اهل هر کجا که باشی به دیار عکاسی که برسی با یک عبارت نامانوس فراگیر باید آشنا باشی!
عبارتی که حاکی از شناسنامه‌ی گوینده و آمر و عامل و ضابط و سرزمین و تفکر حاکم بر ریشه و سوابق فعالیت عکاسان آن دیار است.
صحبت بر سر عبارت «عکاسی ممنوع!» است
عبارتی که همه را محدود می کند جز او را که باعث و بانی این تفکر شده است. او از هر طریق دیگری کار خودش را بلد است
عبارتی که هر از گاهی یکی از عکاسان را مجروح می کند و این جراحت تا امروز که به سال ۱۴۰۰ رسیده ایم هیچ صاحب نظر و صاحب اندیشه ای را بر آن نداشته که داد این شعار سرتاسر عاری از تعقل و نتیجه را فریاد کند.
بهانه ها هم که برای تکرار این شعار ناعالمانه و گستاخانه بسیارند؛ بهانه هایی که با وجود تکنولوژی سال ۲۰۲۱میلادی اغلب هیچ تعریف و توجیهی جز «بهانه» نیستند. بهانه هایی که بابت شان بهای بسیار پرداخته شده و صرف این هزینه های بیجا متاسفانه! -همچنان- ادامه دارد.
شوربختانه تر اینکه توجیه‌گران این منطق اغلب خود بر این خطا واقف اند و خود را عاملی برای امر دیگری می نامند و از خود سلب مسئولیت می کنند.
یادداشت سعید فلاح فر، کارشناس هنرهای تجسمی و منتقد هنری پیرامون تعبیر «عکاسی ممنوع» اشاره ای دارد بر این مفهوم خطای فراگیر …
——————————————————————————————————————————————————————
باز هم همان حکایت کهنه عکاسی ممنوع
امروز برای دیدن نمایشگاه «پروژه های تحقق نیافته» از مجسمه های محسن وزیری مقدم به نگارخانه کارخانه آرگو رفتم. مطابق معمول خواستم با یک دوربین کامپکت خانگی چند عکس از آثار و نمایشگاه بگیرم. در حالی که گروهی از خانم های جوان برای عکس های پروفایلی، راه رفت و آمد را سد کرده بودند، یکی از مراقب ها با عجله به سمتم آمد و با احترام خواست که عکاسی نکنم. از میانه بازدید برگشتم تا با یکی از مسئولین نمایشگاه صحبت کنم. و این خلاصه مکالمات چند نفری بود که به ترتیب پاسخم را دادند؛
ـ عکاسی با دوربین عکاسی ممنوع است ولی می توانید با گوشی موبایل عکاسی کنید.
ـ این پروتکلی است که خودمان برای بازدید نوشته ایم. چون اینجا یک فضای خصوصی است.
ـ این ممنوعیت را اعمال کردیم تا جلوی عکاسی مدلینگ بازدیدکننده ها را بگیریم.
ـ به خاطر حفظ کپی رایت آثار، عکاسی با دوربین عکاسی ممنوع است.
خوب است چند توضیح تکراری و ساده را برای ایشان بنویسم شاید برای سایر دوستان همفکر هم مفید باشد؛
ـ گویا واضعین این پروتکل اطلاعی از فناوری گوشی های موبایل ندارند. امروزه دوربین گوشی ها به مراتب قوی تر از دوربین های کامپکت عمل می کنند. قطعاً ممنوعیت عکاسی با دوربین تاثیری در عکاسی مدلینگ ندارد. به ویژه که معمولاً این فیگورهای عکاسی، با دوربین گوشی ها مرسوم تر است تا با یک دوربین کامپکت. همچنین طبیعی است که اگر سوءنیتی برای فرار از قوانین کپی رایت بود، به راحتی می شد از دوربین های گوشی به مراتب دقیق تر استفاده کرد.
ـ قوانین باید به نحوی پیش از تصمیم بازدیدکننده و خرید بلیت به ایشان اعلان شود.
ـ در تمام فضاهای هنری و موزه ای و نمایشگاهی جهان، ممنوعیت ها و محدودیت هایی برای عکاسی اعمال می شود. اما با ذکر دلیل. مثلاً به بازدیدکنندگان اطلاع داده می شود عکاسی با فلاش به خاطر آسیب به آثار ممنوع است. یا استفاده از سه پایه به دلیل احتمال مزاحمت در مسیر بازدید ممنوع است. یا عکاسی با دوربین های حرفه ای به منظور حفظ کپی رایت مجاز نیست و مانند آن. محیط های فرهنگی جای تحکم های بی دلیل و سلیقه ای نیست.
ـ فضایی که با مجوز دولتی و برای یک فعالیت فرهنگی و عمومی راه اندازی شده نمی تواند مشمول قواعد حریم خصوصی و سلائق شخصی اداره شود.
ـ خدای نکرده مبادا که ما هنوز دچار یک دیکتاتور کوچک درون باشیم.
– راستی مراقب ها متوجه تفاوت عکاسی از آثار و عکاسی از مدل نیستند؟!
