دریاقلی سورانی، اوراق فروشی بود که به همراه فرزند خردسال خود در گورستانی از اتومبیل‌های فرسوده در حاشیه آبادان زندگی می‌کرد.
به گزارش خبرنگار اجتماعی باشگاه خبری فارس «توانا»، نظام جدید آموزشی «3ـ۳ـ۶»، سال ۱۳۹۱ در تمام مدارس ابتدایی کشور اجرا شد و بر اساس آن، ششم ابتدایی ایجاد شد.
کتاب‌های پایه ششم ابتدایی نیز که جدیدالتألیف بود، بین تمام ششم ابتدایی‌ها توزیع شد تا نظام جدید آموزشی اجرایی شود.
در درس چهاردهم کتاب فارسی ششم ابتدایی، به زندگی شهیدی پرداخته شده است که شاید نامش را کمتر کسی شنیده بود؛ مرد فداکاری به نام دریاقلی سورانی.
دریاقلی سورانی، اوراق فروشی بود که به همراه فرزند خردسال خود در گورستانی از اتومبیل‌های فرسوده در حاشیه آبادان زندگی می‌کرد؛ او در نهم آبان ماه ۱۳۵۹ به صورت اتفاقی متوجه شد که سربازان دشمن بعثی به صورتی غافلگیر کننده از رودخانه بهمنشیر گذشته‌اند و می‌خواهند شهر محاصره شده آبادان را به اشغال خود در بیاورند.
دریاقلی فرزند خردسالش را تنها گذاشت و با همه توان با دوچرخه‌اش رکاب زد و در یک مسیر طولانی خود را به شهر رساند و با فریادهایش مردم و مدافعان شهر را از نفوذ دشمن با خبر کرد.
اطلاع‌رسانی به موقع دریاقلی باعث شد که نفوذ دشمن به آبادان ناکام بماند اما دریاقلی در همین نبرد، به شدت زخمی شده و در راه انتقال به پشت جبهه، به شهادت رسید.
حجت‌الاسلام والمسلمین محی‌الدین بهرام محمدیان، رئیس سازمان پژوهش و برنامه‌ریزی آموزشی وزارت آموزش و پرورش درباره اینکه چرا داستان فداکاری دریاقلی به کتاب ششم ابتدایی وارد شده است، به فارس می‌گوید: برخی شهدا معروف و مشهور هستند و درباره آنها تولید محتوا شده است اما برخی نیز معروفیتی ندارند؛ در حالی که تأثیری که در دفاع مقدس داشتند، بسیار زیاد بوده است.
وی با بیان اینکه همه شهدا برای ما عزیر و محترم هستند، ادامه می‌دهد: تعداد شهدای ما زیاد است و نمی‌توان زندگی تمام یکصد هزار شهید را وارد کتب درسی کرد؛ بلکه باید قله‌هایی را انتخاب کنیم.
حجت‌الاسلام والمسلمین محمدیان اضافه می‌کند: دریاقلی سورانی شهیدی ناشناخته است ضمن اینکه فداکاری وی نیز حس را بر می‌انگیزد.
وی اظهار می‌دارد: فداکاری دریاقلی سورانی به گونه‌ای است که دانش‌آموزان می‌توانند این معنا را دریافت کنند و خود را به جای قهرمان درس قرار دهند و با خود بیندیشند که اگر ما هم در چنین شرایطی بودیم می‌توانستیم بر دوچرخه سوار شویم و رکاب بزنیم و به مردم خطر را اطلاع دهیم.
انتهای پیام/
