صبح امروز اولین نشست آموزشی کارگاه نقد عکس در مرکز آموزش های فرهنگی هنری دانشگاه تهران و به دعوت این مرکز برگزار شد.
به گزارش خبرنگار "پایگاه عکس چیلیک" نشست آموزشی کارگاه نقد عکس، که با حضور چهار تن از اساتید رشته عکاسی؛ محمد غفوری، حبیب سروش، مهدی شیری، آسیه عطایی تشکیل شده بود، به موضوع آموزش شیوه نقد و تحلیل عکس اختصاص داشت.
این کارگاه آموزشی در ابتدا با ارائه تعاریفی در باب تک عکس، مجموعه عکس، هم زمانی و در زمانی، وارد موضوع عکاسی شده و پس از آن با پخش مجموعه عکس " واقعیت رویایی" دویین مارکلز بحث آموزش نقد و تحلیل عکس را آغاز کرد. شیری و سروش در آغاز، از هنرجویان خواستند تا بدون توجه به بیوگرافی عکاس، احساس خود را درمورد این مجموعه عکس ارائه کنند و پس از آن معانی برداشتی خود را از این مجموعه عکس بیان کنند.
همچنین شیری خطاب به حاضرین در جلسه گفت: اثر و نتیجه هنر، به شکل مثلثی است که از سه راس هنرمند، اثر و مخاطب تشکیل شده است، به طور مثال اگر هنرمند ضعیف باشد، مخاطب و اثر، هنرمند را کنار گذاشته و بدون توجه به او از اثر هنری برداشت می کنند.
وی همچنین افزود: هرچند تحلیل و نقد منجر می شود تا ابعاد جدید و دقیق دیگری از موضوع کشف شوند، اما در نهایت به سخت گیری فرد منتقد در لذت بردن از آثار هنری خواهد رسید یعنی می توان گفت: فرد منتقد در مواردی بسیار کمتر از آثار هنری لذت می برد.
استاد سروش نیز درخصوص لزوم داشتن علم کافی در حوزه نقد تاکید کرد: قطعا برداشت مخاطبی که علم بیشتری نسبت به عکس، عکاسی و فرد عکاس و بیوگرافی او دارد، به هدف عکاس در آن تصویر هنری، نزدیک تر خواهد بود.
براساس گزارش پایگاه عکس چیلیک، در این نشست، استاد محمد غفوری پس از شنیدن دیدگاه های هنرجویان حاضر در جلسه، طی سخنانی کوتاه بیان داشت: بسیاری از نظرهای ارائه شده در این بحث برای من جدید بوده و به ذهن من خطور نکرده بود چرا که برداشت من از این مجموعه با توجه به شناخت ام از عکاس و هدف او از عکاسی این مجموعه بوده است.
وی در ادامه افزود: ما باید با دیدن عکس های بسیار و عکاسی کردن فراوان، یادبگیریم که عکس را بخوانیم و مهم را از غیرمهم تشخیص دهیم. گاهی اوقات قرارگیری برخی اجزا در عکس به دلیل الزام فضا و یا چاشنی عکس است که باید این موضوع را از هدف عکاس در آن خلق هنری متمایز کرد.
این استاد عکاسی همچنین درخصوص شخصیت عکاسانه مارکلز گفت: وی عکاسی است که به زندگی نگاهی بسیار فلسفی دارد.
مارلکز در نوشته هایش آورده است:" من بازتابی هستم که عکس من بازتابی از بازتاب یک موضوع است." و همچنین می گوید" عکس گرفتن از واقعیت، عکاسی از هیچ است."
غفوری با اشاره به مجموعه عکس نمایش داده شده بیان داشت: این نوع عکاسی، معیارهای مخاطب را به هم می ریزد ، چرا که تمام معیارهایی که از آن به واقعیت تعبیر می شود را زیر سوال می برد.
وی ادامه داد: داستان کلی این مجموعه عکس، این است که هیچ واقعیت قطعی وجود ندارد و واقعیت امری نسبی است.
"سروش" دیگر استاد حاضر در این نشست، توجه و یا عدم توجه به بیوگرافی عکاس را از موضوعات مورد توجه در نقد خواند و تصریح کرد: در نقد به دو شیوه می توان عمل کرد:
۱- نقد با توجه به زندگینامه عکاس و نگاه دیدگاه وی نسبت به اثر هنری خویش
۲- نقد فارغ از توجه به زندگی و بیوگرافی هنرمند و تمرکز صرف به اثر هنری وی که البته هر دو شیوه طرفداران و منتقدان خاص خود را دارد.
لازم به ذکر است دومین نشست آموزشی کارگاه نقد عکس مرکز هنرهای تجسمی دانشگاه تهران در روز ۲۸ مردادماه سال جاری برگزار شده و شرکت تمامی دانشجویان، هنرجویان و سایر علاقمندان در این کارگاه آموزشی آزاد است.
انتهای پیام./
گزارش: هاله حیدری
