هر چند تولید فیلم کداکروم در سال ۲۰۰۹ پایان یافته بود اما چون هنوز رول‌های کداکروم زیادی در نزد عکاسان باقی مانده بود، چند لابراتوار به ظهور آنها ادامه می‌دادند. آخرین‌شان Dwayne Photo در کانزاس بود که اعلام کرد ۳۱ دسامبر ۲۰۱۰، آخرین روزی است که این فیلم را برای ظهور قبول می‌کند.
کداکروم به مدت ۷۴ سال تولید شد و اولین فیلم رنگی بود که از روش Subtractive استفاده می‌کرد. فرآیند ظهور مشکلی داشت که فقط برخی لابراتوارهای مورد تایید کداک آن را انجام می‌دادند. این فیلم در فرمت‌های مختلفی مانند ۳۵، ۱۲۰، ۱۱۰، ۱۲۶، ۸۲۸ و لارج فرمت برای عکاسی و نیز فرمت‌های ۸mm و ۱۶mm و … برای فیلمبرداری تولید شد. در دهه ۸۰ و ۹۰ فیلم‌های رنگی مانند فوجی‌کروم و اکتاکروم به علت قیمت کمتر و سهولت ظهور، رقبای سرسخت آن شدند و در نهایت گسترش عکاسی دیجیتال کداک را مجبور به قطع تولید این فیلم محبوب کرد.
کداکروم به مدد عکس‌های رنگی شاخصی که در قرن بیستم گرفته شده است، همواره در یادها ماندگار خواهد بود.
Paul Simon در سال ۱۹۷۳ نام یکی از آهنگ های آلبوم خود را Kodachrome گذاشت.
