴ در آستانه ۱۷ سالگی آشنایی اش با دنیای معجزگونهٔ عکس، در عکاسی افرنگ، در محلهٔ قدیمی پشت ارگ کریمخان شیراز نزد “آقای حسن شاه قطبی” رقم خورد.
بلافاصله پس از فراغت از تحصیل، داوطلبانه به آنجا رفت تا در اتاق تاریک، جادوی آشکار شدن تصویر بر کاغذ حساس عکس را به تجربه بنشیند.

در سال ۱۳۷۵ برای تحصیل در رشتهٔ عکاسی در دانشگاه هنر و معماری راهی تهران شد.

سال های ۱۳۷۶-۱۳۷۸  نخستین فعالیت حرفه ای عکاسی اش در همان سال با همکاری نشریهٔ داخلی انجمن حمایت از بیماران کلیوی به سردبیری سیامک پورزند، آغاز شد و پس از آن به عنوان عکاس بخش فرهنگ و هنر روزنامه آریا به دبیری حسن ملکی، مشغول به کار شد. 

در سال ۱۳۷۸ و در میانه راه تحصیل، به عنوان دبیر عکس ماهنامه هنر ایران مشغول به کار شد. این ماهنامه به عنوان ضمیمهٔ هنری روزنامه ایران به مدت یک سال و در ۱۲ شماره منتشر شد.

در سال ۱۳۷۹ کارگاه هنر ماه نو را با فعالیت در حوزهٔ عکاسی و گرافیک راه اندازی کرد. او، با پروژه عکاسی و مستندنگاری ابنیه تاریخی  ــ   مذهبی امام زاده های استان گیلان با همکاری سازمان اوقاف و همچنین عکاسی و مستندنگاری کتیبه های نستعلیق میرزا غلام رضا در مسجد سپهسالار تهران وارد حوزهٔ عکاسی از آثار تاریخی و موزه ای شد.
در ادامه این مسیر، عکاسی مجموعه ای بی نظیر از آثار شاخص موزه ای ایران همچون؛ مُهرها، قلمدان ها و جلدهای لاکی، نسخ خطی، نگارگری ها، مجموعهٔ کامل آثار کمال الملک از مجموعه های آستان قدس، موزهٔ ملک، موزهٔ خوشنویسی، موزهٔ ملی، کتابخانهٔ ملی، کتابخانه و موزهٔ مجلس، سعدآباد و نیاوران و مجموعه های شخصی، و همچنین فعالیت در حوزهٔ چاپ را با مدیریت هنری بازنشر بیش از ۴۰ نسخهٔ خطی و نفیس در کارنامه خود ثبت کرد.

در سال ۱۳۹۳ اولین مجموعه عکس خود را با نام «مچاله های خون» و با موضوع خشونت در قالب هنرهای مفهومی به انجام رساند و در خردادماه ۱۳۹۳ اولین نمایشگاه انفرادی خود را در گالری شکوه تهران برگزار کرد.