78 -
تور عکاسی کارگاه های خشت زنی تاکستان
تاریخ برگزاری : 1394/06/05
یک روزه
برنامه سفر

سفر یک روزه بوده و زمان حرکت ساعت 1 بامداد پنجشنبه 5 شهریور ماه همچون همیشه از مقابل دفتر پایگاه عکس چیلیک در تهران می باشد.
نکته: سفر می تواند با یک هفته تاخیر در روز پنجشنبه هفته بعد در تاریخ 12 شهریورماه برگزار شود.
توجه: اگرچه روز درنظرگرفته شده در حال حاضر پنجشنبه است ولی برگزاری این تور در یکی از روزهای میانی هفته نیز مهیا است. دلیل برگزاری در میانه هفته نیز تنها به دلیل تمرکز عکاسان همراه با گروه بر موضوع می باشد(روز برگزاری تور با پیشنهاد، رضایت و توافق سایر متقاضیان و همسفران می تواند از شنبه تا چهارشنبه باشد)برگزارکننده روز چهارشنبه (پیش از تاریخ های اعلام شده) را توصیه می نماید.

توجه: زمان برگزاری تور با توجه به وجود متغیرهای تاثیرگذار در کیفیت تور همچون: موقعیت جوی، نور، امکانات مقصد و … قابل تغییر می باشد، لذا در صورت برخورداری از شخصیت بسیار حساس و روحیه آسیب پذیر نسبت به درک مسائلی این چنین معمول، پیش از ثبت نام مسئول تور را آگاه نمایید.

خدمات: وسیله ایاب و ذهاب، سرویس صبحانه، عصرانه، بیمه، بسته فرهنگی، امکان مشارکت در انعکاس گزارش تصویری، امکان حضور در نشست نقد و بررسی تور و عکس های سفر و…
همسفران در این تور از حضور و همراهی یکی از عکاسان، به عنوان کارشناس گروه بهره خواهند برد.
لوازم همراه همسفران چیلیک: یک وعده نهار(ظهر سفر)، کوله پشتی، دوربین و لوازم عکاسی، کفش و لباس مناسب، دفترچه بیمه، کارت شناسایی معتبر، عینک آفتابی، لوازم بهداشتی شخصی، فلاسک آب نوشیدنی، لوازم شخصی (لیوان، قاشق و …)

اهداف عکاسی

عکاسی از کارگاه های خشت زنی، کوره های آجرپزی، کارگران کوره پزخانه ها، محل اسکان و زندگی ایشان، کارگران خشت زنی ، …(در صورت تمایل همسفران امکان عکاسی از مزارع آفتابگردان نیز مهیا است)
همسفران واجد شرایط به شرط اعلام، پیش از عزیمت به مقصد با حضور یکی از کارشناسان عکاسی، در دفتر پایگاه عکس چیلیک حضور یافته و با نمایش عکس های همسفران گذشته امکان برخورداری از آموزش های این جلسه را خواهند داشت.

درباره منطقه

شهرستان تاکستان با وسعتی برابر ۲۴۳۰ کیلومترمربع در 30 کیلومتری جنوب غربی استان قزوین واقع شده است.
ساکنین اصلی این شهر به زبان تاتی (بازمانده از زبان قدیمی ایران) سخن می گویند. آثار بدست آمده از تپه های باستانی شهرستان تاکستان و روستاهای اطراف آن، از قدمت این سرزمین حکایت می کند که به تاریخ پیش از اسلام برمی گردد.

از آثار تاریخی و باستانی این منطقه می توان به: مسجدشاه عباس، مسجد سرخندق، مقبره پیر، حمام شاه عباسی، قز قلعه، امامزاده ولی ضیاآباد… اشاره کرد ولیکن چشمه های آب گرم معدنی پراکنده در سطح منطقه، باغ های زیبای انگور(تاکستان ها) و مزارع گل های آفتابگردان از جمله زیبایی های آشکار در فهرست جاذبه های گردشگری این شهرستان به شمار می آید.

اشتراک گذاری

دیدگاه شما

۵ دیدگاه. دیدگاه جدید بگذارید

  • امیدورام روزی را شاهد باشیم که کودک کاری در این مرز و بوم نداشته باشیم.
    رسالت ما شناساندن نقاط تاریک و روشن زندگی در کوره پسخانه های آجرپزی است.
    رسالت ما درک زندگی به سبک این افراد و مشقت هایی است که می کشند.
    رسالت ما ایجاد حس شادی و غم در انسانهایی است که مخاطب عکس های ما هستند که همانها یاریگران ما برای زدودن این نابرابری ها خواهند بود.
    رسالت ما دادن خوراک تصویری به انسانهایی است که درگیر و دارروزمرگی از وقایع اطرافشان غافلند.
    رسالت ما نداشتن روزمرگی و به دنبال کشف حقایقی است که حتی از چشمان تیزبین ما عکاسان هم مستور می ماند.
    رسالتی که از حرف میزنم رسالتی سنگین است و ما عکاسان می بایست این سختی را به جان بخریم و در حد توانمان موتورهای حرکت اصلاح گری در جامعه مان باشیم.
    ما به عنوان یک انسان و یک شهروند در وحله اول و سپس به عنوان یک عکاس در برابر جامعه مان مسئولیم ما زشتی ها و زیبایی ها را با زیبایی های بصری در آمیخته و اثری خلق مینماییم که میتواند جامعه ای را به حرکت وا دارد.خداوند عالم همه ما انسانها را عکاس آفریده است و امروز فرق ما با دیگر انسانها در ابزاری است که در دست داریم و منظر نگاه و فکری که از آن به جهان می نگریم.
    پس بکوشیم تا باچشمانمان خوب ببینیم و همانگونه که از دیدن حض می بریم این حض را به دیگران با عکس هایمان هدیه نماییم.
    امیدوارم که تور پرباری در کنار همسفران عزیزمان داشته باشیم.

    پاسخ
  • دیدن کودکانی بس زیبا, کنار گوشمان به جای بازی و تفریح و تحصیل باید سخت کار کنند آنهم کاری سخت و توانفرسا, روحم را به درد می آورد
    مخصوصا که احساس میکنم فقط نظاره گرم و کمکی از دستم برنمی آید برایشان انجام دهم , عذاب وجدان می گیرم.
    کاش بشود با عکس هایی که می گیریم و به نمایش می گزاریم تلنگری باشد برای کسانی که می توانند کاری برای این بچه ها انجام دهند.
    چقدر خوشحالم که می توانم با گروه همسفران چیلیک به سفرهای عکاسی بپردازم.
    سفرهایی که برای خوشگذرانی نیست و در عین اینکه روحت سیراب می شود و حض درون می بری.
    بیشتر این لذت به خاطر این است که حس می کنی در این گروه همه از یک جنس اند , انسانیت, مهربانی, پاکی…

    پاسخ
  • گل گونه نجفی
    ۱۱ شهریور ۱۳۹۴ ۲۲:۳۵

    فضایی مناسب بود برای دیدن کودکانی که به جای اسباب بازی و کتاب داستان و… خاک را خشت و روی هم سوار می کردند ؛در واقع میدیدیم کودکی که درس خواندن برایش رویا بود خاک را نان میکرد تا بتواند سیر شود .ثبت این لحـــظات ای کاش دریچه ای باشد برای به واقیعت رسیدن رویا های کوچک این کودکان سرزمین خاک .

    پاسخ
  • یکی از مسائل ناراحت کننده در برخورد با سوژه های عکاسی مستند، تصویر ذهنی یا تجربه تلخ افراد یک منطقه از عکاسانی است که با ایجاد حس اعتماد در سوژه ها وارد حریم خصوصی آنها شده اند و گاهی بدون شناخت حساسیت ها و گاه بدون در نظر گرفتن حساسیت های سوژه ها اقدام به ثبت و انتشار عکس ها میکنند.
    کافیست در منطقه ای خاص اینچنین تجربه تلخی در ذهن اهالی آن منطقه شکل بگیرد تا به زبانی ساده فاتحه عکاسی از آن منطقه را خواند.
    گاهی با دیدن صحنه های ناب از ظن فرد عکاس،به جای ثبت عکس می بایست به احترام حساسیت های سوژه، از خیر ثبت و انتشار عکس گذشت.

    پاسخ
  • مهری راست قدم
    ۱۲ شهریور ۱۳۹۴ ۲۲:۳۷

    کودکان کودکی میکنند اما کودکان کار دسترنجشان قوت خانواده است .
    نه از بازیهای کودکانه خبری است نه از مدرسه و درس ، مخصوصا اگر دختر امروز باشی و همسر فردا همیشه ظلمی که بر تو روا می شود چند برابر است .
    دختران به وضوح از ظلم پدران می گفتند که جایی برای مدرسه برایشان نگذاشتند اما پسر خانواده به مدرسه می رفت .
    تمامی محیط پر بود از محبت های کودکانه که ما را پذیرفتند بدون هیچ چشمداشتی.
    آرزویم رسیدن روزی است که کودک کار نباشد ، فقر نباشد و جنگ .
    از آقای سروری متشکرم که با زحماتشان بیادم آوردند که هنوز اول راهیم.

    پاسخ

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

این فیلد را پر کنید
این فیلد را پر کنید
لطفاً یک نشانی ایمیل معتبر بنویسید.
شما برای ادامه باید با شرایط موافقت کنید

تورهای چیلیک

فهرست