محسن راستانی:ما درگیر ماده خام عکاسی که “واقعیت” است شده بودی

تهران- خبرگزاری ایسکانیوز: محسن راستانی : ما درگیر ماده خام عکاسی که “واقعیت” است شده بودیم و کسی که در کنار ما جان می داد ماده خام کار ما بود.

به گزارش روز دوشنبه خبرنگار گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران دانشجویی ایران “ایسکانیوز”، در نشست صمیمانه با حضور عکاسان کتاب “زن در دفاع مقدس” که در موسسه فرهنگی و هنری اسوه برگزار شد، محسن راستانی گفت: حضور ما در جنگ توفیق اجباری بود و البته از این بابت خوشحال هستیم چرا که ما درگیر ماده خام عکاسی که “واقعیت” است شده بودیم. کسی که در کنار ما جان می داد ماده خام کار ما بود که ما را در بر گرفته و غافلگیر می کرد.
وی افزود: در آن سالها من وارد دانشکده می شدم که شنیدم خرمشهر زیر خمپاره است، من نیز مثل سایر افراد به کمک برادرانم رفتم و برای خانواده ها عکس های یادگاری می انداختم. اولین بار بود که عکس می گرفتم، شاید قبلا عکس گرفته بودم اما با عکس ها درگیر نشده بودم.
عکس های قطعه قطعه شده اثر عجیبی داشت. خانواده شهدا با عکس ها ارتباط بهتری برقرار می کردند تا با جسد فرزندانشان و به طور کل انسان فردیت خود را در چهره می شناسد و به اثبات می رساند.
راستانی خاطر نشان کرد: نسل جوان راجع به آنچه عکاسی می کند تمرکز ندارد و واقعیات آنها را دچار تامل نمی کند تا وارد سوژه شوند.
در آن زمان ما آماده نبودیم و بلوغ لازم برای عکاسی در ما ایجاد نشده بود. تازه از حوادثی مثل انقلاب بیرون آمده بودیم اما ابعاد انقلاب با جنگ خیلی تفاوت داشت و ما با واقعیتی موازی شده بودیم که آن را درک نکرده بودیم. در جنگ جهانی اول و دوم تعداد عکاسانی که در جبهه ها حضور داشتند ۲۱۰ نفر بودند ولی آن دوره، دوره بی پناهی عکاسان بود. در آن دوره برای اولین بار کمال خرازی نقش والایی در جمع آوری عکس داشتند.
وی تصریح کرد: جنگ آنقدر بی امان علیه ما بود که جرات نداشتیم راجع به کلمات فکر کنیم، ما که جنگ را به وجود نیاوردیم که آن را تبلیغ کنیم. بنابراین ستاد تبلیغات جبهه و جنگ تغییر نام داد و نام “بنیاد حفظ و نشر آثار دفاع مقدس” را به خود گرفت.
راستانی در خصوص نقش زن در دفاع مقدس گفت: حضور زن در آن روزها واقعی تر و جدی تر بود و از دلایلی که ما عکاسان دچار عاطفه بودیم این بود که خانواده ما را در بر گرفته بود.
زنان ما زنان ویتنامی نبودند و به نظر من نشان دادن زنان اسلحه بدست کافی نیست و ما افتخار می کنیم که زنان ما پشت جبهه های جنگ خدمات رسانی می کردند.
در پایان گفت: عکس های جنگ باید مردمی شوند و پرداختن به آن در هفته جنگ و ایام الله کافی نیست و باید از موضع مسایل علوم اجتماعی به اسناد جنگ نگاه کنیم. در ضمن ما به مخاطبان جدیدی برای عکس های جنگ نیاز داریم.
در ادام این برنامه سید عباس میر هاشمی گفت: کتاب “زن در دفاع مقدس” هفتمین جلد از عکس های دفاع مقدس است.
وقتی جنگ تمام شد “ستاد تبلیغات جبهه و جنگ” تغییر نام داد و نام “بنیاد حفظ و نشر آثار دفاع مقدس” را به خود گرفت.
ما اگر ادعا کنیم اهل فرهنگ و هنر هستیم باید از کسانی که متولی این فعالیت ها هستند قدردانی کنیم.
تهیه این عکس ها به عنوان اولین کتاب برای پاسداشت زنان در دفاع مقدس سختی های زیادی داشت چرا که در آن زمان زنان علاقه زیادی به عکس گرفتن نداشتند و در این زمینه سختگیری های زیادی می شد. بعد از تهیه عکس ها جشنواره زن در دفاع مقدس در سال ۸۱ برگزار شد و دبیری آن به عهده جوادیان بود که البته بعد از داوری با کسری هایی رو به رو بودیم. ما در گرافیک عکس ها تغییری ایجاد نکردیم و خواستار گرافیک به شکل سابق آن بودیم. بالاخره ۱۱۰ اثر جمع آوری و انتخاب شد و در یازدهمین دوره انتخاب کتاب سال دفاع مقدس کتاب “زن در دفاع مقدس” عنوان کتاب برتر را به خود اختصاص داد.