ناصر تقوایی گفت: عکاسی ما در دوران دفاع مقدس رونق گرفت وعکاسان ما عکس‌هایی از آن دوران گرفتند که در بهترین مجلات خارجی دنیا به چاپ رسید و به دنبال آن عکاسی هنری ما هم رونق گرفت.
به گزارش خبرنگار هنرهای تجسمی فارس، ناصر تقوایی شب گذشته در نگارخانه اعتماد در جمع خبرنگاران حاضر شد و درباره سومین نمایشگاه عکس خود صحبت کرد، بخش بسیاری از صحبت‌های این هنرمند درباره اهمیت زیبایی‌شناسی بود که نشست خبری نمایشگاه را به کلاس درس پرباری بدل کرد.
***عکاسی حرفه سوم من است
ناصر تقوایی در نشست خبری سومین نمایشگاه عکس خود از چشم‌انداز سرزمینمان ایران درباره فعالیت‌هایش در زمینه عکاسی گفت: به یاد نمی‌‌آورم که عکاسی را از چه زمانی شروع کردم، اما مثل شناکردن آن را از کسی یاد نگرفتم، من از کودکی عاشق سفر کردن بودم و از همان دوران هر وقت که به همراه جمعی از دوستانم بیرون می‌رفتیم،من همیشه عکاس این جمع بودم، به هرحال تا زمانی که وارد سینما شدم، عکاسی شغل سوم من شد، من از نوشتن شروع کرده بودم، بعدها وارد سینما شدم و عکاسی حرفه سوم من شد.
وی افزود: علاقه به سفر کردن از همان دوران کودکی در روحیه من باقی مانده است، به همین دلیل اغلب فیلم‌هایم را در شهرستان‌های مختلف ساخته‌ام و درجریان یافتن لوکیشن و سفر به شهرهای مختلف بود که عکس‌های بسیاری گرفتم.
***عکس‌هایم از ایرانی است که دیگر وجود ندارد
تقوایی گفت: این عکس‌ها به اندازه‌ای رسید که تصور کردم می‌تواند در قالب یک مجموعه عکس به نمایش گذاشته شود. بسیاری از این عکس‌ها از ایرانی است که دیگر وجود ندارد، من عکس‌های بسیاری از تاریخ ۵۰ سال گذشته ایران دارم که اکنون دیگر وجود ندارد. از شهرهای بی‌سکنه و مکان‌هایی که امروز دیگر نیست و یا تغییرات بسیاری پیدا کرده است. اغلب لوکیشن‌های فیلمهای من امروز دیگر وجود ندارد، جزیره مینو دیگر نیست و نخلستان‌های فیلم من اکنون به بیابانی بدون نخل تبدیل شده است و بندری که در فیلم ناخدا خورشید دیده بودید اکنون دیگر به آن شکل وجود ندارد.گاهی فکر می کنم اگر قرار است جایی نابود شود،بهتر است من بروم و فیلمی از آن بسازم.
*** یک هشدار
این فیلمساز با بیان این که هر شهری نابود شود،بخشی از حافظه تاریخی ما پاک می‌شود، گفت: این یک هشدار است، ما با سرزمین چه کار می‌کنیم و چرا ملتی با تاریخ چندهزار ساله حالا دارد دنبال هویت خود می‌گردد.
تقوایی هدفش را از ثبت این تصاویر وعکس‌ها را چنین عنوان کرد: تلاش کردم که اگر در سفرهایم هیچ کاری نمی‌کنم دست کم یک عکس از واقعیت آن مکان بگیرم و امروز به پیشنهاد و اصرار دوستانم که این مجموعه آثار را دیده بودند و همچنین با توجه به رونقی که امروز عکاسی در ایران یافته است، تصمیم گرفتم این آثار را به نمایش بگذارم.
***دیجیتال سینمای ما را سهل انگار کرده است
تقوایی با بیان این که همچنان با دوربین‌های آنالوگ کار می‌کند درباره ورود تکنولوژی دیجیتال به دنیای عکاسی گفت: من هنوز هم آنالوگ کار می‌کنم و با ابزار جدید آشنا نیستم، اما به دلیل محدودیت در چاپ عکس‌های آنالوگ از سیستم دیجیتال برای چاپ این عکس‌ها استفاده کردم که البته پاسخ راضی‌کننده‌ای برایم داشت. چرا که بسیاری از عکس‌های قدیمی به مرور زمان دچار تغییر رنگ می‌شوند و اکنون به کمک سیستم دیجیتال بسیاری از عکس‌هایی را که تصور نمی‌کردم بتوان احیاء کرد،احیاء کردیم.
تقوایی افزود: امکانات دیجیتال امکانی را برای احیای عکس‌ها به ما می‌دهد و همین محدودیت‌ها بوده است که عکاسی ما را به سمت دیجیتال برده است که امیدوارم ورود تکنولوژی به عکاسی،سهل انگارانه نباشد، اما متأسفانه دیجیتال در سینمای ما سهل‌انگاری وحشتناکی را به بار آورده است.
***خاطرات جنگ را هم از بین می‌برند
تقوایی در ادامه درباره سه نمایشگاهی که از عکس‌های خود برپا کرده است توضیح داد: اولین نمایشگاه را در سال ۷۴ برپا کردم که شامل ۷۰ قطعه عکس از معماری ایران و شهرهای از دست رفته بود.
در دومین نمایشگاه سفری به آبادان داشتم و دیواری فلزی را اطراف پالایشگاه دیدم که جای حدود یک هزار گلوله بر آن نقش بسته بود و به نظرم دیواری به مراتب زیباتر از دیوار برلین بود، به دلیل مواد شیمیایی ترکیبات عجیبی روی این دیوار فلزی بود که مرا سخت حیرت‌زده می‌کرد، دوندگی‌های بسیاری کردم که این دیوار باقی بماند و خراب نشود،اما حاصل آن این بود که همه فیلم‌هایم را گرفتند و پس ندادند.
وی افزود: در سفر سوم که برای فیلم چای تلخ به آبادان رفتم با حقه عکس‌هایی را از آن دیوار گرفتم که به نمایش گذاشتم. این دیوار فلزی علیرغم تلاشی که برای حفظ آن کردم،اکنون جمع شده و به کارخانه ذوب آهن اصفهان فرستاده شد که اگر این دیوار امروز باقی مانده بود، عجیب‌ترین خاطره ما از جنگ بود، چرا که جای آن گلوله‌ها تنها بر تن دیوار نبود بلکه گلوله‌هایی بود که بر تن بتچه‌های ما خورده بود و ما این گونه خاطرات جنگ را از دست دادیم.
***هنر کشف حقیقت از یک واقعیت ساده است
این فیلمساز در ادامه درباره هنر عکاسی گفت:عکاسی سریع‌ترین هنری است که با واقعیت تماس می‌گیرد و شبیه‌ترین هنر به واقعیت است و زمانی به هنر تبدیل می‌شود که چیزی فراتر از واقعیت باشد.
تقوایی تصریح کرد: اگر از واقعیت،حقیقتی را کشف نکنیم، هیچ اثر هنری خلق نکرده‌ایم. حقیقت اثری دست‌یافتنی و نزدیک به ماست که باید در عکس داشته باشیم تا عکسمان هنری باشد.
***فیلمسازان ما با نگفتن و نشان ندادن حرفشان را می‌زنند
ناصر تقوایی در ادامه صحبت‌هایش درباره کاربرد هنر در ایران امروز گفت:به دلیل مشکلاتی که در جامعه امروز داریم، هنر زبان خاصی پیدا کرده است که به هنر هیچ جای دنیا شبیه نیست. فیلمسازان ما به دلیل شرایط موجود در جامعه عادت کرده‌اند که با نمایش ندادن و نگفتن حرفشان را بزنند و همین است که آنها را برجسته می‌کند نه تکنولوژی. ما در سینما هنوز با تکنیک‌های پیش از انقلاب کار می‌کنیم و همین سینمای ما را خاص کرده است.
***عکاسی ما در دوران جنگ رونق گرفت
تقوایی همچنین رونق عکاسی ایران را مربوط به دوران جنگ و دفاع مقدس دانست و گفت: عکاسی ما در دوران جنگ رونق گرفت وعکاسان ما عکس‌هایی از آن دوران گرفتند که در بهترین مجلات خارجی دنیا به چاپ رسید و به دنبال آن عکاسی هنری ما هم رونق گرفت. عکاسان ما خیلی سخت به این عکس‌ها رسیدند. سوژه‌های آنها واقعیت مطلقی بود که حقیقتی را نشان می‌داد و من امیدوار هستم که این اتفاق برای سایر هنرهای ما نیز بیفتد.
***زیباترین کوهستان مینیاتوری دنیا در قشم از دست رفت
وی در ادامه با اشاره به عکس‌هایی که از قشم گرفته است گفت: به این عکس‌ها نگاه کنید،این زیباترین کوهستان مینیاتوری دنیاست که در قشم قرار داشت اما اکنون بولدوزوری را به جانشان انداخته‌اند تا آن جا را تبدیل به گاراژ کنند. این کوهستان زیباترین پلاتویی است که خداوند برای فیلمبرداری خلق کرده است، کوهستانی که در اطرافش دریا،نمکزار، جمنزار و … هست. این مکانی بود که می‌توانست بزرگترین تأسیسات سینمایی ما آن جا باشد.
***عکس‌هایم به فیلمسازان لوکیشن معرفی می‌کند
تقوایی گفت: این مجموعه عکس‌ها می‌تواند به فیلمسازان ما لوکیشن‌های بسیاری را معرفی کند و شناخت این لوکیشن که همان وطن ماست مهمترین کار یک ایرانی است تا برای حفظ و نگهداری آن تلاش کند.
تقوایی از بی‌تفاوتی و بی‌وطنی ایرانیان گله کرد وگفت: چرا احساسات ناسیونالیستی در جامعه ما ضعیف شده است، چرا حتی یک سانت آن را از آن خود نمی‌دانید تا برای حفظ ونگهداری آن تلاش کنید. این یعنی بی‌وطنی.
این فیلمساز در ادامه با تأکید بر بالا بردن سلیقه جامعه گفت: کشف زیبایی سطح سلیقه ما را بالا می‌برد و باعث می‌شود که ما لذت بیشتری از زیبایی‌های اطرافمان ببریم.
وی همجنین درباره تفاوت وتشابه هنرها با یکدیگر گفت: هنرها در ذاتشان از یکدیگر متفاوت نیستند، موضوع همه هنرها کشف حقیقت از یک واقعیت ساده است و این ابزار هنرهاست که آنها را از یکدیگر متفاوت می‌کند واین تفاوت ابزار شیوه‌های بیانی آنها را متفاوت می‌کند.
***من و هم‌نسلانم چند حرفه‌ای هستیم
تقوایی خود و هم‌نسلانش را آدم‌هایی چند حرفه‌ای توصیف کرد و گفت: من وهم‌نسلانم از نوشتن شروع کردیم، وارد دنیای فیلمسازی شدیم و در کنار آن عکاسی هم می‌کنیم. ما را از هر دری که برانند از پنجره دیگری وارد می‌َشویم.
***بزرگترین مشکل سیاستمدارن ما عدم ارتباط با هنر است
تقوایی در بخش دیگری از سخنانش درباره ارتباط زیبایی‌شناسی با سیاست گفت: اگر ما زیبایی‌شناسی‌مان رشد نکند، توقعمان از سیاست هم بالا نمی‌رود و نمی‌توانیم سیاستمدار خوب را بشناسیم.
وی همجنین بزرگترین مشکل سیاستمداران را عدم ارتباط با هنر دانست و گفت: مشکل سیاستمداران ما این است که هنر را نمی‌شناسند،با عکس،فیلم،کتاب، موسیقی و …ارتباطی ندارند و به همین دلیل بسیار زمخت هستند.
بر اساس این گزارش، تقوایی در سومین نمایشگاه عکس خود، 30 قطعه عکس را با عنوان «ابر و باد و مه و مه» به نمایش گذاشته است که سومین جشم‌انداز از سرزمین ایران است.
آثار این نمایشگاه طی ۵۰ سال گذشته از مناطق مختلف ایران گرفته شده است.
نمایشگاه عکس «ابروباد ومه و مه» از امروز جمعه ۱۸ بهمن آماده بازدید علاقه‌مندان در نگارخانه اعتماد است.
