خبرگزاری فارس: گالری صلح میزبان نمایشگاهی از عکسهای مهدیه میرحبیبی با عنوان «به رنگ سومالی» است، او در این عکسها، درد و رنج مردم کشور سومالی را از جنگهای داخلی و ارمغان آن که گرسنگی است، نشان میدهد.
به گزارش خبرنگار هنرهای تجسمی فارس، گالری صلح از روز شنبه ۶ اسفندماه میزبان نمایشگاهی از عکسهای مهدیه میرحبیبی با موضوع «سومالی» خواهد بود.
این عکسها شامل ۵۰ قطعه عکس سیاهو سفید از وضعیت جنگ داخلی و قحطی در سومالی و ۵۰ قطعه عکس دیگر نیز پرترههایی از مردم این کشور است.
میرحبیبی برای ثبت بحران جنگ داخلی و قحطی در کشور سومالی به صورت مستقل و با سرمایه شخصی خود اوایل مهرماه به این کشور سفر کرده است و ماحصل سفر خود را در قالب این نمایشگاه به نمایش میگذارد.
این عکاس جوان درباره آن چه در این کشور دیده و ثبت کرده است به خبرنگار هنرهای تجسمی فارس میگوید: من در این کشور شاهد ۲۲ سال جنگ داخلی بودم که ارمغان آن برای مردم این کشور قحطی، گرسنگی و بیماری بود. آن جا بسیاری از مردم نه بر اثر قحطی که به دلیل جنگ داخلی جانشان را از دست میدادند.
او به عکسهای دردناک و دلخراشی که از کشته شدن مردم این کشور گرفته است اشاره میکند و میگوید: برخی از عکسها آنقدر دلخراش و دردناک بود که اجازه نمایش عمومی نیافت اما آنها را در یک آلبوم شخصی گذاشتهام برای کسانی که مایل به دیدن این عکسها هستند.
میرحبیبی درباره تجربههای سفرش به سومالی میگوید: زمانی که سومالی بودم، عملیاتی انتحاری به وقوع پیوست که تنها دو دقیقه با مکان این عملیات فاصله داشتم و طی آن ۱۵۰ نفر کشته شدند. عکسهایی گرفتم که بسیاری طاقت دیدن آن را ندارند. من بالای سر کودکی بودم که در حال جان سپردن بود، دیدن این صحنه آنقدر دلخراش بود که میخواستم عکاسی را رها کنم و بازگردم اما احساس کردم وظیفه من ثبت این اتفاقات برای مردم دنیاست و باید حقیقت تلخ جنگ را که گریبانگیر مردم بی دفاع شده است به جهانیان نشان دهم.
وی با اشاره به ناامنی و شرایط سخت عکاسی بحران ادامه می دهد: سفیر سومالی در هند به من می گفت تو کار بزرگی کردی که این واقعیت را در شرایط ناامن و سخت سومالی ثبت کردی.
میرحبیبی با اشاره به مشکلاتی که برای زنان عکاس بحران و جنگ وجود دارد گفت: علاقهام به عکاسی و هدف بزرگی که دارم باعث می شود به سختیهای آن کمتر توجه کنم.
میرحبیبی درباره تفاوت کارش با دیگرعکاسانی که از این ماجرا عکاسی کرده اند می گوید: من سعی کردهام در عکسهایم عواقب جنگ را با نگاه انسان دوستی به نمایش بگذارم و پایان جنگ در دنیا یک آرمان بزرگ برای من است.
این عکاس جوان درباره وظیفه یک عکاس خبری در زمان جنگ و بحران برای ثبت وقایع و یا کمک انساندوستانه به افرادی که به کمک او نیاز دارند گفت: بستگی به شرایط دارد، گاهی من در موقعیتی بودم که همه افراد در حال مرگ بودند و کاری از دست من ساخته نبود بنابراین تنها عکس میگرفتم اما معتقدم میتوان با ثبت یک عکس از موقعیت بحرانی و جنگ و انتشار آن به هزاران انسان کمک کرد و گاهی عکاس میتواند دوربین را کنار بگذارد و به کمک انسانهایی برود که به کمک او نیاز دارند، با این حال ترجیح می دهم به وظیفه اصلی خودم که عکاسی از جنگ و بحران است بپردازم چرا که هدف بزرگتری دارد و آن نجات جان انسانهای بسیاری است.
او درباره تأثیر عکاسی از اتفاقات ناخوشایند در زندگی شخصی خود هم گفت: به هر حال این نوع عکاسی بر زندگی ما تأثیرگذار است اما من سعی میکنم این لطمه را با شعر گفتن و نوشتن کم کنم.
میرحبیبی قصد دارد باز هم به سومالی بازگردد و این بار وضعیت نابهنجار زنان و کودکان این کشور را به تصویر بکشد.
میرحبیبی متولد ۱۳۶۳ است و دو سال است که به صورت تجربی در زمینه عکاسی بحران کار می کند. آثار او با حمایت هلااحمر در گالری صلح به نمایش گذاشته میشود.
حبیبی در کارت دعوت این نمایشگاه گفته است: «ما خواستهایم با تمام وجود نور را ستایش کنیم نه تاریکی را. عکسهایی را ببینید و با مردمی آشنا شوید که در تاریکی به دنیا میآیند،زندگی میکنند اما به تاریکی عادت ندارند.»
این نمایشگاه تا ۱۵ اسفندماه در گالری صلح برپاست و علاقهمندان برای بازدید از این آثار میتوانند از ۶ تا ۱۵ اسفندماه به گالری صلح واقع در خیابان ولیعصر، بالاتر از میرداماد،خیابان شهر یاسمی، جمعیت هلالاحمر ایران، گالری صلح مراجعه کنند.
انتهای پیام/