علی شمس که این روزها نمایش «اگر شبی از شبهای تهران مسافری» را اجرا میکند، معتقد است: پیشنهادات مرکز هنرهای نمایشی در اختصاص سالن به آثار شرکتکننده در جشنوارههای عروسکی و آیین سنتی در بسیاری از موارد سخاوتمندانه نیست.
این نمایشنامهنویس و کارگردان تئاتر با بیان این مطلب به خبرنگار تئاتر خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، گفت: در بسیاری از موارد پیشنهادات مرکز به آثار شرکتکننده در این جشنوارهها به تماشاخانهی سنگلج، تالار محراب، خانه نمایش و گاهی تالار «مولوی» محدود میشود که خوشبختانه من با همکاری خانم معترف توانستم در خانه نمایش نوبت اجرا بگیرم.
او دربارهی اجرای نمایشش در خانه نمایش ادارهی تئاتر توضیح داد: برای اجرای این نمایش به سالنی بلک باکس نیاز داشتیم بنابراین سالن قاب عکسی به کار ما نمیآمد. از سوی دیگر رنگ فضا و شکل سالن هم برایم خیلی مهم بود. علاوه براین خانه نمایش به واسطهی دریچهی که در سقف دارد به کار ما کمک میکرد.
این هنرمند جوان تئاتر دربارهی علاقهاش به نمایشهای آیینی سنتی یادآور شد: بهعنوان عضوی از گروه تئاتر «دنکیشوت» همیشه ایدههای این گروه دربارهی استفاده از داشتهها و نگرههای آیینی سنتی به عنوان آبشخوری مستعد برای تئاتر مدرن برایم جذاب بوده است. از سوی دیگر بخش اعظمی از مطالعاتم در حوزهی ادبیات فارسی و نمایشهای آیینی سنتی است، بنابراین به خاطر تجربهی بازی و مطالعه دراین گونه نمایش، بیشتر کشش و تواناییام براینگونه متمرکز است.
علی شمس که در نمایشش بهخوبی از زبان شعر هم استفاده کرده در این زمینه هم تصریح کرد: هر ابزاری که بتواند به عنوان شکلی از صحنه به نمایش ما کمک کند، حتما مورد استفاده قرار میگیرد. زبان و شعر هم از نمودهای بسیار خوبی است که ظرفیت دراماتیک بسیار بالایی دارد و به همین دلیل در این نمایش مورد استفاده قرار گرفت.
این عضو گروه تئاتر «دنکیشوت» دربارهی تفاوتهای شیوهی شکلگیری نمایش «اگر شبی از شبهای تهران مسافری» با آثار این گروه تئاتری به ایسنا گفت: شیوهی تولید این نمایش با کارهای گروه «دنکیشوت» کاملا متفاوت بود. برای اجرای این نمایش من یک متن آماده داشتم، اما در گروه «دنکیشوت» دراماتورژی در خلال تمرینها و متریال زبان و متن همزمان شکل میگیرد، چرا که سرپرست این گروه این امکان را دارد که کارش را با تمرینهای طولانیمدت تولید کند، اما من هنوز به آن جایگاه نرسیدهام. شیوهی کاری گروه «دنکیشوت» شیوهی مطلوب من است چرا که در این گروه، آثار بدون فشردگی و شتاب بلکه با تمرینهای طولانیمدت شکل میگیرد و من هم باید بیشتر کار کنم تا به این جایگاه برسم که بتوانم نمایشهایم را با این شیوه تولید کنم.
شمش که پیش از این نمایش خود را بهصورت کارگردانی مشترک در جشنوارهی تئاتر آیینی سنتی به صحنه برده بود، دربارهی تفاوتهای این اجرا در مقایسه با اجرای جشنواره تصریح کرد: اجرای جشنواره به لحاظ انتظار خودم و بازخورد تماشاگر از نظر من اجرایی درخور نبود به این دلیل که آن زمان دو کارگردان با دو اندیشهی متفاوت بودیم که هریک از ما در رویارویی با یکدیگر ناچار بودیم از حد مطلوبمان بکاهیم.
او ادامه داد: در اجرای عمومی طراحی صحنه، لباس، بازیها و چینش کلی صحنه طبق دلخواهم پیش رفت و معتقدم نمایش در رویارویی تماشاگر به نوعی یکدستی و فشردگی مطلوب دست یافت که این از صافی ذهن یک نفر میگذرد و در بلوغ آن اثر تاثیرگذار است.
به گزارش ایسنا، نمایش «اگر شبی از شبهای تهران مسافری» هر روز راس ساعت ۱۸:۳۰ و به مدت ۹۰ دقیقه در خانه نمایش ادارهی تئاتر به صحنه میرود.