کتاب عکس «آت اوغلان» محسن کابلی با مقدمه ای به قلم کیارنگ علایی چاپ و منتشر شد و در فهرست سری کتاب های سایت کتاب عکس به عنوان بانک تالیفات عکاسی ایران قرار گرفت.
به گزارش پایگاه عکس چیلیک این کتاب دستاورد یک پروژه میان مدت و نگاه ده ساله عکاس به موضوع اسب در منطقه بندر ترکمن واقع در استان گلستان است که با انتخاب ۷۹ قطعه عکس در کتاب عکس «آت اوغلان» قرار گرفته است.
محسن کابلی عکاس آثار در ابتدای کتاب پیرامون انگیزه و چگونگی پرداختن به موضوع کتاب آورده است:
«اولین بار در سال ۱۳۹۰ وقتی از یک اسب و صاحبش در بندر ترکمن عکس، گرفتم، رابطه پنهان و رمز آلود آنها برایم عجیب بود. فرایند تولید عکس در تعریفی ساده به اشتراک گذاشتن تجربیات دیداری است. لمس نوازش گونه ایی که ذهن مرا درگیر کرد تا انگیزه بازنمایی را در ذهنم بپرورانم. بازنمایی شادی ،لبخند، غم ،ناراحتی و عشق را که در قالب یک اثر تجسمی به هم پیوند بزنم. و این ماجرا از یک طرف به علت درگیر کردن حس من سویه رومانتیک دارد و از سویی دیگر به نوعی واقع گرایی پهلو میزند . من در گرگان، شمال ایران زندگی میکنم جایی با فاصله کم و خیلی نزدیک به آق قلا. بندر ترکمن و گنبد چند شهر ترکمن نشین و عاشق اسب. جایی که میتوانستم جواب سوالاتم را در مورد این رابطه بگیرم. با اینکه خیلی سخت است درک کنیم یک ترکمن در گوش اسبش چه چیزی زمزمه میکند و این یک عشق پنهان است بین ترکمن و اسب. در کتاب آت اوغلان تلاشی مستند و در عین حال خارج از قید بند دارم برای نشان دادن تصویری از مردم ترکمن و رابطه بی وصف آنها با اسب این حیوان اسطوره ای و نجیب…»
در ادامه «رسول لطف ورزی» به عنوان حامی این پروژه عکاسی نوشته: اسب برای ترکمن ها بسیار ارزشمند و محبوب است و نقش تعیین کننده ای در زندگی ترکمن ها دارد.
ارتباط میان ترکمن ها و اسب عمیق و دلنشین است که سبب شده فرهنگ قوم ترکمن تا حد زیادی از اسب تاثیرپذیر باشد که به وضوح در ادب عامه و کلاسیک قوم ترکمن مشاهده می گردد.
برای ترکمن اسب همه چیز است، سنت های فرهنگی و هویت وراثت آنها، زندگی شان را به این حیوان زیبا و نجیب گره زده است.
این پیوند محکم را در جنبه های مختلفی از زندگی آنها می توان پیدا کرد.
مجموعه آت اوغلان یکی از تصاویر استعداد و تسلط قوم ترکمن به اسب ها می باشد که از نگاه زیبا و لطیف هنرمند عکاس محسن کابلی به تصویر کشیده شده است.
این مجموعه به بانوی ترکمن «نسیم سلیمانی خواجه نفس» تقدیم می گردد.
اما آستانه ورود به اندیشه های تصویری محسن کابلی در کتاب عکس «آت اوغلان» یادداشتی از کیارنگ علایی با عنوان: «از ترس گم شدن، همیشه کنار اسبم می مانم» است که در بخشی از آن آمده است:
… در نگاه نخست، دوربین محسن بی محابا به داخل جمعیت انسانی می رود ، به مثابه دوربین چشم « ژیگا ورتوف » که در سال ۱۹۱۹ به روشی برای روایت گری بدل شد . محسن به خوبی می داند که با یک لنز فوکال پایین در چه فاصله ای نسبت به موضوع باید شاتر بزند ، عکس های او گاهی خصلت ویزورلس را دارند و گاهی شواهد یک پلان سینمایی را یادآور می شوند ، به گونه ای که در آن ها به غایت میزانسن و دکوپاژ دیده می شود ، اصلا انگار فلورپلن دارند . این نگاه یادآور تلاش هایی چون « مونا » ی رابرت فلاهرتی و « علف » ماریون سی کوپر و ارنست بی . شودزاک است که در هر دو اثر ، هنرمند در پی ترویج و شکلی صادقانه از مردم نگاری و پرداخت آیین هاست . ا اما در نگاهی دقیق تر با عکس هایی روبرو هستیم که دراماتیزه شده اند . اما مراد از دراماتیک چیست ؟ منظور مجموعه عناصر و عواملی است که یک موضوع را به صورت نمایشی در می آورند ، این عناصر در عکس های محسن ، گاهی قطرات باران محبوس روی پلاستیک ها است ، گاهی شمایلی که به روی پوست ، روی در و روی لباس چابکسواران راه یافته و وجهی نمادین پیدا کرده ، گاهی پارچه ای است که صورتی را پوشانده ، واقعیتی را زدوده و گاهی نوری خفیف در صحنه است که به ابژه ، صورتی خاص بخشیده است. اما در نگاهی دیگر ؛ عکس ها جایی نیز به حدیث نفس عکاس بدل می شوند و از علائق فردی محسن – که پیش از این به کرات در تک عکس های او دیده ایم – خبر می دهند ؛ یعنی شکلی از تمایز پرسوناژ در محیطی تیره به همراه اکسپوز طولانی و تخلیه فلاش الکترونیکی با اتکا بر صحنه پردازی. در چنین رویکردی رابطه دال و مدلول ، رابطه ای قراردادی نیست و آغشته به تفسیر و علاقه عکاس است . این حدیث نفس با مونوتون کردن این مجموعه به گزارشی عینی ذهنی از واقعیت دامن می زند . عینی از آن بابت که تولید عکس ها وابسته به اتفاقی است که همه ساله در بندر ترکمن ، آق قلا و گنبد می افتد ، ذهنی از آن بابت که عملا با حذف رنگ به عنوان اولین خصلت واقعی نمایی در عکس ، جنبه رونوشتی از واقعیت بودن را تقلیل داده و واقعیت اسنادی را به مالکیت خود در می آورد.
اما قلم و نگاه، دانش و تفسیر نمادها و نشانه ها و تحلیل تصویری کیارنگ علایی با مرور مجموعه عکس های «آت اوغلان» در سرانجام این مقدمه یادآور می شود: « … شخصیت های مجموعه « آت اوغلان » در کنار تیپ آشنایی که در این سال ها از آن ها در عکس ها و تصاویر تلویزیونی دیده ایم ، این جا اما در عکس های محسن خلوت و انزوای خود را دارند، نجیب اند، در نورهای لو کی مهاجرت کرده اند به گوشه های قاب، در حالی که در پس زمینه تصویر، اسب شان به عنوان نمادی از قدرت خودنمایی می کند و همین ریزه کاری هاست که مجموعه « آت اوغلان » را متمایز میکند».
کتاب عکس «آت اوغلان» تالیف و و عکاسی: محسن کابلی در قالب ۱۰۸ صفحه مصوّر(گلاسه/عکس‌دار)، مترجم: زهرا سلیمانی بادآشیانی، صفحه آرایی: مرضیه آذرنیوش، ناظر چاپ: مهدی تیرانی، در قطع خشتی(۲۱.۵س.م در ۲۲س.م)، در موضوع: عکاسی هنری/Photography Artistic، مسابقه های اسبدوانی/Horse racing، ایران/ Iran، مصور/Pictorial works، در نوبت نخست چاپ در زمستان ۱۳۹۹، شماره شابک: ۹۷۸۶۰۰۹۵۲۸۵۲۳ و کتاب شناسی ملی: ۷۳۹۵۸۰۳ و رده‌بندی کنگره: TR642 و رده‌بندی دیویی: ۷۷۰/۱، در شمارگان: ۱۰۰۰ نسخه، لیتوگرافی: باختر، چاپ: عترت، نشر: در گلستانه، با قیمت ۱۱۰هزارتومان جهت معرفی و ارایه در اختیار « پایگاه تخصصی کتاب عکس » قرار گرفته است.
در صورت تمایل به سفارش و دریافت نسخه ای از کتاب عکس «آت اوغلان» به سایت کتاب عکس به عنوان بانک تالیفات عکاسی ایران مراجعه و یا « ایـنـجـا » کلیک کنید.
