صبح روز بیست و سوم فروردین ماه سال ۱۳۹۷ خبر درگذشت یکی دیگر از اساتید پیشکسوت عکاسی در جامعه عکاسی ایران فراگیر شد و جامعه عکاسی ایران نگین دیگری از گنجینه جواهرات خود را از دست داد.
استاد فقید منوچهر یگانه دوست که با حضور در جمع عکاسان جوان و سفرهای عکاسی همواره بهترین محافظ روحیهی با نشاط خویش بود. او که با زمزمههای اشعار عاشقانه با گویش شیرازی برای عکاسان خسته از کار عکاسی می خواند تا انرژی مضاعفی را به ایشان تزریق کند.
منوچهر یگانه دوست متولد فروردین ماه سال ۱۳۱۹ در تهران بود و در فروردین ۱۳۹۷ چشم از جهان نامانا فرو بست.
استاد یگانه دوست در طی عمر۷۸ساله اش سعی در دیدن و دانستن و درک کردن داشت و عکاسی را بهترین دلیل این دیدن و درک و دانایی می دانست. این نکته را آنجا که از عکاسی با وجود عاملی برای ایستایی زمان یاد می کرد می توان فهمید. و شاید! به همین دلیل از ۱۳سالگی خود را به فضای کار و تجربهی علاقمندی عکاسی کشاند و تا آخرین ماه های زندگی پر برکت خویش با وجود شدت یافتن بیماری با یک دست دوربین عکاسی سبک خود را از مقابل دیدگانش کنار نگذاشت.
منوچهر یگانه دوست، عکاس پیشکسوت حاضر در مراسم اختتامیه/ عکاس: محمدجواد خداوردی
یگانه دوست که در طول زندگی موفق به برگزاری یک عنوان نمایشگاه عکس انفرادی شد و در آن مجموعه با عنوان «حج» عکس هایی بسیار عکاسانه از مناسک حج در نیمه نخست سالهای دهه پنجاه به نمایش گذاشت. نماهایی که بیشتر از یک عکس سندی متقن از آداب و شرایط و روزگار خود را حامل هستند و با گذشت زمان برای امروزیان روایت می کنند.
همچنین در کنار گزارش تصویری ایشان از مناسک حج ابراهیمی در نگارخانه چیلیک می توان به مجموعه عکس های این عکاس از خطوط ریلی و خط آهن کشور در سالهای دهه شصت اشاره کرد.
بنابر استعلام از #سایت_کتاب_عکس به عنوان #بانک_تالیفات_عکاسی_ایران مرحوم منوچهر یگانه دوست با وجود علاقمندی اش به چاپ مستقل و انفرادی مجموعه عکس ها و آثار عکاسی اش از حج ابراهیمی که هیچ کانون و انجمن و سازمانی در این مورد حاضر به پذیرش و همراهی با وی نشد! با این حال نام مرحوم «منوچهر یگانه دوست» در پنج مورد تالیف دهه هشتاد همچون: بسته نمایشگاهی ایستاده در باد/ زنان در جنگ و انقلاب از نگاه عکاسان ایرانی در سال ۱۳۸۶/ ماهنامه عکس خبری(شماره۳و۴) به مدیرمسئولی ناصر جواهری تهرانی مربوط به سال۱۳۸۶/ حدیث عشق آثار گروهی عکاسان در سال ۱۳۸۸، کتاب مسابقه عکس شهر زیبای من مربوط به سال ۱۳۸۸ و نشریه عکس(شماره ۲۸۵) به مدیرمسئولی مسعود امیرلوئی مربوط به دی ماه سال ۱۳۸۹ درج و ثبت شده است.
این چند سطر را بهانه ای قرار می دهیم تا باور کنیم وفاداری به وفای او که با وجود کهولت و بیماری با یک دست هم از دوربین عکاسی دست نکشید! و مشتاقانه با وجود ناتوانی در جمع عکاسان و مجامع عکاسی حاضر میشد، عین ادب و احترام به پیشکسوتان عرصه عکاسی در زندگی است.
بیست و سوم فروردین ماه هر بهار در هر سال که از راه برسد نام و یاد استاد فقید عکاسی مرحوم منوچهر یگانه دوست را که بر سنگ مزارش به عنوان «پیشکسوت عکاسی و خبرگزاری» حک شده، گرامی میداریم و آرامشی در خور مهربانی او برای روانش آرزومندیم.
۱ دیدگاه. دیدگاه جدید بگذارید
خدا رحمتشون کنه
به معنای واقعی پیشکسوت بودن؛ مهربان، صمیمی، اهل ادب و معرفت.
دل تنگشان شدم.