* سطح آثار ارسالی را نسبت به سال گذشته چطور ارزیابی می کنید؟ آیا انتظار و دغدغه شما برآورده شد؟
خوشبختانه استقبال مردم از این مسابقه رضایت بخش بود، هنرمندان از سراسر کشور در آن شرکت کرده بودند و آثار به لحاظ کیفی نسبت به سال گذشته سطح بالاتری داشتند اما انتظارو خواسته ما از هنرمندان و مردم بیش از این است. در واقع نگاه ما به فلسفه ی عاشورا و قیام اباعبدلله الحسین باید بسیار عمیق تر باشد. نماد های ظاهری زمانی تاثیر خود را می گذارند که همراه با محتوا باشند. فرم گرایی به تنهایی نمی تواند معیار اینگونه مسابقات و برنامه ها قرار گیرد. توجه صرف به نماد ها و سمبل های مختلف همچون توجه به پوسته ظاهری موضوع است که ارزش چندانی ندارد .زمانی ما می توانیم آن فرهنگ صحیح و اصیل را نشان دهیم که هنرمند خود به این نتیجه رسیده باشد.ابتدا چشمان توانای هنرمند باید ببیند و درک کند سپس آن را به تصویر بکشد.
* برگزاری چنین مسابقاتی تا چه اندازه می تواند در ثبت فرهنگ بومی هر منطقه موثر باشد؟
به اعتقاد بنده هریک از عکاسان قبل از عکاسی از آیین هر منطقه و محله ای باید اطلاعاتی در رابطه با آن کسب نمایند و این ذهنیتی کاملا اشتباه است که به صرف اینکه برنامه ای جزء رسوم محلی یک منطقه است از آن عکاسی شود و به ثبت آن کمک کردبدون اینکه از تاریخچه و تاثیرش در گذشته و یاحتی تغیراتش تا امروزاطلاعاتی داشت. در این صورت عکاسان نه تنها برای جامعه خود موثر نبودند بلکه به گسترش تحریفات نیز دامن زده اند و از حوزه ی محتوا گرایی خارج شده اند، در بحث عکاسی بومی باید بر روی نقاط حقیقی آیین های بومی هر منطقه کار کنیم. عمده آثار در ارتباط با آیین های منسوخی چون گل مالی و قمه زنی بوده نماد ها و آداب و رسومی که در قیام عاشورا جایگاهی ندارند و بیانگرهیچ کدام از اهداف این قیام تاریخی نیستند،بخش عمده ای از آثار را نیز عکاسی از کودکان تشکیل می داد.
* آثار ارسالی در بخش جنبی مسابقه (موضوع مسجد) را چطور ارزیابی می کنید؟
عکس های ارسالی در رابطه با موضوع مسجد بیشتر به شکل هندسی مساجد، معماری و کاشی کاری آنها مربوط می شد، که هدف ما بیشتر نمایان کردن نقش مساجد در عرصه های مختلف و برگزاری مراسم های مختلف در این پایگاه مذهبی بوده که امیدواریم در سال های آتی هنرمندان بحث کارکرد مساجد را مدنظر قرار دهند.
* نقش هنر و هنرمند را در نشان دادن واقعیت هویت مکتب عاشورایی چطور ارزیابی می کنید؟
هنرمندان به مثابه چشمان بینای جامعه هستند که باید تلاش خود را برای حفظ، نگهداری و رشد و تقویت این موهبت الهی نمایند. مطمئنا عکس بعنوان هنر بی کلام تاثیری دو چندان بر جامعه خواهد داشت بنابراین انتظار می رود هنرمند با درک این موضوع و رسالت خطیری که بر دوش دارد در موضوعات متفاوت هیچ گاه محتوا را قربانی نمادهای ظاهری نکند .اثر یک هنرمند تنها بعنوان رزومه کاری و شناسنامه و امضای او مورد استفاده قرار نمی گیرد بلکه به مثابه روح و فرهنگ در جامعه باقی می ماند.هنرمند باید هویت عاشورایی را در درون خود بپذیرد تا بتواند تفکری عاشورایی داشته باشد و هنر خود را در این زمینه بکار گیرد این مسئله تابع زمان و موقعیت خاصی نیست.ویژگی های یک هنر مند باید به گونه ای باشد که بتواند درهر موضوعی هنر خلاقانه خود رابکار گیرد.
* به نظر شما عکاسی امروز بیشتر به کدام سو می رود؟ آیا می توان گفت طبیعت گرایی در عصر کنونی پیشرو سایر گرایش ها است؟
هنر فرهنگی است که هر کس با زبانی خاص خود آن را بازگو می کند؛ در دوره ای طبیعت گرایی و در دوره ای نگاه مستند و بطور کلی در هر زمانی هنر عکاسی به اشکال مختلف موضوعات را به تصویر کشیده و ثبتمی کند. نمی توان انتظار داشت که امروز تمامی هنرمندان سبک خاصی را کار کنند و بعنوان مثال طبیعت گرا باشند، محدود کردن هنر و هنرمند خود نوعی اجحاف در حق آنها است اما در برهه ای از زمان که اتفاق خاصی رخ می دهد آن موضوع توجه همگان را جلب می کند و سوژه ی عکاسی اکثر هنرمندان می شود در این صورت هم نمیتوان گفت در این دوره عکاسی فلان سمت و سو را داشته است.
* شما بعنوان یکی از فعالین این عرصه هنری چه راهکارهایی را برای رشد و پیشرفت آن پیشنهاد می کنید ؟
ما نیازمند آموزش های بنیادین هستیم؛ امروز عکاسی از سمت هنر به صنعت کشیده شده اما آموزش صحیح، دید بصری مناسب در فردی که دوربین در دست داد از جمله نیاز های اساسی است و این اتفاق باعث می شود که عکس تنها یک تصویر ساده در دست نباشد بلکه عکس به مثابه هنری باشد که بازگو کننده بسیاری از واقعیت ها است. اگر هنرمند صرفا تصویر گرا نباشد و به ظاهر موضوعات توجه چندانی نکند و به روح اثر و محتوای نهفته در آن بپردازد آن عکس می تواند به راحتی پیام خود را در زمان مناسبت انتقال دهد، اگر قرار باشد صرفا صنعت را در نظر بگیریم و آموزشرا کنار بگذاریم، مطمئنا در آینده ی نه چندان دور با یک اختلاف سطح دید فاحشی مواجه می شویم که ناخوشایند خواهد بود.
* فعالیت های کانون گلشن را بعنوان نهاد متولی این برنامه چطور ارزیابی می کنید؟
حوزه ی فرهنگی کانون گلشن یک حوزه ی فعال است که قرار گرفتن آن در یک پایگاه مذهبی کمک بزرگی به جذب نیروهای جوان می کند. پیوستگی و ارتباط هنرمندان با کانون به لحاظ شرایط خاصی که دارد باید بیشتر شود. به نظر بنده یکی از راهکار های موجود برای رشد و پیشرفت کانون تقویت هسته های فرهنگی است.هسته هایی چون فیلم، عکس، نقاشی، رایانه و سایربخش ها. این کانون فرهنگی با توجه به محدودیت بودجه ای که دارد تاکنون فعالیت های خوبی را در سطح استان و کشور داشته است که جای قدر دانی و تقدیر دارد.
———————————————————————————————————————————————————————-
جهت مشاهده متن گفت وگو با محمدرضا چایفروش، عضو گروه داوری این سوگواره " ایـنجـا " کلیک کنید.
جهت مشاهده فهرست اسامی عکاسان راه یافته به بخش نمایشگاه این سوگواره " ایـنجـا " کلیک کنید.
جهت مشاهده فهرست کامل اسامی شرکت کنندگان در این سوگواره " ایـنجـا " کلیک کنید.
جهت مشاهده متن گفت وگو با امیرعلی جوادیان عضو گروه داوری این سوگواره " ایـنجـا " کلیک کنید.
جهت مشاهده متن گفت وگو با دبیر سوگواره نگاه سرخ، داود عامری " ایـنجـا " کلیک کنید.
مشاهده فراخوان سوگواره سراسری عکس نگاه سرخ " ایـنجـا " کلیک کنید.
