گستره‌ی شبکه اجتماعی در حوزه‌ی آزادی بیان و نقش فرد در جامعه و جمعیت بشر امروز، امری بسیار پیچیده و قابل تامل است و پرداختن به این شبکه برای انسان معاصر امروز نکته‌ای بی‌نیاز از شرح و ضرورت است.
این در حالی است که امر تعمیق در شبکه های اجتماعی برای انسان تنهای معاصر _به نوعی_ «کارت ویزیت» شخصیتی محسوب می شود و نمودار دغدغه‌مندی شخص است.
یکی از موضوع های غالب در فضای فعالیت‌های اخیر شبکه اجتماعی متاسفانه! صرف پرداختن به تعبیری چون هجمه بر علیه عکاسی «مسئولیت‌پذیر» شده است که نقشی موثر در آموزش عکاسی یک دهه اخیر عکاسی ایران داشته است و این هجمه تا جایی پیش رفته که چندی پیش شاهد انتشار متن «سهل‌انگاری کردم و مسئولیت این اشتباه را می‌پذیرم» از طرف مجروح (و نه قربانی) این هجمه در صفحه فعالیت او در شبکه اجتماعی بودیم.
صحبت از سیدکیارنگ علایی حسینی عکاس خراسانی است که همگان او را با نام کیارنگ علایی می شناسند و در سیر سعی و همت و قلم و کلام و توان او هیچ نیازی به تعریف نیست؛ وقتی امکان مرور سوابق اجرایی_هنری و تالیفات و ترجمه متون عکس و عکاسی و کتاب هایی که اسباب و باعث پدیداری‌اش شده، است.
شاید! لازم باشد نام کیارنگ علایی را در بانک اطلاعات عکاسان ایرانی پایگاه عکس چیلیک و یا در سایت کتاب عکس/KetabeAks.ir جست‌وجو کنیم و نتایج سالها سعی او را _منصفانه‌تر_ بازخوانی کنیم. به قول خودش: «مشکل جایی است که ما اشتباه مان را قبول نکنیم!»
با این مقدمه به موضوع این هجمه می‌پردازیم و «بیانیه انجمن صنفی عکاسان ایران درباره مدارک علمی کیارنگ علایی» که متن و تصویر آن _عینا!_ از نظر می‌گذرد.
از تیر ماه سال ۱۳۹۹ به بعد، مطالب کثیری در فضای مجازی علیه کیارنگ علایی عنوان شده است که انجمن صنفی عکاسان ایران را با توجه به حساسیت موضوع در جامعه عکاسی ایران و شرایطی که برای نامبرده به عنوان یکی از اعضای این انجمن با شماره عضویت ۰۱۶۰- ۸۸ پیش آورده، به‌عنوان مرجعی حقیقت‌یاب وادار به بررسی دقیق و عکس‌العمل نمود. به این منظور در پاییز سال ۱۳۹۹ از کیارنگ علایی درخواست شد تا همه مدارک و مستندات مورد نیاز را در اختیار دفتر حقوقی انجمن قرار داده و توضیحات ضروری را در پاسخ به پرسش‌های احتمالی ارائه نماید.
انجمن تک تک مدارک، مستندات، تفاهم نامه ها، احکام دانشگاهی و قراردادهای فعالیت و تدریس نامبرده را در طول ۴ سال گذشته به دقت بررسی و پس از تحقیقات لازم، اکنون نتیجه کارشناسی آن را در اختیار عموم می گذارد:
یک/ هیچگونه مدرکی به عنوان جعل و یا استفاده از سند مجعول در این موضوع صورت نگرفته است.
دو/ هیچگونه سوء استفاده ای توسط نامبرده صورت نگرفته و وی در هیچ یک از اماکن رسمی و دانشگاهی از عنوان دکترا استفاده نکرده است.
سه/ مدارکی که ایشان دارد، فارغ از مدرک دکترایی که موسسه آمریکایی و نماینده آن در ایران (هولدینگ پارس پندار نهاد) بر اساس فراخوان رسمی و عمومیِ منتشرهِ خود معادل سنجی کرده، مقرون به صحت و دارای ارزشیابی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و حاکی از امر قانونی است که ایشان در حال حاضر دارای مدرک دکترا در رشته عکاسی است و انجمن، این ارزشیابی را به رسمیت می شناسد.
چهار/ کیارنگ علایی در یک بازه زمانی ۷ ساله موفق به دریافت مدرک درجه ۲ هنری (همتراز کارشناسی ارشد در سال ۱۳۹۳) و نیز مدرک درجه ۱ هنری (همتراز دکتری در سال ۱۴۰۰) از سوی شورای ارزشیابی هنرمندان کشور در رشته عکاسی شده است که این مدارک به استناد تبصره ماده ۶۶ قانون مدیریت خدمات کشوری و بخشنامه مصوب ریاست جمهوری به شماره ۳۷۷۶۵/۱۴۹۱۲ مورد تایید وزارت علوم، تحقیقات و فناوری است و مطابق متن صریح این بخشنامه، هم تراز سطوح رسمی تحصیلی محسوب می گردد.
پنج/ نامبرده در سال‌های اخیر مدرس موسسات آموزش عالی «فردوس» و «اقبال لاهوری» استان خراسان رضوی بوده و مدیریت گروه عکاسی موسسه آموزش عالی اقبال لاهوری را بر عهده دارد، بررسی تمامی احکام دانشگاهی و قراردادهای تدریس وی در این دو موسسه حاکی از این است که نامبرده از مدرک درجه ۲ و ۱ صادره از شورای ارزشیابی هنرمندان کشور استفاده کرده است.
شش/ فعالیت فرهنگی، هنری نامبرده در طول ۳ دهه اخیر بر اساس تجربه، تخصص، جوایز بین المللی، برگزاری نمایشگاه ها در داخل و خارج کشور، تالیفات، مطالعه و پژوهش بوده است.
هفت/ جعل به چیزی گفته می شود که از منشاء اصلی صادر نشده باشد و جاعل کسی است که آن مدرک را راسا صادر کند، بر این اساس مسوولیت صدور مدرک دکترای موسسه آمریکایی در همه حال متوجه مرکز صادرکننده است و کیارنگ علایی در صدور آن نقشی نداشته و نسبت به ماهیت واقعی موسسه آمریکایی نیز، مراتب تحقیق خود را در همان زمان، با استناد و اتکا به ایمیل های رد و بدل شده میان خود و آن موسسه آموزشی در آمریکا که با پسوند US فعالیت داشته، بنا نهاده است. محتوای ایمیل رد و بدل شده میان کیارنگ علایی و موسسه آمریکایی – که به رویت و بررسی انجمن رسیده – حاکی از آن است که موسسه آمریکایی در قبال بررسی رزومه هنری افراد فعال، به معادل سازی می پرداخته و هولدینگ پارس پندار نهاد ایران، نماینده و مسوول رسمی و قانونی آن موسسه آمریکایی بوده است.
بر این اساس انجمن صنفی عکاسان ایران انتظار دارد جامعه عکاسی قبل از آن که متاثر از جو فضای مجازی شوند، موضوع را از انجمن صنفی و رسانه های رسمی دنبال کنند.
کمیته حقوقی انجمن صنفی عکاسان ایران
