عضو هیئت‌داوران جشنواره ملی عکس مشهد گفت: عکس رسانه‌ای تأثیرگذار برای احیای بخشی از تاریخ و فرهنگ سرزمین ماست.
به گزارش خبرگزاری فارس به نقل از مدیریت شهری شهریداری مشهد، اسماعیل عباسی اظهار داشت: جشنواره ملی عکس مشهد که موضوع و محوریت آن مستند اجتماعی و به‌ویژه عکاسی زیارتی است، می‌تواند بهانه‌ای برای مطرح شدن دوباره این نوع از عکاسی در ایران باشد.
این عکاس برجسته گفت: باوجود پیشرفت‌هایی که ژانر عکاسی مستند اجتماعی ایران در قبل از انقلاب و بعد از انقلاب، به‌ویژه در دوران جنگ به دست آورد، اما متأسفانه امروزه و به دلایل مختلفی که هرکدام از آنها نیز قابل بررسی است، مورد بی‌مهری فراوان قرار گرفته است.
وی ادامه داد: باوجود این بی‌مهری‌ها برگزاری جشنواره‌ای که با توجه و نگاه ویژه به عکاسی مستند اجتماعی شکل گرفته، می‌تواند تأثیرات مثبتی در احیا و اعتلای این شاخه از عکاسی به همراه داشته باشد.
وی با اشاره به تغییراتی که به واسطه ورود فناوری در عکاسی زیارتی ایجاد شده، افزود: متأسفانه با ورود فناوری و دانش امروزی، عکاسی زیارتی دست‌خوش تغییرات اساسی شده و عناصر جدید وارد کادر تصویر شده است که هیچ ربطی به هویت ملی و مذهبی ما ندارد که باید برای ممانعت از گسترش این آسیب، راهکار‌های مناسبی اندیشه شود.
عباسی درباره ضرورت احیای ژانر«عکاسی زیارتی» خاطر نشان کرد: عکاسی زیارتی نوعی از عکاسی مستند اجتماعی است که به‌دلیل ارتباط تنگاتنگ و معنوی با مخاطب، در کشور ما از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است، به‌ویژه در این بخش- که یکی از موضوعات جشنواره هم بود – آن بخش‌های گمشده تاریخ با نگاهی مستند و اجتماعی احیا می‌شود – روزگاری که به تاریخ پیوسته و نگاه به این عکس‌های تاریخی، حس مخاطب نسبت به گذر زمان را بر می‌انگیزد.
عضو هیئت مؤسس انجمن عکاسی ایران‌شهر با تأکید بر اهمیت عکاسی مستند اجتماعی، درباره عکاسی شهر، بیان داشت: عکاسی شهر در شاخه‌های مختلف، تعاریف خاص خودش را دارد و در عین حال یکی از زیرشاخه‌های عکاسی مستند اجتماعی نیز به‌شمار می‌آید.
وی ادامه داد: به عنوان مثال عکاسی از قومیت‌ها و عکاسی از خیابان که در نوع خود هرکدام یک ژانر در عکاسی محسوب می‌شوند، همه و همه از بخش‌های عکاسی شهر به شمار می‌روند.
وی اظهار داشت: برگزاری جشنواره‌هایی از این دست در درازمدت می‌تواند به توسعه بیشتر عکاسی مستند اجتماعی کمک کند از جمله اتفاقات خوبی که می‌تواند در جشنواره ملی عکس مشهد شکل بگیرد، استفاده از آثار هنرمندان عکاس است که می‌تواند با رویکردی پژوهشی و تحقیقاتی درباره عکاسی مستند اجتماعی ایران مورد استفاده اهالی فن قرار گیرد.
عضو هیئت داوران جشنواره ملی عکس مشهد گفت: این جشنواره یک حرکت تعیین کننده است، چرا که هویت یک ملت به ریشه‌های فرهنگی و تاریخی‌اش وابسته است و این جشنواره نیز در جهت گردآوری سند و تاریخ اقدام می‌کند.
وی افزود: ابزار‌های ثبت، عکس، فیلم و نوشته است که عکس یکی از بهترین راه‌های ثبت تاریخ برای آیندگان است.
این استاد دانشگاه با اشاره به اینکه مدیریت‌های بعدی شهرداری باید این حرکت خوب را ادامه دهند، اظهار داشت: اگر این جشنواره که تازه پا گرفته تداوم نداشته باشد، فراموش می‌شود و یا تأثیرگذاری‌اش از بین می‌رود.
وی هدف برگزارکنندگان جشنواره را مستندسازی شهر مشهد عنوان کرد و گفت: در این گونه جشنواره‌ها عکاس باید شناخت درستی از موضوع داشته باشد و از مکان و موقعیتی عکس بگیرد که هویت منطقه‌ای را ثبت کند، وگرنه ارزش کار پایین می‌آید.
وی ادامه داد: عکس باید آن‌قدر گویا باشد که حتی در صورت نداشتن شرح عکس نیز محیطش را توضیح دهد.
این عکاس با اشاره به عکس‌های رسیده به جشنواره افزود: در برخی از عکس‌های قدیمی، شماره خودرو‌ها و لباس مردم کمک می‌کرد که مخاطب زمان عکس را حدس بزند و بفهمد که عکس مربوط به کدام دهه است.
دبیر دوسالانه عکس ایران درباره آسیب‌های وارد به جشنواره‌های عکاسی خاطر نشان کرد: بیشترین آسیبی که به اکثر جشنواره‌های برگزار شده در کشور وارد می‌شود این است که این جشنواره‌ها معمولاً عمر کوتاهی دارند و بیشتر از یک دوره برگزار نمی‌شوند که مشخص نبودن تکلیف و نداشتن یک نگرش درازمدت باعث بروز مشکلات می‌شود، در صورتی‌که برگزارکنندگان جشنواره می‌توانند با برنامه‌ریزی صحیح، چشم‌انداز مناسبی را از آینده یک جشنواره ترسیم کنند.
