خون جگر…

می گویند بودجه کارهای فرهنگی کم است. ما هم قبول داریم. کم است اما آیا از همین کم هم به درستی و به جا استفاده می کنیم؟
نمونه اش همین ماجرای کتاب های عکس خرمشهر! دو کتاب عکس در مورد خرمشهر با فاصله چند روز رونمایی می شود. یکی به سفارش بنیاد حفظ آثار و کوشش انجمن عکاسان دفاع مقدس و دیگری به سفارش بنیاد شهید و امور ایثارگران. کتاب هایی که ظاهراً تفاوت چندانی هم ندارند و نمونه بارز موازی کاری هستند. پیگیری های ما نشان داد کار کتاب بنیاد حفظ آثار از سال ۸۲ کلید خورده و کار تحقیقاتی مفصلی روی آن انجام شده است.
هنگامی که قرار است کاری تحقیقی انجام شود مجریان و محققان باید ابتدا از خود بپرسند ضرورت این کار چیست و آیا چنین کاری تا به حال انجام شده است یا خیر. آیا مسئولین بنیاد شهید و امور ایثارگران چنین تحقیقی را انجام دادند و با فرض اینکه می دانستند چنین پروژه ای در حال انجام است چرا دست به کاری مشابه زدند؟ آن هم با هزینه ای گزاف و چندین برابر بودجه پروژه مشابه.
شاید جواب دوستان این باشد که حماسه خرمشهر آنقدر بزرگ است که دو کتاب عکس برایش تهیه شود و آن مبلغ هم در برابر این حماسه چیزی نیست. بله، خرمشهر یکی از بزرگ ترین حماسه های ماست و هر چقدر برای آن هزینه شود کم است اما به شرط آنکه هزینه ها به جا باشد.
اگر کار برای خدا و خرمشهر بود می شد با همان پروژه اول همراه شد و به غنای آن افزود. یا به حماسه های دیگر پرداخت. فتح بستان، آزادی مهران، فاو و صدها حماسه دیگر که تا کنون کاری در موردشان انجام نشده است. شرح این هجران و این خون جگر. این زمان بگذار تا وقتی دگر.