متفاوت ترین جشن تصویر سال با ثبت عکس یادگاری ششم معرفی برگزیدگان زیر ۲۵ سال در خانه هنرمندان به پایان رسید. پرونده این دوره از جشن تصویر که ۱۴ آذرماه افتتاح شد در حالی بسته شد که بنا به گفته برگزار کنندگان قرار بود سه هفته در تمامی فضاهای خانه هنرمندان را به خود اختصاص دهد. در این مراسم که از ساعت ۳۰/۱۶ روز جمعه با حضور جمع کثیری از عکاسان، فیلمسازان و هنرمندان تجسمی برگزار شد؛ به سنت هرساله شرکت کنندگان در این دوره در حیاط خانه هنرمندان جمع شدند تا ساسان توکلی یادگاری این دوره را در قاب دوربین خود بگیرد. عکسی که اگر چه جای بسیاری که سال های قبل در میان اهالی تصویر بودند خالی بود، اما هنرمندان زیاد جدیدی در میانشان بودند که به راحتی نمی توانستند در قاب تصویر قرار بگیرند. جشن تصویر سال که در شش سال پیش با همت سیف الله صمدیان مجله تصویر برپا شده است، یکی از مهم ترین رویدادهای فرهنگی و هنری کشور است که با حمایت بخش خصوصی و هنرمندان توانسته با هر شرایط و تمام سختی ها به راه خود ادامه دهد و در تقویم فرهنگی کشور وارد شود.
این جشن در دوره های نخست اگرچه با حضور جمع کوچکی از هنرمندان که به قول سیف الله صمدیان روی پشت بام خانه هنرمندان جای می گرفتند و در قاب یک لنز ساده شکل گرفت. اما در طول این سال ها و با توجه به شیوه برگزاری و اعتماد هنرمندان به برگزار کنندگان آن با استقبال بیشتری از سوی هنرمندان رو به رو شد. با این همه ششمین دوره از تصویر سال بی تردید یکی از متفاوت ترین دوره های تصویر سال از زمان افتتاحیه و نحوه برگزاری آن تا اختتامیه بود. این دوره از جشن تصویر سال بعد از چند بار تاخیر در ۱۴ آذر در حالی افتتاح شد که هیچ یک از ۱۰۵۰ اثری که قرار بود به نمایش در آید نه روی دیوار رفت و نه به نمایش درآمد. البته از ابتدا نیز قرار نبود تصویری روی دیوار برود و آثار از طریق بیش از ۱۰ ال سی دی مستقر در خانه هنرمندان به نمایش در آمد. ال سی دی ها که در فضاهای مختلف خانه هنرمندان قرار داشتند در زمان های مشخص و با آهنگ هایی از فردین خلعتبری آثار را به تفکیک موضوعات ۹ گانه در دو بخش زیر ۲۵ سال و آزاد نمایش می دادند. این شیوه جدید برای نمایش آثار هنری اگرچه منحصر به فرد بود اما باعث شد تا برخی از آثار به خوبی دیده نشوند. نکته مهم در برگزاری این دوره از جشن تصویر به جز شیوه نمایش آثار، رقابتی شدن بخشی از آن برای جوانان زیر ۲۵ سال بود که به یاد زنده یاد محسن رسول اف عکاس و فیلمساز جوان از دست رفته اجرا شد. شاید به دلیل همین تفاوت ها هم بود که سیف الله صمدیان مدیر مسوول مجله تصویر و برگزار کننده این جشن روی آن تاکید داشت که: «امسال همه چیز عوض شد.
ششمین جشن تصویر سال دارای بخش رقابتی شد و جایزه هایش نام محسن رسول اف عکاس جوان و خلاق را به خود گرفت. حجم بسیار بالای عکس ها باعث شد تا عکس ها را نصب نکنیم بلکه در تلویزیون های ال سی دی عکس ها را نمایش دادیم. این شیوه خلاف عادت بود و بسیاری از عکاسان و مخاطبان از این شیوه ناراضی بودند اما این شیوه باعث شد تا مخاطبان تمام عکس ها را به شکلی منصفانه ببینند البته عادت شکنی همواره مشکلاتی دارد.» صمدیان با اشاره به اینکه امسال تعداد آثار رسیده به تصویرسال چندین برابر سال های گذشته بوده است، درباره نحوه نمایش آثار گفت: «ما مجبور بودیم تصویر سال را در یک تاریخ مشخص شده برگزار کنیم و با وجود مشکلاتی که برای خود من پیش آمد هم بنا شد هر طور که امکانش هست جشن را برگزار کنیم.
حدود ۳۵ هزار عدد عکس به تصویر سال ارسال شد و فضای خانه هنرمندان دیگر جوابگوی نمایش این حجم انبوه نبود. من شخصاً نسبت به چیدمان سال های پیش حس غیرحرفه ای بودن داشتم و دیدم اگر امسال هم بخواهیم مانند سال های پیش عکس ها را به نمایش بگذاریم سقف ها هم پر از عکس خواهند شد.» او درباره نارضایتی اکثریت مخاطبان از نحوه نمایش آثار سخن گفت و با برشمردن تعدادی از محاسن این روش هم توضیح داد: «ما از بین هر ۱۰۰ عکس سه عکس را انتخاب کردیم و حدود هزار و ۲۰۰ عکس را در قالب اسلایدشو به نمایش گذاشتیم. یکی از فوایدی که این روش داشت این بود که عده ای مجبور شدند کارهای دیگران را هم ببینند. این روش کاملاً منحصر به فرد بود و تا جایی که من اطلاع دارم در ماه گذشته در گالری تیت لندن چنین روشی با کیفیت پایین تری اجرا شده است. دوستان عادت کردند کارهایشان را روی دیوار آویزان کنند. اما حسن روش امسال ما این بود که عده ای را پشت این دستگاه ها نشاندیم و مجبورشان کردیم آثار دیگران را هم ببینند.»
البته صمدیان با شیوه معمول خود به برخی از مشکلات این شیوه اشاره کرد و از ضعف های این نمایش آثار دفاع نکرد و ابراز امیدواری کرد سال آینده با فضای جدیدی که در اختیار خانه هنرمندان قرار می گیرد و وقت مناسب و مشخص بتوانیم از دو روش برای عرضه آثار استفاده کنیم. صمدیان با تشکر از حامی و همراه این جشن مجتمع آموزشی عالی آزاد پارسه، از سازمان ورزشی شهرداری هم که در بخش ویژه برای برگزاری این جشن حضور داشت، تشکر کرد. در مراسم پایانی مراسم تصویر سال که اجرای آن را فاطمه معتمد آریا بازیگر سرشناس سینما و تئاتر کشور به همراه کامبوزیا پرتویی و سیف الله صمدیان برعهده داشت یک خبر نیز داده شد. این خبر راه اندازی بنیاد فرهنگی هنری رسول اف بود که قرار است بانک اقتصاد نوین نیز آن را حمایت کند. خبر تاسیس این بنیاد که آن هم به یاد عکاس جوان از دست رفته این خانواده بود را احسان رسول اف سرپرست بنیاد داد. این بنیاد امسال با حمایت از تصویر سال جوایز بخش هنرمندان زیر ۲۵ سال را بر عهده داشت و در بخش فیلم، گرافیک، کاریکاتور و عکس جوایزی را اهدا کرد.
سیف الله صمدیان در بخشی از مراسم اختتامیه یکی از علل تداوم جشن تصویر سال را غیر رقابتی بودن آن دانست و به حضور فاطمه معتمدآریا در این جشن به عنوان مجری اشاره کرد و گفت:« خانم معتمدآریا ضمن توجه و علاقه ویژه ای که به جامعه هنری و هنرمندان دارند، یکی از دوستان محسن رسول اف بودند که شاید دلیل حضور ایشان در این جشن بخش محسن رسول اف باشد.» هرچند که نامگذاری بخشی از جایزه به نام این عکاس جوان برخی از عکاسان حاضر در سالن را گله مند کرد به طوری که یکی از عکاسان در حین گرفتن جایزه اش با ابراز گلایه مندی از مسوولان تصویر سال ناراحتی خود را از یاد نکردن شهدای رسانه اظهار داشت.
صمدیان در پاسخ به این عکاس با توضیح اینکه هیچ تفاوتی میان هنرمندان وجود ندارد، گفت: «سالی که حادثه C۱۳۰ اتفاق افتاد ما انتشار مجله تصویر را برای چاپ عکس های آن عزیزان به تعویق انداختیم اما محسن رسول اف هنرمند جوانی بود که با داشتن سن کمش در چهار رشته تصویر سال فعالیت داشت و در یک سال ۱۷ نمایشگاه را مدیریت و سه فیلم سینمایی را عکاسی کرده بود و یکی از اهداف بخش رسول اف جدا کردن بخش جوانان از بزرگسالان بود.» اما مهم ترین بخش این مراسم اهدای جوایزی به برگزیدگان نخستین دوره رقابتی تصویر سال بود. در بخش فیلم بهترین اثر از نگاه داوران این جشنواره به عاطفه خادم الرضایی برای فیلم رویای یک سنجاقک توسط کامبوزیا پرتوی اهدا شد. در بخش فیلم بهترین اثر از نگاه داوران این جشنواره به عاطفه خادم الرضایی برای فیلم رویای یک سنجاقک توسط کامبوزیا پرتوی اهدا شد. سمانه حاج رضایی با اثر «برق رسانی به مردم محروم» در بخش گرافیک به داوری قباد شیوا، مجید عباسی و ابراهیم حقیقی تندیس رسول اف را از آن خود کرد. در بخش کاریکاتور شاهین کلانتری به عنوان نفر برتر شناخته شد.
مریم زندی، نصرالله کسراییان و آلفرد یعقوب زاده داوران بخش عکس بابک کاظمی را در بخش نگاهی دیگر، نازنین پیر محمدی را در بخش هنر و هنرمندان، مونا هوبه فکر را در بخش عکاسی خبری، نعیم احمدی را در بخش ورزشی و بابک بردبار را در بخش مستند اجتماعی به عنوان نفر برگزیده انتخاب کردند. در بخش مستند اجتماعی علی رضا صوت اکبر و محمد خیرخواه تقدیر شدند. در بخش خبری نیز حمید سعیدی و فضیلت سوخکیان دیپلم افتخار کسب کردند. شهرداری تهران نیز همکاری تصویر سال بخشی را با عنوان ورزش در محلات تهران برگزار کرد که پیام پارسایی، محمد نیکوحرف و امیر طلایی به عنوان برگزیدگان این بخش انتخاب شدند و به هر یک از آنها به ترتیب ۵ ، ۲ و ۱ سکه طلا تعلق گرفت.
این جشن در دوره های نخست اگرچه با حضور جمع کوچکی از هنرمندان که به قول سیف الله صمدیان روی پشت بام خانه هنرمندان جای می گرفتند و در قاب یک لنز ساده شکل گرفت. اما در طول این سال ها و با توجه به شیوه برگزاری و اعتماد هنرمندان به برگزار کنندگان آن با استقبال بیشتری از سوی هنرمندان رو به رو شد. با این همه ششمین دوره از تصویر سال بی تردید یکی از متفاوت ترین دوره های تصویر سال از زمان افتتاحیه و نحوه برگزاری آن تا اختتامیه بود. این دوره از جشن تصویر سال بعد از چند بار تاخیر در ۱۴ آذر در حالی افتتاح شد که هیچ یک از ۱۰۵۰ اثری که قرار بود به نمایش در آید نه روی دیوار رفت و نه به نمایش درآمد. البته از ابتدا نیز قرار نبود تصویری روی دیوار برود و آثار از طریق بیش از ۱۰ ال سی دی مستقر در خانه هنرمندان به نمایش در آمد. ال سی دی ها که در فضاهای مختلف خانه هنرمندان قرار داشتند در زمان های مشخص و با آهنگ هایی از فردین خلعتبری آثار را به تفکیک موضوعات ۹ گانه در دو بخش زیر ۲۵ سال و آزاد نمایش می دادند. این شیوه جدید برای نمایش آثار هنری اگرچه منحصر به فرد بود اما باعث شد تا برخی از آثار به خوبی دیده نشوند. نکته مهم در برگزاری این دوره از جشن تصویر به جز شیوه نمایش آثار، رقابتی شدن بخشی از آن برای جوانان زیر ۲۵ سال بود که به یاد زنده یاد محسن رسول اف عکاس و فیلمساز جوان از دست رفته اجرا شد. شاید به دلیل همین تفاوت ها هم بود که سیف الله صمدیان مدیر مسوول مجله تصویر و برگزار کننده این جشن روی آن تاکید داشت که: «امسال همه چیز عوض شد.
ششمین جشن تصویر سال دارای بخش رقابتی شد و جایزه هایش نام محسن رسول اف عکاس جوان و خلاق را به خود گرفت. حجم بسیار بالای عکس ها باعث شد تا عکس ها را نصب نکنیم بلکه در تلویزیون های ال سی دی عکس ها را نمایش دادیم. این شیوه خلاف عادت بود و بسیاری از عکاسان و مخاطبان از این شیوه ناراضی بودند اما این شیوه باعث شد تا مخاطبان تمام عکس ها را به شکلی منصفانه ببینند البته عادت شکنی همواره مشکلاتی دارد.» صمدیان با اشاره به اینکه امسال تعداد آثار رسیده به تصویرسال چندین برابر سال های گذشته بوده است، درباره نحوه نمایش آثار گفت: «ما مجبور بودیم تصویر سال را در یک تاریخ مشخص شده برگزار کنیم و با وجود مشکلاتی که برای خود من پیش آمد هم بنا شد هر طور که امکانش هست جشن را برگزار کنیم.
حدود ۳۵ هزار عدد عکس به تصویر سال ارسال شد و فضای خانه هنرمندان دیگر جوابگوی نمایش این حجم انبوه نبود. من شخصاً نسبت به چیدمان سال های پیش حس غیرحرفه ای بودن داشتم و دیدم اگر امسال هم بخواهیم مانند سال های پیش عکس ها را به نمایش بگذاریم سقف ها هم پر از عکس خواهند شد.» او درباره نارضایتی اکثریت مخاطبان از نحوه نمایش آثار سخن گفت و با برشمردن تعدادی از محاسن این روش هم توضیح داد: «ما از بین هر ۱۰۰ عکس سه عکس را انتخاب کردیم و حدود هزار و ۲۰۰ عکس را در قالب اسلایدشو به نمایش گذاشتیم. یکی از فوایدی که این روش داشت این بود که عده ای مجبور شدند کارهای دیگران را هم ببینند. این روش کاملاً منحصر به فرد بود و تا جایی که من اطلاع دارم در ماه گذشته در گالری تیت لندن چنین روشی با کیفیت پایین تری اجرا شده است. دوستان عادت کردند کارهایشان را روی دیوار آویزان کنند. اما حسن روش امسال ما این بود که عده ای را پشت این دستگاه ها نشاندیم و مجبورشان کردیم آثار دیگران را هم ببینند.»
البته صمدیان با شیوه معمول خود به برخی از مشکلات این شیوه اشاره کرد و از ضعف های این نمایش آثار دفاع نکرد و ابراز امیدواری کرد سال آینده با فضای جدیدی که در اختیار خانه هنرمندان قرار می گیرد و وقت مناسب و مشخص بتوانیم از دو روش برای عرضه آثار استفاده کنیم. صمدیان با تشکر از حامی و همراه این جشن مجتمع آموزشی عالی آزاد پارسه، از سازمان ورزشی شهرداری هم که در بخش ویژه برای برگزاری این جشن حضور داشت، تشکر کرد. در مراسم پایانی مراسم تصویر سال که اجرای آن را فاطمه معتمد آریا بازیگر سرشناس سینما و تئاتر کشور به همراه کامبوزیا پرتویی و سیف الله صمدیان برعهده داشت یک خبر نیز داده شد. این خبر راه اندازی بنیاد فرهنگی هنری رسول اف بود که قرار است بانک اقتصاد نوین نیز آن را حمایت کند. خبر تاسیس این بنیاد که آن هم به یاد عکاس جوان از دست رفته این خانواده بود را احسان رسول اف سرپرست بنیاد داد. این بنیاد امسال با حمایت از تصویر سال جوایز بخش هنرمندان زیر ۲۵ سال را بر عهده داشت و در بخش فیلم، گرافیک، کاریکاتور و عکس جوایزی را اهدا کرد.
سیف الله صمدیان در بخشی از مراسم اختتامیه یکی از علل تداوم جشن تصویر سال را غیر رقابتی بودن آن دانست و به حضور فاطمه معتمدآریا در این جشن به عنوان مجری اشاره کرد و گفت:« خانم معتمدآریا ضمن توجه و علاقه ویژه ای که به جامعه هنری و هنرمندان دارند، یکی از دوستان محسن رسول اف بودند که شاید دلیل حضور ایشان در این جشن بخش محسن رسول اف باشد.» هرچند که نامگذاری بخشی از جایزه به نام این عکاس جوان برخی از عکاسان حاضر در سالن را گله مند کرد به طوری که یکی از عکاسان در حین گرفتن جایزه اش با ابراز گلایه مندی از مسوولان تصویر سال ناراحتی خود را از یاد نکردن شهدای رسانه اظهار داشت.
صمدیان در پاسخ به این عکاس با توضیح اینکه هیچ تفاوتی میان هنرمندان وجود ندارد، گفت: «سالی که حادثه C۱۳۰ اتفاق افتاد ما انتشار مجله تصویر را برای چاپ عکس های آن عزیزان به تعویق انداختیم اما محسن رسول اف هنرمند جوانی بود که با داشتن سن کمش در چهار رشته تصویر سال فعالیت داشت و در یک سال ۱۷ نمایشگاه را مدیریت و سه فیلم سینمایی را عکاسی کرده بود و یکی از اهداف بخش رسول اف جدا کردن بخش جوانان از بزرگسالان بود.» اما مهم ترین بخش این مراسم اهدای جوایزی به برگزیدگان نخستین دوره رقابتی تصویر سال بود. در بخش فیلم بهترین اثر از نگاه داوران این جشنواره به عاطفه خادم الرضایی برای فیلم رویای یک سنجاقک توسط کامبوزیا پرتوی اهدا شد. در بخش فیلم بهترین اثر از نگاه داوران این جشنواره به عاطفه خادم الرضایی برای فیلم رویای یک سنجاقک توسط کامبوزیا پرتوی اهدا شد. سمانه حاج رضایی با اثر «برق رسانی به مردم محروم» در بخش گرافیک به داوری قباد شیوا، مجید عباسی و ابراهیم حقیقی تندیس رسول اف را از آن خود کرد. در بخش کاریکاتور شاهین کلانتری به عنوان نفر برتر شناخته شد.
مریم زندی، نصرالله کسراییان و آلفرد یعقوب زاده داوران بخش عکس بابک کاظمی را در بخش نگاهی دیگر، نازنین پیر محمدی را در بخش هنر و هنرمندان، مونا هوبه فکر را در بخش عکاسی خبری، نعیم احمدی را در بخش ورزشی و بابک بردبار را در بخش مستند اجتماعی به عنوان نفر برگزیده انتخاب کردند. در بخش مستند اجتماعی علی رضا صوت اکبر و محمد خیرخواه تقدیر شدند. در بخش خبری نیز حمید سعیدی و فضیلت سوخکیان دیپلم افتخار کسب کردند. شهرداری تهران نیز همکاری تصویر سال بخشی را با عنوان ورزش در محلات تهران برگزار کرد که پیام پارسایی، محمد نیکوحرف و امیر طلایی به عنوان برگزیدگان این بخش انتخاب شدند و به هر یک از آنها به ترتیب ۵ ، ۲ و ۱ سکه طلا تعلق گرفت.
