منبع: شهرآرا نیوز –
یدا… عبدی، عکاس فعال دهه های ۶۰ تا ۸۰ از آن دسته هنرمندانی است که امروز به هر دلیلی بسیار کم کار شده است. او تمرکز ویژه ای روی عکاسی از آیین های مذهبی داشته و آثار زیادی را نیز در این زمینه ثبت کرده است، اما یکی از عکس های عبدی تبدیل شد به اثر شاخصی که همچنان هم در ذهن بسیاری ماندگار شده است. عکس «نوروز در محرم» او که در سال های ۸۰ یا ۸۱ در زمان تقارن عید نوروز و ماه محرم ثبت شده است، اثری است که به زیباترین وجه بصری و معنایی این تقارن را به تصویر کشیده است. در نوروز سال پیش رو که مقارن است با ماه مبارک رمضان، نگارنده بد ندید که به بهانه این تقارن به این عکس شاخص بپردازد. برخی توصیفات و حس ها به سختی قابلیت به تصویر کشید ن دارند. برخلاف هیجانات و واکنش هایی مثل ناراحتی، شادی، گریه و … که مستقیم توانایی به جلوه درآمدن دارند، سکوت، غم، تفکر، آرامش و از این دست حس ها باید با نشانه ها یا زبردستی خاص تصویرگر تبدیل به ظهور عینی شوند.
عکس خوب عبدی یکی از نمونه های خوب و موفق این توصیف است. عکس، سرشار از نماد هایی است که بیننده را مستقیم سوق می دهد به معناها و دلیل ها، اما آنچه این عکس را شاخص می کند معصومیت و به پیوست آن حال متفاوت و معنوی عکس است. شاید دلیل آن شباهت عکس به فضای نقاشی های مقدس سبک گوتیک باشد. قرار گرفتن کودک با لباس سفید در روشن ترین منطقه عکس و نگاه کودک به سمت نور مهم ترین نقطه قوت و برایند شکل گرفتن احساس عکس است. با اینکه نه شمایل و نه چهره مادر در این عکس مشخص است، اما همان برش اریب چادر به قدر کافی احساس مادرانگی را در تصویر قدرت می دهد. در دو سوی بالا و پایین تصویر نمادهایی از اعتقاد مذهبی و نوروز (ماهی و پرتره شمایل) برای تکمیل این تغزل بصری دیده می شود. در ایرانی که آیین های مذهبی و ملی توأم و درهم تنیده شده است، هم نشینی عناصر بصری با معنایی به ظاهر متفاوت باعث خلق آثاری حیرت انگیز می شود. چنانکه هم زمانی آغاز بهار طبیعت با بهار قرآن، میهمانی خدا و میهمانی های نوروز می تواند بدل به فرصتی برای خلق آثاری متفاوت شود.
