۱۳۹۱ سه شنبه ۲۶ دی ساعت ۱۰:۳۴
"جاسم قضبانپور" عکاس مطرح مستند در گفت و گو با خبرنگار تجسمی هنرآنلاین با اشاره به انتشار کتابش درباره بم اظهار کرد: اینکه در زمان زلزله بم و برای بازسازی ارگ بم میراث فرهنگی منبعی که بتواند به واسطه آن بتواند به درستی بم را بازسازی کند در اختیار نداشت هیچ دلیلی ندارد جز عدم آگاهی مسئولان وقت سازمان میراث فرهنگی است. به این دلیل که درباره زلزله بم من کتاب عکسی درباره بم قبل و بعد از زلزله، ارگ بم، شهر بم و ابنیه تاریخی این شهر را چهل روز پس از واقعه بم با هزینه شخصی منتشر کردم.
او در این باره ادامه داد:این تصاویر را که از سال ۷۲ تا بعد از زلزله تهیه کرده بودم را در حالی منتشر کردم که فیلم هوایی و زمینی در سه ساعت مختلف و سه ساعت نوری مختلف کار کردم تا سایه‌ها و تصاویر با کیفیت و ارتفاع‌های مختلف را داشته باشیم. در این زمینه عکس‌ها از ارتفاع ۵۰۰ پایی تا ۱۰ هزار پایی فیلمبرداری و عکسبرداری شد اما میراث فرهنگی از وجود این منبع اطلاعات مستند اظهار بی‌اطلاعی می‌کرد.
این هنرمند افزود: حتی پس از انتشار، کتاب را به ارگانی که مسئول بازسازی ارگ بم در خود بم شده بود نشان دادم و یادآوری کردم که در آرشیوم حداقل ۳۰۰۰ فریم عکس هوایی و زمینی دارم و می‌توانم همکاری کنم اما متاسفانه هیچ توجهی نکردند. ۶ سال پیش هم زمانی که این کتاب را به مسئول وقت میراث فرهنگی هدیه دادم با تعجب گفت ما یک همچین کتابی درباره بم داشتیم؟
او که یک سال پس از انتشار کتابش آثار را در نمایشگاهی در ژاپن به نمایش گذاشت در این باره گفت: در حالی که ژاپن برای برپایی نمایشگاهی با عنوان پنج اثر در معرض خطر از من خواست تا یک بخش را به بم اختصاص دهند و از آرشیو عکس‌های من برای به تصویرکشیدن ارگ بم استفاده کنند سازمان میراث فرهنگی کشورم بی اطلاع بود.
قضبانپور درباره ویژگی‌های این کتاب تصریح کرد: کتاب بم فقط درباره تصویرهای این شهر نبود بلکه کتاب نامه ای دارد که مهندسین مشاور ارگ بم تهیه کردند. این کتاب نامه در زمان خودش کاملترین کتابنامه درباره بم بود که به چهار زبان تهیه شد. اما مدیران فرهنگی علی رغم اینکه این کتاب در کشور توزیع شد سراغ یک جلدش را هم نگرفتند. این کتاب در زمان انتشار بالاترین و مهم ترین عامل تهییج احساس ایرانیان در سطح دنیا بود و بسیاری با دیدن تصاویر این کتاب کمک مالی کردند حتی واتیکان و کنگره ملی امریکا هم چندین جلد از این کتاب را خریداری کردند. واتیکان ۷۰ نسخه از این کتاب را به این دلیل از من خرید که گفتند تصمیم داریم به کسانی که با دیدن این کتاب کمک کردند و الان بازسازی شده هدیه بدهیم.
وی همچنین گفت: رئیس جمهور وقت آن زمان دستور داد این کتاب را خریداری کنند. با دستور رییس جمهور قرار شد ۱۰۰۰ نسخه خریداری کنند این تعداد بعد از چندین ماه به ۳۰۰ نسخه تقلیل پیدا کرد برای حمایت از من که عکاس مولف و ناشر هستم در صورتی که این تعداد ۴،۵ سال در انبار میراث فرهنگی باقی ماند و بعد از این مدت با توجه به اینکه پولی پرداخت نکرده بودند با پیگیری‌های بسیار توانستم۲۷۰ نسخه را از انبار سازمان ببرم و ۳۰ نسخه دیگر هم معلوم نشد کجاست.
این هنرمند برجسته در ادامه گفت: همین جا می‌گویم من در مورد همه نقاط ایران به اندازه کافی تصویر داریم که برای بهسازی بناهای تاریخی استفاده شود. اما متاسفانه مدیران مربوطه هیچ توجهی ندارند. به طور مثال زمانی که شهرداری اصفهان حمام تاریخی را در اصفهان خراب کرد وقتی میراث فرهنگی می‌خواست گزارش بنویسد برای اینکه عکسی را ضمیمه گزارشش کنند بدون اینکه از ما سراغ عکس را بگیرند مسئولش به کتابخانه مرکز اسناد میراث فرهنگی رفت و به شهادت خانم مهندس فرزام که مسئول مرکز اسناد میراث بود و از تنها نسخه قدیمی که درباره حمام‌های کشور بود عکس آن حمام را حتی کپی نکرد آن عکس را پاره کرد که ضمیمه گزارش کند.
او با ابراز تاسف تصریح کرد: متاسفانه متولی میراث فرهنگی نداریم. ما میراث فرهنگی را از بین برده‌ایم. این سازمان در چند سال اخیر یک بار زیر پوشش وزارت عالی، یک بار زیر پوشش ارشاد، زمانی هم به عنوان سازمان مستقل فعالیت کرد. ما متولی، مدیر و کسی که دغدغه میراث فرهنگی کشور را داشته باشد نداریم. هر روز رئیس عوض می‌شود در حالی که اگر نگاهی به موزه‌های مطرح دنیا بزنیم می‌بینیم که رئیس یک موزه سی سال است که رئیس آنجاست و کسی که رئیس شده کسی است که پله پله مقاطع تحصیلی و کاری را گذرانده و رئیس می‌شود .
وی در این باره تاکید کرد: از ۱۳۵۵ تا امروز عکس‌های بسیاری از خرمشهر گرفته‌ام. یعنی خرمشهر بعد از جنگ، قبل از جنگ، دوران انقلاب، خرمشهر سمبل پایداری کشور است اما کسی سراغی هم از این عکس‌ها نمی‌گیرد. کتابم درباره خوزستان عصاره ۲۵ سال کارم بود که تنها کتابی است که درباره این استان منتشر شده است اما در مورد اصفهان و شیراز ده‌ها جلد عکس وجود دارد. اما درباره خوزستان همین یک کتاب است که به کتابفروشی‌ها هم نرسید و من برای هزینه انتشار این کتاب دوربین‌های خودم را که از زمان جنگ نگهداری می‌کردم را فروختم.
قضبانپور اظهار کرد:عکاس‌هایی که در این زمینه کار می‌کنند با این معضلات مواجه‌اند. نتیجه این است که عکاس‌ها به جای اینکه از همه آثار کشور عکاسی کنند فقط روی بناهایی وقتشان را می‌گذارند که امکان فروش عکس را داشته باشند یعنی فقط بازار شیراز، تخت جمشید، چهل ستون و سی و سه پل. اما کسی از قلعه‌های سیستان بلوچستان، کردستان یا خراسان جنوبی عکاسی نمی‌کند. به همین دلیل تعداد عکاسانی که روی تمام بناها کار کرده اند به تعداد انگشتان یک دست نمی‌رسد برای اینکه من از ۷۲تا ۷۴ انرژی ام را روی شهر بم گذاشتم ولی کسی سرمایه گذاری نمی‌کند.
انتهای پیام/۳۱/۳۴
