خاموشی نیکول فریدنی چشم طبیعت ایران به طبیعت پیوست

۰۸ آذر ۱۳۸۹




:صبح روز گذشته ، چشم طبیعت ایران به خواب رفت تا جامعه عکاسان ایرانی در سوگ نیکول فریدنی ، عکاس بزرگ و پیشگام طبیعت ایران بنشیند. هنوز چند روزی نگذشته است که همه عکاسان در گالری کوچک نیکول ، ۷۳ سالگی او را جشن می گرفتند؛ اما گویا شاعر تصویر طبیعت ایران فرصت نداشت دوباره دوربین به دست بگیرد و تصویری دیگر از طبیعت ایران را بر بوم جان نگاتیو بنشاند. حبیب الله صادقی ، رئیس مرکز هنرهای تجسمی وزارت ارشاد، روز گذشته ساعتی پس از درگذشت این هنرمند در گفتگو با «جام جم» ، وی را هنرمندی دست نیافتنی نامید که نگاه خلاقانه وی به طبیعت اطرافش ، مهمترین نقطه تمایز او با دیگر عکاسان طبیعت به شمار می رفت. امیرعلی جوادیان ، عکاس و استاد دانشگاه هنر نیز دید مستقل و پرکاری این هنرمند را از ویژگی های خاص او برشمرد که همیشه او را از دیگر هنرمندان جدا می کرد. «فریدنی یک عمر زندگی اش را در طبیعت گذرانده بود ، گویا شخصیت او اساسا برای طبیعت ساخته شده بود که عمر و زندگی اش را در طبیعت می گذراند.» این جمله سوگ نوشت از فخرالدین فخرالدینی است که پس از درگذشت نیکول فریدنی آن را به زبان می آورد. او می گوید: باید همه ایرانیان بدانند فریدنی برای طبیعت و شناسایی ایران ، گام های مهم و تاثیرگذاری برداشته است. رسول اولیازاده ، رئیس خانه عکاسان ایران هم عقیده دارد فریدنی عکاسی بود که در زمینه عکاسی طبیعت هم از نظر کیفی و هم کمی آثار ارزشمندی به جای گذاشته است. اولیازاده می گوید: باید قبول داشت جایگزین کردن کسی به جای نیکول ، سال ها زمان می خواهد یا حتی امکان ناپذیر است. نیکول که سالها به خاطر بیماری پارکینسون ، ویلچرنشین شده بود، صبح دیروز به دلیل عوارض ناشی از سرطان پروستات و عفونت ریوی ، دار فانی را وداع گفت. پیکر این هنرمند، صبح امروز از مقابل خانه هنرمندان ایران تشییع می شود.